نخستين بزرگراه دو طبقه ايران با نام «امام خمینی»، روز ۲۴ اسفند ماه در اصفهان و دو سال زودتر از موعد تعيين شده توسط محمود احمدى نژاد، رییس جمهورى اسلامى ایران گشايش يافت.
اكنون به گزارش سايت كلمه و بر اساس تصاوير منتشر شده در اين سايت، پايه هاى اين پل، يا همان ستون هاى نگاهدارنده طبقه دوم بزرگراه، ترك برداشته است.
گزارش ها حاکی است که هزینه ساخت این بزرگراه، ۶۰ ميليارد تومانى بوده است و احتمال می رود که بخش هایی یا حتی کل آن ویران شود.
حسن فتحى ، روزنامه نگار و کارشناس مسائل حمل و نقل در ايران، در گفت و گو با راديو فردا دلیل بهره برداری شتابزده از طرح های عمرانی در ایران را بهره برداری سیاسی می داند.
حسن فتحى: مسائل اين چنينى در ايران قبلاً سابقه داشته. حتى مثلاً زمانى هم كه برج ميلاد داشت درست مى شد، اوايل گفتند كه سازه اش كج شده. مسائل اين چنينى هست. دليل اصلى اش هم اين است كه اولا بسيارى از كارهايى كه صورت مى گيرد كارشناسى نيست. صرفاً بر اساس داده ها و اطلاعاتى مى آيند كارهايى را صورت مى دهند و چون كار كارشناسى اساسى بر روى آن انجام نمى شود، بعداً به مشكل برمى خوريم.
نخستين بزرگراه دو طبقه ایران در تاريخ ۲۴ اسفند در اصفهان و توسط آقاى احمدى نژاد افتتاح شد و ظاهراً دو سال هم زودتر از موعد افتتاح شده. آيا فكر مى كنيد كه اين افتتاح زودرس در ترك برداشتن پل تاثيرى داشته باشد؟
ما در سال هاى گذشته افتتاح هايى داشتيم كه خيلى شتابزده بوده. يعنى صنايع، كارخانه ها، جاده ها و پل هايى را افتتاح كرديم، بنا به دلايل سياسى. يعنى افتتاح ها بر اساس زمان بندى نبوده.
اين افتتاح ها موجب شده كه بعداً يا آن كار بخوابد، مجدداً ما افتتاح داشته باشيم يا اينكه اصولاً از رده خارج شوند. مثل پالايشگاه هايى كه چندين بار افتتاح شدند در زمان هاى مختلف. مثل جاده هايى كه مرحله به مرحله آمدند به دلايل سياسى افتتاح كردند.
همين كه عنوان مى كنند مثلاً در ۲۲ بهمن سالگرد پيروزى انقلاب صد تا پروژه افتتاح شد يا مثلاً قرار است در سفر آقاى احمدى نژاد به فلان روستا بيست تا پروژه افتتاح شود. اين افتتاح هاى شتابزده دليلش اين است كه می خواهند از این کارها بهره بردارى هاى سياسى كنند.
پروژه هاى ناتمام را افتتاح مى كنند، يا اينكه به صورت شتابزده شبانه روز متمركز مى شوند روى آن براى كاركردن و به اتمام رساندن، آن چيزى را كه بايد صورت بگيرد، يعنى آن فعاليت كارشناسى، آن نظارت مهندسى به آن صورت ديده نمى شود كه يك چنين فجايعى را به وجود مى آورد.
اين مسئله پل بخشى است كه افشا مى شود. حالا خيلى مسائل است كه متاسفانه افشا نمى شود و به دليل اينكه مردم مطلع نيستند، خيلى مشكلات جانى و مالى ديگرى برايشان به وجود مى آورد.
به نظر شما مقصر ترك برداشتن اين پل از كيست؟ پيمانكاران، مهندسان، طراحان، شهردارى، وزارت راه و ترابرى؟ چه كسى مسئول است؟
دليل اصلي اش همانطور كه عنوان كردم، (این است که) كارها كارشناسى نيست. نظارت آن چنانى صورت نمى گيرد. اينها توسط پيمانكارهايى انجام مى شود كه خودى هستند.
الان بزرگترين پيمانكار ايران، سپاه است. سپاه هم در پارس جنوبى دارد كار مى كند، آنجا جاى ترك ها و كره اى ها را گرفته. هم در فرودگاه امام خمينى آمد آن مسائل را زمان آقاى خاتمى پياده كرد. هم در اتوبان هاى شهرى دارد كار مى كند.
يعنى عملاً بزرگترين پيمانكار ايران، سپاه شده و بنياد مستضعفان و آنها هم بدون آن دانش كافى، بدون آن تكنولوژى و ابزار لازم وارد صحنه مى شوند، كارها را به دليل رابطه اى كه با دولت دارند، از دولت مى گيرند، جلوى بخش خصوصى را مى گيرند و به صورت انحصارى وارد عمل مى شوند و اين طور مسائل را به وجود مى آورند. بلايى كه چند سال پيش سر تونل كندوان آوردند، يك نمونه بارز است.
