اجلاس شورای اروپا از روز دوشنبه در استراسبورگ آغاز به کار کرد. در نشست روز اول اين اجلاس که به موضوع ايران اختصاص يافته بود، اردشير امير ارجمند، سخنگوی راه سبز اميد، شرکت داشت. علاوه بر آقای امير ارجمند، علی مزروعی، تقی رحمانی و مرتضی کاظميان، فعالان سياسی نيز شرکت داشتند.
آقای کاظميان در مورد اين نشست به رادیو فردا می گويد:
مرتضی کاظمیان: در نشست مجمع پارلمانی شورای اروپا که به رياست آقای مارچنارو برگزار شد در مورد ظرفيت ايران تبادل نظر شد که امکانی حدود يکساعت برای هيات ايرانی فراهم شد تا از زاويه خودشان وضعيت اجتماعی و سياسی امروز ايران را با تمرکز بر جنبش سبز توضيح بدهند.
شما و ساير سخنرانان چه محورهايی را در مورد ايران مطرح کرديد؟
اصل صحبت ها بر می گشت به مسئله مهم سرکوبی که متوجه جنبش سبز شده است؛ نقطه عزيمت جنبش سبز و خواستگاه ها و پايگاه اجتماعی آن، رويکردهای جنبش سبز که واجد نگاه صلح آميز در مناسبت های منطقه ای است و گفت و گو در عرصه بين الملل و همين طور هم دموکراسی در داخل کشور و فشاری که متوجه فعالان جنبش سبز است.
همچنين از ديگر مباحثی که مطرح شد، بحث حبس رهبران جنبش، آقايان موسوی و کروبی و همين طور خطوط مميزه جنبش سبز با جريان هايی که رويکردهای مسلحانه دارند و نيز تاکيد بر گفت و گو و ضرورت همراهی همه نيروهايی که دموکراسی خواه هستند، چشم انداز و تلاشی که برای رسيدن به يک انتخابات آزاد، سالم و عادلانه در ايران انجام می شود و به خصوص توجه به اينکه مبادا فشارهايی که در حال حاضر با وجود تحريم های اقتصادی متوجه کشور شده است با تمرکز بر انرژی هسته ای، باعث شود که مسئله حقوق بشر را به حاشيه ببرد.
برگزاری چنين نشستی چه اهميتی می تواند داشته باشد؟
به نظر خيلی مهم بود که سه سال بعد از تقلب در انتخابات و وقوع جنبش سبز و در شرايطی که حاکميت ايران تاکيد می کند جنبش سبز و يا به تعبير اقتدارگرايان، «فتنه»، مرده و پايان يافته است و تلاش می شود تاکيد شود که ديگر اتفاقی در متن جامعه ايران رخ نمی دهد، اين نشست برگزار شد.
بعد از سه سال و نيم برای اولين بار است که چنين امکانی فراهم شد برای گفت و گو ميان همراهان جنبش سبز و آقای امير ارجمند به عنوان سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز اميد و پارلمان اروپا که اين خودش يک امکان خيلی مهمی بود .
اين امکان تا به حال وجود نداشت و انتقال اين ديدگاه ها به خصوص وقتی که خطوط مميزه آن با ديگر نيروهايی که با پارلمان اروپا در ارتباطند تببين می شود، خودش می تواند به حمايت حقوق بشری و همراهی بيانجامد.
اين نشست منجر به این شد افرادی که در پارلمان اروپا حضور داشتند، همدلی و همراهی خودشان را با وضعيت حقوق بشر در ايران و همچنين همراهی شان با جنبش دموکراسی خواهی در کشور ابزار کنند.
سخنان شما و همچنين سخنان آقای امير ارجمند، مزروعی و رحمانی چه بازتابی از سوی ساير شرکت کنندگان در اجلاس را به همراه داشت؟
نکته ای که حائز اهميت بود پرسش های متمرکز و خاص و ويژه حاضرين در شورا بود. پرسش ها کاملا جزيی و تخصصی بود و آقايان تلاش و تاکيد داشتند تا در مورد محورهای معين، پاسخ های تبيين شده و دقيق داده بشود و نه توضيحات کلی.
کاملا مشخص بود که اعضای پارلمان اروپا و به خصوص آقای مارچنارو که ریيس کميته حقوق بشر سنای ايتاليا است، در مورد جنبش سبز و وضع جامعه مدنی در ايران و مخاطراتی که متوجه نيروهای سياسی در کشور است و تهديداتی که متوجه جامعه مدنی در ايران است، اشراف کامل دارند.
