شادی يوسفيان، عکاس، گرافيست، بازيگر و هم خوان گروه کيوسک و همسرش اردلان پايوار که در گروه کيوسک نوازنده پيانو و آکاردئون است، خود تشکيل يک گروه موسيقی داده اند به نام: «ايندو»
اين گروه اولين آلبوم خود را به نام «برد و باخت» به بازار موسيقی عرضه کرده و موزيک ويديويی هم در يوتيوب منتشر کرده که کمتر از يک هفته، هزاران بازديد کننده داشته است.
رادیو فردا در گفت و گو با شادی يوسفيان خواننده گروه ايندو، ابتدا از او در مورد چگونگی شکل گيری اين گروه پرسيده است.
شادی يوسفيان: اردلان که در گروه کيوسک با آرش سبحانی همکاری می کند و پيانو، کيبورد و آکاردئون می نوازد، تصميم گرفته بود که در کنار همکاری با کيوسک، خودش هم يکسری آهنگ بنويسد و از من خواست که در ضبط کردن آن با او همراهی کنم.
اين کار خيلی ساده شروع شد. اردلان شروع به نوشتن اين آهنگ ها کرد، شعرهای آن را هم خودش نوشت. من هم روی آن آهنگ ها، آواز خواندم. در واقع در کنار همه کارهايی که در زندگی می کنيم، ضبط اين آوازها هم پيش آمد.
الان چه کسانی در اين گروه با شما همکاری می کنند؟ نوازندگان اين گروه چه کسانی هستند؟
ما الان گروه کاملی نداريم. با نوازندگان مختلفی کار کرديم. اما دو عضو اصلی گروه فعلا خود ما دو نفريم. در اين آلبوم، سلمک خالدی ترومبون می نوازد، آرش سبحانی و پيمان سليمی هم گيتار می نوازند.
همچنين خانم تارا کمانگر، ارن و جاش فور، درامز می نوازند، صفا شکرايی، گيتار بيس، و نويد قائم مقامی هم تنبک می نوازد.
گروه ايندو چه سبکی را دنبال می کند؟
سبک گروه ما مخلوطی است از سبک های مختلف، ادغامی است از جيپسی جز، راک ، جز و کلاسيکال و ساير سبک های مختلف. کار ما ميکسی است از سبک های مختلف، نمی شود اسم يک سبک خاص را مشخصا بر آن گذاشت.
کليپ يکی ازترانه های آلبوم «برد و باخت» به نام عشق آسمانی هم منتشر شده است، اين کليپ ساخته کيست؟
اين کليپ ساخته آقای افشين حسام است که ما قبل از اين هم با هم همکاری می کرديم و موزيک ويديو می ساختيم.
اصولا ويديوهايی که ما با همديگر می ساختيم و از قبل با هم کار می کرديم، در همين سبک بود. يعنی ويديويی که برای آهنگ «تو کجايی؟» گروه کيوسک درست کرديم، توسط من، افشين حسام و اردلان پايوار، سه تايی با همديگر آن را ساختيم، تقريبا در همين سبک ساخته شده بود.
ما دلمان می خواست که ويديوی آهنگ خودمان هم در همان سبک ويديوی «تو کجايی» ساخته شود. ايده آن را تقريبا با همديگر و سه نفره ارائه کرديم. گر چه ايده از ما بود اما کار تکنيکال و کليه ظريف کاری های اين ويديو، از افشين حسام است.
آرش سبحانی، خواننده معروف گروه کيوسک و همچنين سلمک خالدی، از گروه ،۱۲۷، در گروه ايندو نوازنده هستند. فکر نمی کنيد که شهرت آنها، مخصوصا آرش سبحانی، کار گروه ايندو را به عنوان يک گروه مستقل، تحت تاثير قرار دهد؟
من فکر می کنم هم سلمک و هم آرش به غير از اينکه مشهور هستند، (بچه های خوش فکری هم هستند). مثلا آرش پايه گذار اصلی گروه کيوسک است و به جز اين، شاعر، آهنگساز و نوازنده خيلی خوبی است.