اكنون به گزارش سايت كلمه و بر اساس تصاوير منتشر شده در اين سايت، پايه هاى اين پل، يا همان ستون هاى نگاهدارنده طبقه دوم بزرگراه، ترك برداشته است.
گزارش ها حاکی است که هزینه ساخت این بزرگراه، ۶۰ ميليارد تومانى بوده است و احتمال می رود که بخش هایی یا حتی کل آن ویران شود.
حسن فتحى ، روزنامه نگار و کارشناس مسائل حمل و نقل در ايران، در گفت و گو با راديو فردا دلیل بهره برداری شتابزده از طرح های عمرانی در ایران را بهره برداری سیاسی می داند.
حسن فتحى: مسائل اين چنينى در ايران قبلاً سابقه داشته. حتى مثلاً زمانى هم كه برج ميلاد داشت درست مى شد، اوايل گفتند كه سازه اش كج شده. مسائل اين چنينى هست. دليل اصلى اش هم اين است كه اولا بسيارى از كارهايى كه صورت مى گيرد كارشناسى نيست. صرفاً بر اساس داده ها و اطلاعاتى مى آيند كارهايى را صورت مى دهند و چون كار كارشناسى اساسى بر روى آن انجام نمى شود، بعداً به مشكل برمى خوريم.
نخستين بزرگراه دو طبقه ایران در تاريخ ۲۴ اسفند در اصفهان و توسط آقاى احمدى نژاد افتتاح شد و ظاهراً دو سال هم زودتر از موعد افتتاح شده. آيا فكر مى كنيد كه اين افتتاح زودرس در ترك برداشتن پل تاثيرى داشته باشد؟
ما در سال هاى گذشته افتتاح هايى داشتيم كه خيلى شتابزده بوده. يعنى صنايع، كارخانه ها، جاده ها و پل هايى را افتتاح كرديم، بنا به دلايل سياسى. يعنى افتتاح ها بر اساس زمان بندى نبوده.
اين افتتاح ها موجب شده كه بعداً يا آن كار بخوابد، مجدداً ما افتتاح داشته باشيم يا اينكه اصولاً از رده خارج شوند. مثل پالايشگاه هايى كه چندين بار افتتاح شدند در زمان هاى مختلف. مثل جاده هايى كه مرحله به مرحله آمدند به دلايل سياسى افتتاح كردند.
همين كه عنوان مى كنند مثلاً در ۲۲ بهمن سالگرد پيروزى انقلاب صد تا پروژه افتتاح شد يا مثلاً قرار است در سفر آقاى احمدى نژاد به فلان روستا بيست تا پروژه افتتاح شود. اين افتتاح هاى شتابزده دليلش اين است كه می خواهند از این کارها بهره بردارى هاى سياسى كنند.
پروژه هاى ناتمام را افتتاح مى كنند، يا اينكه به صورت شتابزده شبانه روز متمركز مى شوند روى آن براى كاركردن و به اتمام رساندن، آن چيزى را كه بايد صورت بگيرد، يعنى آن فعاليت كارشناسى، آن نظارت مهندسى به آن صورت ديده نمى شود كه يك چنين فجايعى را به وجود مى آورد.
اين مسئله پل بخشى است كه افشا مى شود. حالا خيلى مسائل است كه متاسفانه افشا نمى شود و به دليل اينكه مردم مطلع نيستند، خيلى مشكلات جانى و مالى ديگرى برايشان به وجود مى آورد.
به نظر شما مقصر ترك برداشتن اين پل از كيست؟ پيمانكاران، مهندسان، طراحان، شهردارى، وزارت راه و ترابرى؟ چه كسى مسئول است؟
دليل اصلي اش همانطور كه عنوان كردم، (این است که) كارها كارشناسى نيست. نظارت آن چنانى صورت نمى گيرد. اينها توسط پيمانكارهايى انجام مى شود كه خودى هستند.
الان بزرگترين پيمانكار ايران، سپاه است. سپاه هم در پارس جنوبى دارد كار مى كند، آنجا جاى ترك ها و كره اى ها را گرفته. هم در فرودگاه امام خمينى آمد آن مسائل را زمان آقاى خاتمى پياده كرد. هم در اتوبان هاى شهرى دارد كار مى كند.
يعنى عملاً بزرگترين پيمانكار ايران، سپاه شده و بنياد مستضعفان و آنها هم بدون آن دانش كافى، بدون آن تكنولوژى و ابزار لازم وارد صحنه مى شوند، كارها را به دليل رابطه اى كه با دولت دارند، از دولت مى گيرند، جلوى بخش خصوصى را مى گيرند و به صورت انحصارى وارد عمل مى شوند و اين طور مسائل را به وجود مى آورند. بلايى كه چند سال پيش سر تونل كندوان آوردند، يك نمونه بارز است.
