بشار اسد، رئيس جمهوری سوريه، یکشنبه گفت: «اگراسرائيل به لبنان حمله کند، سوريه در کنار لبنان خواهد بود.»
بشار اسد در ديدار با نبيه بری، رئيس شيعه پارلمان لبنان که به دمشق رفته بود، از وجود «تهديدهای دوباره عليه کشورهای منطقه و افراط گرائی اسرائيلی که فرصت های صلح را از بين برده و منطقه را در آستانه شعله ور شدن دوباره قرارداده» ابراز ناخشنودی کرد.
به گزارش سانا، خبرگزاری رسمی سوريه، بشار اسد گفت: «جنگی ديگر، منطقه را به سوی وضعيتی نامعلوم خواهد برد.»
مقامات اسرائيل درهفته های اخير گفته اند که «اگرحزب الله بخواهد به تحرکی عليه اسرائيل دست بزند، تمامی لبنان مورد هدف اسرائيل قرارمی گيرد زيرا حزب الله اکنون بخشی رسمی از دولت لبنان است.
تنش ميان سوريه و اسرائيل نيز در روزهای اخير شدت گرفته و اظهارنظرهای تندی از سوی سران دو طرف بيان شده است.
همزمان با ديدار بشار اسد با رئيس پارلمان لبنان، وزيراطلاع رسانی سوريه نيز گفت که «آويگدور ليبرمن، وزير خارجه اسرائيل در حالی سوريه و منطقه را مورد تهديدهای وحشيانه و غير مسوولانه قرار می دهد که خود فردی در جهان منزوی است و حتی در بين اسرائيلی ها مقبوليت ندارد.»
محسن بلال، وزير اطلاع رسانی سوريه اين سخنان را يکشنبه به هنگام بازديد از «قنيطره»، نزديک ترين مرز سوريه با اسرائيل بيان داشت.
وزيرخارجه اسرائيل پنجشنبه در واکنش به برخی سخنان رهبران سوريه عليه اسرائيل، گفت «اگر جنگی درگيرد، نه تنها سوريه بازنده آن است که بشاراسد و دودمان اسد برباد می رود.»
يک روز قبل از آن، در چهارشنبه، وليد المعلم، وزير خارجه سوريه گفته بود «در جنگ بعدی، سراسر اسرائيل در تيررس خواهد بود» ولی توصيه کرده بود که «اسرائيل درصدد آزمودن سوريه برنيآيد.»
با وجود اين، بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل يکشنبه در بيانيه ای نوشت: «اسرائيل رو به سوی صلح دارد و می خواهد با همه همسايگان خود به پيمان صلح برسد، و همانگونه که با مصر و اردن صلح کامل دارد، برای رسيدن به صلح با فلسطينی ها و سوريه نيز تلاش می کند.»
با وجود اين، آقای نتانياهو در بيانيه خود نوشت برای رسيدن به صلح، مذاکرات بايد بدون پيش شرط باشد و سوری ها نبايد ازاسرائيل «گذشت های اغراق آميز» بطلبند، و مذاکراتی که «همه چيز آن از قبل تعيين شود، مورد موافقت اسرائيل نيست.»
مذاکرات غيرمستقيم اسرائيل و سوريه که درسال ۱۹۹۱ در مادريد ميان حافظ اسد با اسحاق شامير، نخست وزير وقت اسرائيل آغاز شد، اوائل دهه ۲۰۰۰ به مذاکرات مستقيم ميان اهود باراک نخست وزير وقت اسرائيل با نمايندگان ارشد سوری انجاميد ولی ناکام ماند.
حافظ اسد توافقی را که با ميانجی گری بيل کلينتون، رئيس جمهوری وقت آمريکا بدست آمده بود، رد کرد.
آن توافق، باز پس دادن تمامی بلندی های جولان را به سوريه تضمين می کرد اما حافظ اسد خواهان بخش هائی از درياچه کينرت (طبريه) نيز بود.
پس از روی کارآمدن بشار اسد، پسر حافظ اسد در سوريه، در سال ۲۰۰۸ نيز، چهار دور مذاکرات غير مستقيم اسرائيل و سوريه با ميانجی گری ترکيه در استانبول صورت گرفت اما پايان عمر دولت اهود اولمرت در مارس ۲۰۰۹ به اين تماس ها پايان داد.
عليرغم نبود صلح و تماس های سياسی، از زمان حاکميت حافظ اسد، مرز سوريه، آرام ترين بخش از مرزهای اسرائيل بوده و حتی يک گلوله توپ يا خمپاره در ۳۷ سال اخير دراين بخش شليک نشده است.
آخرين جنگی که اسرائيل و سوريه در آن مستقيما درگير شدند، نبرد «يوم کيپور» سال ۱۹۷۳ بود. پيش از آن در «جنگ شش روزه» سال ۱۹۶۷، سوريه بلندي های جولان را از دست داد.
عليرغم آرامش مرزهای سوريه و اسرائيل، دولت های اسرائيل سوريه را متهم می کنند که در «محور شرارت» هم پيمان ايران است، و نيز درنبرد ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ ارتش اسرائيل با حزب الله لبنان، و در نبرد ۲۲ روزه سرب مذاب ارتش اسرائيل عليه حماس در غزه، سوريه حامی اين دو سازمان اسلام گرا بوده است.