من اعتقاد دارم اگر هنرمندان مسئله شهرت را کنار بگذارند و فقط به هنر خودشان توجه کنند و بخواهند که با هنرمندان ديگر هم همکاری کنند، چه هنرمندانی که تازه شروع به کار کرده اند و چه هنرمندانی که سالهاست در رشته خودشان فعاليت می کنند، خيلی می تواند به رشد هنر کمک کند.
راستش نه من و نه اردلان خيلی به اين مسئله فکر نکرديم که شايد شهرت آنها تاثيری روی موزيک ما داشته باشد. بيشتر توجه ما به صدای زيبای نواختن گيتار آرش بود که در موزيک ما نمود داشته باشد.
خانم يوسفيان، پيشينه شما در هنرهای عکاسی، گرافيک و هنرهای تجسمی است، در تئاتر هم بازی کرده ايد. الان هم که کار خوانندگی می کنيد. خودتان بيشتر شادی يوسفيان را کی می دانيد؟ يک عکاس؟ بازيگر؟ خواننده؟
(می خندد) سوال خوبی است واقعا. رشته اصلی من عکاسی است. من فوق ليسانس عکاسی از دانشگاه سانفرانسيسکو دارم. اما با اين که فوق ليسانس عکاسی دارم اما شايد عکاسی، کمتر کاری است که اين روزها انجام می دهم.
من بيشتر در حوزه «ميکس مديا» کار می کنم. تصور می کنم که چون مدرسه رفته ام و تحصيلات آکادميک و تمرکزم بر هنر بوده است، شايد بتوانم خودم را يک آرتيست و هنرمند درحوزه عکاسی يا ميکس مديا بدانم.
ولی بالاخره بقيه رشته ها هميشه قاطی زندگی يک هنرمند می شود، يک هنرمند دلش می خواهد هميشه رشته های ديگری را هم امتحان کند. چه کلاس های سراميکی که من دوره آن را می گذرانم و چه کلاس های نقاشی، همين طور تئاتر و موزيک که همه اينها با همديگر گره می خورد و برای همين است که نمی توانم فقط يکی از اين رشته ها را انتخاب کنم.
ولی اگر بايد فقط يک رشته را انتخاب کنم، اين انتخابم همان رشته عکاسی است.
اين گروه اولين آلبوم خود را به نام «برد و باخت» به بازار موسيقی عرضه کرده و موزيک ويديويی هم در يوتيوب منتشر کرده که کمتر از يک هفته، هزاران بازديد کننده داشته است.
رادیو فردا در گفت و گو با شادی يوسفيان خواننده گروه ايندو، ابتدا از او در مورد چگونگی شکل گيری اين گروه پرسيده است.
شادی يوسفيان: اردلان که در گروه کيوسک با آرش سبحانی همکاری می کند و پيانو، کيبورد و آکاردئون می نوازد، تصميم گرفته بود که در کنار همکاری با کيوسک، خودش هم يکسری آهنگ بنويسد و از من خواست که در ضبط کردن آن با او همراهی کنم.
اين کار خيلی ساده شروع شد. اردلان شروع به نوشتن اين آهنگ ها کرد، شعرهای آن را هم خودش نوشت. من هم روی آن آهنگ ها، آواز خواندم. در واقع در کنار همه کارهايی که در زندگی می کنيم، ضبط اين آوازها هم پيش آمد.
الان چه کسانی در اين گروه با شما همکاری می کنند؟ نوازندگان اين گروه چه کسانی هستند؟
ما الان گروه کاملی نداريم. با نوازندگان مختلفی کار کرديم. اما دو عضو اصلی گروه فعلا خود ما دو نفريم. در اين آلبوم، سلمک خالدی ترومبون می نوازد، آرش سبحانی و پيمان سليمی هم گيتار می نوازند.
همچنين خانم تارا کمانگر، ارن و جاش فور، درامز می نوازند، صفا شکرايی، گيتار بيس، و نويد قائم مقامی هم تنبک می نوازد.
گروه ايندو چه سبکی را دنبال می کند؟
سبک گروه ما مخلوطی است از سبک های مختلف، ادغامی است از جيپسی جز، راک ، جز و کلاسيکال و ساير سبک های مختلف. کار ما ميکسی است از سبک های مختلف، نمی شود اسم يک سبک خاص را مشخصا بر آن گذاشت.
