راجر فدرر، قهرمان پنج دوره رقابت های تنيس ويمبلدون، برای هفتمين بار پياپی به فينال اين رقابت ها راه يافت تا برای رسيدن به رکورد بيورن بورگ سوئدی تنها اندی راديک را پيش رو داشته باشد.
تنيس باز سوييسی در مسابقه نيمه پايانی به راحتی و در سه ست پی در پی تومی هاس آلمانی را شکست داد. اين پيروزی او را در يک قدمی رکورد ۱۵ بار قهرمانی گراند اسلم نيز نزديک کرد.
فدرر با داشتن سيد دو به ترتيب هفت بر شش، هفت بر پنج و شش بر سه هاس را شکست داد تا برای بيستمين بار در فينال يک گراند اسلم حضور يابد. او در اين مسابقه در برابر حريف ۳۱ ساله اش نمايشی تماشايی از سرويسهايی داشت که در طول دو ساعت بازی حتی يک بار هم بريک پوينت (امتياز پيروزی) را از دست نداد.
او با همان «جنتلمنی» هميشگی در پايان از بازی حريف ستايش کرد و گفت می دانسته بازی تومی برايش خطرناک است. فدرر حضوری ديگر در فينال را باورنکردنی توصيف کرد.
پيروزی فدرر بر هاس برابر با رکورد ۲۰ بار حضور در مرحله پايانی و شکستن رکورد ايوان لندل بود. به عقيده کارشناسان تنيس شکستن ۱۴ بار قهرمانی گراند اسلم متعلق به پيت سمپراس هم چندان دور از انتظار نيست.
کار بزرگ اندی راديک
اندی راديک آمريکايی، تنيس باز رده ششم جهان بر ارزوهای قهرمانی اندی موری در ويمبلدون پايان داد و بازيکن شماره يک بريتانيا را در چهار ست مهيج مغلوب کرد.
موری در کنفرانس خبری گفت: «شما هميشه انتظار داريد حريفانتان در اين مرحله از مسابقه خوب بازی کنند. من چند موقعيت در تای بريک اول داشتم و همچنين بخت هايی در اوائل ست سوم. ولی از هيچکدام آنان بهره نبردم.»
او افزود: « فکر می کنم خوب بازی کردم، اما او به واقع خوب سرو می زد. او با سرعت بالا سرويس می زد و در صد ضربه های او چنان بالا بود که بعضی وقتها هيچ کاری نمی توانستم بکنم.»
اندی موری، تنيس باز رده سوم جهان اميد داشت که پس از «فرد پرری» در سال ۱۹۳۶ نخستين بريتانيايی برنده رقابتهای ويمبلدون باشد، اما اندی راديک آمريکايی با روحيه ای عالی اميدهای او را نقش بر آب کرد و در مسابقه ای مهيج و نفسگير سه بر يک برنده شد. راديک به ترتيب شش بر چهار، چهار بر شش، هفت بر شش و هفت بر شش حريفی را شکست داد که از سوی تماشاگران ميزبان به شدت تشويق می شد.
راديک حالا برای بردن معتبرترين جام تنيس جهان راجرفدرر را پيش رو دارد که در دو مسابقه قبلی اش در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ در فينال ويمبلدون بر او پيروز شده است.
فدرر در حالی برای رسيدن به يک رکورد جاودانه مهيا می شود که راديک به بخش ورزشی بی بی سی گفته است:« من بايد بهترين بازی تنيس خود را بازی کنم تا برنده شوم. نمی توانم راجع به اندی موری به اندازه کافی خوب بگويم. او خيلی خوب بازی کرد، ولی من هم بعضی وقت ها توانستم خوب بازی کنم.»
تنيس باز سوييسی در مسابقه نيمه پايانی به راحتی و در سه ست پی در پی تومی هاس آلمانی را شکست داد. اين پيروزی او را در يک قدمی رکورد ۱۵ بار قهرمانی گراند اسلم نيز نزديک کرد.
فدرر با داشتن سيد دو به ترتيب هفت بر شش، هفت بر پنج و شش بر سه هاس را شکست داد تا برای بيستمين بار در فينال يک گراند اسلم حضور يابد. او در اين مسابقه در برابر حريف ۳۱ ساله اش نمايشی تماشايی از سرويسهايی داشت که در طول دو ساعت بازی حتی يک بار هم بريک پوينت (امتياز پيروزی) را از دست نداد.
او با همان «جنتلمنی» هميشگی در پايان از بازی حريف ستايش کرد و گفت می دانسته بازی تومی برايش خطرناک است. فدرر حضوری ديگر در فينال را باورنکردنی توصيف کرد.
پيروزی فدرر بر هاس برابر با رکورد ۲۰ بار حضور در مرحله پايانی و شکستن رکورد ايوان لندل بود. به عقيده کارشناسان تنيس شکستن ۱۴ بار قهرمانی گراند اسلم متعلق به پيت سمپراس هم چندان دور از انتظار نيست.
کار بزرگ اندی راديک
اندی راديک آمريکايی، تنيس باز رده ششم جهان بر ارزوهای قهرمانی اندی موری در ويمبلدون پايان داد و بازيکن شماره يک بريتانيا را در چهار ست مهيج مغلوب کرد.
موری در کنفرانس خبری گفت: «شما هميشه انتظار داريد حريفانتان در اين مرحله از مسابقه خوب بازی کنند. من چند موقعيت در تای بريک اول داشتم و همچنين بخت هايی در اوائل ست سوم. ولی از هيچکدام آنان بهره نبردم.»
او افزود: « فکر می کنم خوب بازی کردم، اما او به واقع خوب سرو می زد. او با سرعت بالا سرويس می زد و در صد ضربه های او چنان بالا بود که بعضی وقتها هيچ کاری نمی توانستم بکنم.»
اندی موری، تنيس باز رده سوم جهان اميد داشت که پس از «فرد پرری» در سال ۱۹۳۶ نخستين بريتانيايی برنده رقابتهای ويمبلدون باشد، اما اندی راديک آمريکايی با روحيه ای عالی اميدهای او را نقش بر آب کرد و در مسابقه ای مهيج و نفسگير سه بر يک برنده شد. راديک به ترتيب شش بر چهار، چهار بر شش، هفت بر شش و هفت بر شش حريفی را شکست داد که از سوی تماشاگران ميزبان به شدت تشويق می شد.
راديک حالا برای بردن معتبرترين جام تنيس جهان راجرفدرر را پيش رو دارد که در دو مسابقه قبلی اش در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ در فينال ويمبلدون بر او پيروز شده است.
فدرر در حالی برای رسيدن به يک رکورد جاودانه مهيا می شود که راديک به بخش ورزشی بی بی سی گفته است:« من بايد بهترين بازی تنيس خود را بازی کنم تا برنده شوم. نمی توانم راجع به اندی موری به اندازه کافی خوب بگويم. او خيلی خوب بازی کرد، ولی من هم بعضی وقت ها توانستم خوب بازی کنم.»
