زهرا شخصیت کتابی است به نام «بهشت زهرا»؛ این کتاب مصور پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸، به صورت یک کتاب مصور اینترنتی بر روی فضای مجازی منتشر می شد. « بهشت زهرا» روایتگر داستان مادری است، که در اعتراضات پس از انتخابات، پسرش را گم کرده و در پی یافتن او به نقاط مختلف شهر تهران، از جمله زندان اوین و پزشک قانونی می رود. زهرا در نهایت قبر فرزند خود را در بهشت زهرا پیدا می کند.
حال گروه اتحاد برای ایران، که یک سازمان غیر انتفاعی در آمریکاست، با امیر سلطانی یکی از پدید آورنده‌گان داستان « بهشت زهرا» بر آن شدند، تا شخصیت ۵۲ ساله ی این کتاب، که یک زن معمولی ایرانی با روسری و مانتو است را نامزد انتخابات ریاست جمهوری بکنند.
فیروزه محمودی مدیر گروه اتحاد برای ایران، درباره دلایل نامزد شدن ِ زهرا به صورت مجازی در انتخابات ریاست جمهوری، به رادیو فردا می گوید: « وقتی این اتفاقات برای زهرا افتاد، و در پی آن متوجه شد که این اتفاقات برای خیلی از مردم ایران افتاده، تصمیم گرفت که به اسم پسرش مهدی، و به اسم آینده ایران چهار سال بعد در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند و سعی در عوض کردن ایران بکند.»
در وبسایت کارزار «رای به زهرا» مخاطبان می توانند با عکس زهرا،عکس بگیرند یا حمایت خود را از برگزاری انتخابات عادلانه و آزاد در ایران اعلام کنند. تا کنون برخی از فعالان حقوق بشر ایرانی و غیر ایرانی حمایت خود را از این کارزار با فرستادن عکس اعلام کرده اند و برخی از مخاطبان نیز از تهران و بندرعباس تا استکهلم و پاریس به جمع حامیان نامزدی شخصیتی مجازی چون زهرا در انتخابات پیوسته اند.
فیروزه محمودی در برکلی ِ آمریکا با اشاره به محدودیت هایی که برای فعالیت های سیاسی در ایران وجود دارد، درباره هدف این کارزار اینگونه می گوید: « با داشتن یک شخصیت مجازی و با داشتن یک قصه که مردم می توانند هر هفته قسمتی از آن را بر روی وبسایت مطالعه کنند، می توان مخاطب‌های بیشتری را جذب کرد و درباره مسایل صحبت کرد و درباره یک انتخابات عادلانه و آزاد آطلاع رسانی کرد».
مدیر اتحاد برای ایران می افزاید : «اگر زندانی سیاسی داریم و اگر زن ها نمی توانند نامزد ریاست جمهوری بشوند ،این انتخابات آزادی نیست. ما می توانیم این آگاهی را بدهیم و مردم می توانند با گرفتن عکس یا فرستادن کارت پستال در این راستا فعالیت کنند و رای بدهند به نظراتی که ما همه داریم.»
مدیر اتحاد برای ایران می افزاید : «اگر زندانی سیاسی داریم و اگر زن ها نمی توانند نامزد ریاست جمهوری بشوند ،این انتخابات آزادی نیست. ما می توانیم این آگاهی را بدهیم و مردم می توانند با گرفتن عکس یا فرستادن کارت پستال در این راستا فعالیت کنند و رای بدهند به نظراتی که ما همه داریم.»
تا کنون چند گروه مدافع حقوق بشر و آزادی بیان در ایران از جمله بنیاد برومند، عرصه سوم و مرکز اسناد حقوق بشر ایران از این کارزار مجازی حمایت کرده‌اند.