خيلی همدلانه برخورد شد و به اعتقاد من اين نشست باب يک گفت و گوی جديدی را باز کرد و من اميدوارم اين نشست در نهايت به دموکراسيزاسيون در ايران با تمرکز بر جنبش سبز کمک کند.
آقای کاظميان در مورد اين نشست به رادیو فردا می گويد:
مرتضی کاظمیان: در نشست مجمع پارلمانی شورای اروپا که به رياست آقای مارچنارو برگزار شد در مورد ظرفيت ايران تبادل نظر شد که امکانی حدود يکساعت برای هيات ايرانی فراهم شد تا از زاويه خودشان وضعيت اجتماعی و سياسی امروز ايران را با تمرکز بر جنبش سبز توضيح بدهند.
شما و ساير سخنرانان چه محورهايی را در مورد ايران مطرح کرديد؟
اصل صحبت ها بر می گشت به مسئله مهم سرکوبی که متوجه جنبش سبز شده است؛ نقطه عزيمت جنبش سبز و خواستگاه ها و پايگاه اجتماعی آن، رويکردهای جنبش سبز که واجد نگاه صلح آميز در مناسبت های منطقه ای است و گفت و گو در عرصه بين الملل و همين طور هم دموکراسی در داخل کشور و فشاری که متوجه فعالان جنبش سبز است.
همچنين از ديگر مباحثی که مطرح شد، بحث حبس رهبران جنبش، آقايان موسوی و کروبی و همين طور خطوط مميزه جنبش سبز با جريان هايی که رويکردهای مسلحانه دارند و نيز تاکيد بر گفت و گو و ضرورت همراهی همه نيروهايی که دموکراسی خواه هستند، چشم انداز و تلاشی که برای رسيدن به يک انتخابات آزاد، سالم و عادلانه در ايران انجام می شود و به خصوص توجه به اينکه مبادا فشارهايی که در حال حاضر با وجود تحريم های اقتصادی متوجه کشور شده است با تمرکز بر انرژی هسته ای، باعث شود که مسئله حقوق بشر را به حاشيه ببرد.
برگزاری چنين نشستی چه اهميتی می تواند داشته باشد؟
به نظر خيلی مهم بود که سه سال بعد از تقلب در انتخابات و وقوع جنبش سبز و در شرايطی که حاکميت ايران تاکيد می کند جنبش سبز و يا به تعبير اقتدارگرايان، «فتنه»، مرده و پايان يافته است و تلاش می شود تاکيد شود که ديگر اتفاقی در متن جامعه ايران رخ نمی دهد، اين نشست برگزار شد.
بعد از سه سال و نيم برای اولين بار است که چنين امکانی فراهم شد برای گفت و گو ميان همراهان جنبش سبز و آقای امير ارجمند به عنوان سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز اميد و پارلمان اروپا که اين خودش يک امکان خيلی مهمی بود .
اين امکان تا به حال وجود نداشت و انتقال اين ديدگاه ها به خصوص وقتی که خطوط مميزه آن با ديگر نيروهايی که با پارلمان اروپا در ارتباطند تببين می شود، خودش می تواند به حمايت حقوق بشری و همراهی بيانجامد.
اين نشست منجر به این شد افرادی که در پارلمان اروپا حضور داشتند، همدلی و همراهی خودشان را با وضعيت حقوق بشر در ايران و همچنين همراهی شان با جنبش دموکراسی خواهی در کشور ابزار کنند.
سخنان شما و همچنين سخنان آقای امير ارجمند، مزروعی و رحمانی چه بازتابی از سوی ساير شرکت کنندگان در اجلاس را به همراه داشت؟
نکته ای که حائز اهميت بود پرسش های متمرکز و خاص و ويژه حاضرين در شورا بود. پرسش ها کاملا جزيی و تخصصی بود و آقايان تلاش و تاکيد داشتند تا در مورد محورهای معين، پاسخ های تبيين شده و دقيق داده بشود و نه توضيحات کلی.
کاملا مشخص بود که اعضای پارلمان اروپا و به خصوص آقای مارچنارو که ریيس کميته حقوق بشر سنای ايتاليا است، در مورد جنبش سبز و وضع جامعه مدنی در ايران و مخاطراتی که متوجه نيروهای سياسی در کشور است و تهديداتی که متوجه جامعه مدنی در ايران است، اشراف کامل دارند.
خيلی همدلانه برخورد شد و به اعتقاد من اين نشست باب يک گفت و گوی جديدی را باز کرد و من اميدوارم اين نشست در نهايت به دموکراسيزاسيون در ايران با تمرکز بر جنبش سبز کمک کند.