کليپ يکی ازترانه های آلبوم «برد و باخت» به نام عشق آسمانی هم منتشر شده است، اين کليپ ساخته کيست؟
اين کليپ ساخته آقای افشين حسام است که ما قبل از اين هم با هم همکاری می کرديم و موزيک ويديو می ساختيم.
اصولا ويديوهايی که ما با همديگر می ساختيم و از قبل با هم کار می کرديم، در همين سبک بود. يعنی ويديويی که برای آهنگ «تو کجايی؟» گروه کيوسک درست کرديم، توسط من، افشين حسام و اردلان پايوار، سه تايی با همديگر آن را ساختيم، تقريبا در همين سبک ساخته شده بود.
ما دلمان می خواست که ويديوی آهنگ خودمان هم در همان سبک ويديوی «تو کجايی» ساخته شود. ايده آن را تقريبا با همديگر و سه نفره ارائه کرديم. گر چه ايده از ما بود اما کار تکنيکال و کليه ظريف کاری های اين ويديو، از افشين حسام است.
آرش سبحانی، خواننده معروف گروه کيوسک و همچنين سلمک خالدی، از گروه ،۱۲۷، در گروه ايندو نوازنده هستند. فکر نمی کنيد که شهرت آنها، مخصوصا آرش سبحانی، کار گروه ايندو را به عنوان يک گروه مستقل، تحت تاثير قرار دهد؟
من فکر می کنم هم سلمک و هم آرش به غير از اينکه مشهور هستند، (بچه های خوش فکری هم هستند). مثلا آرش پايه گذار اصلی گروه کيوسک است و به جز اين، شاعر، آهنگساز و نوازنده خيلی خوبی است.
من اعتقاد دارم اگر هنرمندان مسئله شهرت را کنار بگذارند و فقط به هنر خودشان توجه کنند و بخواهند که با هنرمندان ديگر هم همکاری کنند، چه هنرمندانی که تازه شروع به کار کرده اند و چه هنرمندانی که سالهاست در رشته خودشان فعاليت می کنند، خيلی می تواند به رشد هنر کمک کند.
راستش نه من و نه اردلان خيلی به اين مسئله فکر نکرديم که شايد شهرت آنها تاثيری روی موزيک ما داشته باشد. بيشتر توجه ما به صدای زيبای نواختن گيتار آرش بود که در موزيک ما نمود داشته باشد.
خانم يوسفيان، پيشينه شما در هنرهای عکاسی، گرافيک و هنرهای تجسمی است، در تئاتر هم بازی کرده ايد. الان هم که کار خوانندگی می کنيد. خودتان بيشتر شادی يوسفيان را کی می دانيد؟ يک عکاس؟ بازيگر؟ خواننده؟
(می خندد) سوال خوبی است واقعا. رشته اصلی من عکاسی است. من فوق ليسانس عکاسی از دانشگاه سانفرانسيسکو دارم. اما با اين که فوق ليسانس عکاسی دارم اما شايد عکاسی، کمتر کاری است که اين روزها انجام می دهم.
من بيشتر در حوزه «ميکس مديا» کار می کنم. تصور می کنم که چون مدرسه رفته ام و تحصيلات آکادميک و تمرکزم بر هنر بوده است، شايد بتوانم خودم را يک آرتيست و هنرمند درحوزه عکاسی يا ميکس مديا بدانم.
ولی بالاخره بقيه رشته ها هميشه قاطی زندگی يک هنرمند می شود، يک هنرمند دلش می خواهد هميشه رشته های ديگری را هم امتحان کند. چه کلاس های سراميکی که من دوره آن را می گذرانم و چه کلاس های نقاشی، همين طور تئاتر و موزيک که همه اينها با همديگر گره می خورد و برای همين است که نمی توانم فقط يکی از اين رشته ها را انتخاب کنم.
ولی اگر بايد فقط يک رشته را انتخاب کنم، اين انتخابم همان رشته عکاسی است.
