رییس دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران روز سه‌شنبه ۱۷ مرداد خبر داد که حال ابراهیم یزدی، دبیرکل این حزب «رو به وخامت نهاده است».
محمد توسلی در اطلاعیه‌ای که در برخی از سایت‌ها از جمله «میزان خبر» منتشر شده است، اعلام کرد که «با وجود مراقبت‌های پزشکی لازم تحت نظر پزشکان متخصص» در ترکیه، حال ابراهیم یزدی «رو به وخامت نهاده است».
وی یادآور شد که آقای یزدی قصد سفر به آمریکا برای ادامه معالجه و دیدار با فرزندان خود را داشت اما به دلیل «محدودیت‌ها» امکان این سفر را نیافت و در پنجم تیرماه ۹۶ و پس از اخذ مجوزهای لازم به شهر ازمیر ترکیه سفر و نزد دخترش اقامت کرد.
بر اساس گزارش‌ها، آقای یزدی دی ماه ۹۵ قصد سفر به آمریکا برای درمان «توده پانکراس» را داشت که مشخص شد، بر اساس حکم قضایی ممنوع الخروج است. پس از آن دادستانی تهران با خروج وی از کشور برای معالجه موافقت کرد.
به دنبال حل مشکل ممنوع الخروجی، آقای یزدی به سفارت آمریکا در ترکیه مراجعه کرد اما در نهایت ویزای سفر به این کشور برای او صادر نشد.
پس از آن محمد توسلی رییس دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران، اعلام کرد که آقای یزدی به دلیل «سوابق گذشته خود در مدیریت انقلاب» به آمریکا «ممنوع الورود» است.
یکی از نزدیکان ابراهیم یزدی در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید که «دبیرکل نهضت آزادی حدود یک‌سال پیش در پی بیماری به بیمارستان پارس منتقل شد اما پزشک نخست او در این بیمارستان تشخیص نداد که وی دچار بیماری سرطان پانکراس شده است. تا اینکه دختر او که خود پزشک است پیگیر وضعیت سلامت پدرش شد و پافشاری کرد تا ابراهیم یزدی مورد آزمایش‌های ویژه قرار گیرد».
وی که نخواست نامش فاش شود، افزود: «پس از انجام این آزمایش‌ها نهایتا پزشک دیگری در بیمارستان پارس اعلام کرد که ابراهیم یزدی دچار سرطان پانکراس شده است. از طرف دیگر، بیمارستان شیراز تنها بیمارستان ایران است که در آن جراحی پانکراس انجام می‌شود. اما این بیمارستان برای انجام عمل فوری روی ابراهیم یزدی وقت نداشت و از همین رو او هفت ماه پیش به ازمیر منتقل شد. در بیمارستان ازمیر یک پزشک متخصص سرطان پانکراس با دستیاری پزشکان ایرانی ابراهیم یزدی را تحت عمل جراحی سرطان پانکراس قرار دادند».
این فرد نزدیک به آقای یزدی گفت که خانواده او در تلاش است تا وی را از ازمیر به ایران بازگردانند اما به دلیل نوسان حال عمومی‌اش هنوز امکان پرواز ندارد.
دختر آقای یزدی و تعدادی دیگر از نزدیکان او ساکن آمریکا هستند. وی تا پیش از انقلاب بهمن ۵۷ در ایران سال‌ها همراه خانواده‌اش در آمریکا زندگی کرده و از موسسان «اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان ایرانی در امریکا» بود.
ابراهیم یزدی پیش از انقلاب ایران یکی از نزدیکان آیت‌الله روح‌الله خمینی در پاریس بود و پس از انقلاب عضو شورای انقلاب شد.
صادق خلخالی و برخی از مخالفان ابراهیم یزدی او را متهم می‌کنند که در اعدام تعدادی از فرماندهان ارتش شاهنشاهی ایران پس از انقلاب نقش داشته است.
یکی از استنادهای مخالفان فیلمی از مصاحبه اجباری مهدی رحیمی، آخرین فرماندار نظامی تهران، است که در آن آقای یزدی با لحنی شبیه به بازجویی با آقای رحیمی صحبت می‌کند.
برخی از مخالفان نیز آقای یزدی را متهم می‌کنند که دستور قطع دست آقای رحیمی را صادر کرده، اما آقای یزدی این موضوع را تکذیب کرده است.
روایت دیگری نیز وجود دارد مبنی بر اینکه ابراهیم یزدی از نفوذ خود برای نجات مقام‌های حکومت پیشین از حکم اعدام استفاده کرده و در این راه تلاش کرده است.
وی در دولت مهدی بازرگان وزیر امور خارجه و معاون نخست‌وزیر دولت موقت بود.
پس از استعفای دولت موقت، آقای یزدی به عنوان نماینده تهران در مجلس اول حضور داشت.
وی در سال ۷۳ و پس از فوت مهدی بازرگان دبیرکل نهضت آزادی ایران شد و از آن زمان این سمت را در اختیار دارد.
پس از استعفای بازرگان از نخست‌وزیری دولت موقت، نهضت آزادی ایران با فشارهای فزاینده‌ای مواجه بوده است.
آقای یزدی پس از اعتراض‌ها به انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ چند بار بازداشت و در نهایت در ۲۹ اسفندماه ۸۹ به دلیل وضعیت نامناسب جسمی به قید وثیقه آزاد شد.
دادگاه انقلاب در ۲۰ آذرماه ۹۱ وی را به هشت سال زندان و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم کرد.
نهادهای جمهوری اسلامی با استناد به نامه آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، به علی‌اکبر محتشمی‌پور، وزیر کشور وقت، فعالیت نهصت آزادی را «غیر قانونی» می‌دانند.
نهضت آزادی ایران در سندیت این نامه ابراز تردید کرده و از سوی دیگر اعلام کرده که این گروه تاکنون در هیچ دادگاهی، «غیرقانونی» اعلام نشده و فعالیتش قانونی است.
طی سال‌های گذشته با استناد به نامه آیت‌الله خمینی بارها صلاحیت اعضای نهضت آزادی در انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری رد شده است.