بشار اسد در ديدار با نبيه بری، رئيس شيعه پارلمان لبنان که به دمشق رفته بود، از وجود «تهديدهای دوباره عليه کشورهای منطقه و افراط گرائی اسرائيلی که فرصت های صلح را از بين برده و منطقه را در آستانه شعله ور شدن دوباره قرارداده» ابراز ناخشنودی کرد.
به گزارش سانا، خبرگزاری رسمی سوريه، بشار اسد گفت: «جنگی ديگر، منطقه را به سوی وضعيتی نامعلوم خواهد برد.»
مقامات اسرائيل درهفته های اخير گفته اند که «اگرحزب الله بخواهد به تحرکی عليه اسرائيل دست بزند، تمامی لبنان مورد هدف اسرائيل قرارمی گيرد زيرا حزب الله اکنون بخشی رسمی از دولت لبنان است.
تنش ميان سوريه و اسرائيل نيز در روزهای اخير شدت گرفته و اظهارنظرهای تندی از سوی سران دو طرف بيان شده است.
همزمان با ديدار بشار اسد با رئيس پارلمان لبنان، وزيراطلاع رسانی سوريه نيز گفت که «آويگدور ليبرمن، وزير خارجه اسرائيل در حالی سوريه و منطقه را مورد تهديدهای وحشيانه و غير مسوولانه قرار می دهد که خود فردی در جهان منزوی است و حتی در بين اسرائيلی ها مقبوليت ندارد.»
محسن بلال، وزير اطلاع رسانی سوريه اين سخنان را يکشنبه به هنگام بازديد از «قنيطره»، نزديک ترين مرز سوريه با اسرائيل بيان داشت.
وزيرخارجه اسرائيل پنجشنبه در واکنش به برخی سخنان رهبران سوريه عليه اسرائيل، گفت «اگر جنگی درگيرد، نه تنها سوريه بازنده آن است که بشاراسد و دودمان اسد برباد می رود.»
يک روز قبل از آن، در چهارشنبه، وليد المعلم، وزير خارجه سوريه گفته بود «در جنگ بعدی، سراسر اسرائيل در تيررس خواهد بود» ولی توصيه کرده بود که «اسرائيل درصدد آزمودن سوريه برنيآيد.»
با وجود اين، بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل يکشنبه در بيانيه ای نوشت: «اسرائيل رو به سوی صلح دارد و می خواهد با همه همسايگان خود به پيمان صلح برسد، و همانگونه که با مصر و اردن صلح کامل دارد، برای رسيدن به صلح با فلسطينی ها و سوريه نيز تلاش می کند.»
با وجود اين، آقای نتانياهو در بيانيه خود نوشت برای رسيدن به صلح، مذاکرات بايد بدون پيش شرط باشد و سوری ها نبايد ازاسرائيل «گذشت های اغراق آميز» بطلبند، و مذاکراتی که «همه چيز آن از قبل تعيين شود، مورد موافقت اسرائيل نيست.»
مذاکرات غيرمستقيم اسرائيل و سوريه که درسال ۱۹۹۱ در مادريد ميان حافظ اسد با اسحاق شامير، نخست وزير وقت اسرائيل آغاز شد، اوائل دهه ۲۰۰۰ به مذاکرات مستقيم ميان اهود باراک نخست وزير وقت اسرائيل با نمايندگان ارشد سوری انجاميد ولی ناکام ماند.
حافظ اسد توافقی را که با ميانجی گری بيل کلينتون، رئيس جمهوری وقت آمريکا بدست آمده بود، رد کرد.
آن توافق، باز پس دادن تمامی بلندی های جولان را به سوريه تضمين می کرد اما حافظ اسد خواهان بخش هائی از درياچه کينرت (طبريه) نيز بود.
پس از روی کارآمدن بشار اسد، پسر حافظ اسد در سوريه، در سال ۲۰۰۸ نيز، چهار دور مذاکرات غير مستقيم اسرائيل و سوريه با ميانجی گری ترکيه در استانبول صورت گرفت اما پايان عمر دولت اهود اولمرت در مارس ۲۰۰۹ به اين تماس ها پايان داد.
عليرغم نبود صلح و تماس های سياسی، از زمان حاکميت حافظ اسد، مرز سوريه، آرام ترين بخش از مرزهای اسرائيل بوده و حتی يک گلوله توپ يا خمپاره در ۳۷ سال اخير دراين بخش شليک نشده است.
آخرين جنگی که اسرائيل و سوريه در آن مستقيما درگير شدند، نبرد «يوم کيپور» سال ۱۹۷۳ بود. پيش از آن در «جنگ شش روزه» سال ۱۹۶۷، سوريه بلندي های جولان را از دست داد.
عليرغم آرامش مرزهای سوريه و اسرائيل، دولت های اسرائيل سوريه را متهم می کنند که در «محور شرارت» هم پيمان ايران است، و نيز درنبرد ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ ارتش اسرائيل با حزب الله لبنان، و در نبرد ۲۲ روزه سرب مذاب ارتش اسرائيل عليه حماس در غزه، سوريه حامی اين دو سازمان اسلام گرا بوده است.
