رسانه های اسرائيل روز دوشنبه، ۲۲ آبان، بخشی از اسناد محرمانه دولت این کشور که دسترسی به آن امکان پذير شده است را منتشر کردند که نشان می دهد اسحاق رابين نخست وزير وقت اسرائيل به نهادهای اين کشور دستور داده بود که صدام حسين حاکم وقت عراق را به قتل برسانند.
بخشی از اين پروتکل های محرمانه دولتی می گويد که عمليات سرويس های اطلاعاتی و جاسوسی اسرائيل برای سوء قصد به جان صدام حسين رهبر آن زمان عراق تهيه و برای آن تمرين شده بود و مسئولان موساد زمانی که آن را به آگاهی اسحاق رابين رساندند، موافقت وی را برای اجرايی کردن آن کسب کردند.
برای اين عمليات نام «خار بن» در نظر گرفته شده بود؛ شايد به اين مفهوم که اسرائيل صدام حسين را مانند خاری می ديده است که به آسانی می شود آن را فوت کرد و از بين برد.
شبکه دوم تلويزيون اسرائيل در برنامه معتبر مستندهای تحقيقی خود که قرار است شامگاه دوشنبه آن را به طور کامل پخش کند، پروتکل های اکتبر ۱۹۹۲ را که به قلم ژنرال عازريئل نبو، منشی نظامی اسحاق رابين، نوشته شده است، برملا می کند و در پای پروتکل، رابين با دستخط خود اضافه کرده است: «هدف را تاييد می کنم».
اين پروتکل می گويد که اسحاق رابين در آن نشست از مسئولان اطمينان گرفته بود که احتمال موفقيت در کشتن صدام «بسيار زياد» است. رابين در همين جلسه گفته بود که صدام حسين «يک هدف مهم است که به امنيت داخلی اسرائيل مربوط می شود و مشابهی (از نظر خطرات او برای اسرائيل) در دنيای عرب ندارد».
در آن زمان، اهود باراک، وزير دفاع کنونی اسرائيل، رييس ستاد کل ارتش اين کشور بود اما ميان وی که حامی اين طرح بوده با ژنرال اوری ساگی، رييس وقت سازمان اطلاعات نظامی ارتش اسرائيل، اختلاف بروز می کند.
در حالی که ژنرال باراک، کماندوی پيشين، تاريخ اول اکتبر ۱۹۹۲ را برای آغاز آمادگی ارتش و نهادهای ديگر در اجرای اين سوء قصد تعيين کرده بود، اما ژنرال اوری ساگی دستورات و نظراتی داده بود که با این تاريخ در تناقض بود. اما مخالفت های ژنرال ساگی نيز تاثیری در ادامه برنامه ريزی های ارتش و کماندوهای اين کشور نداشت و تمرين ها دنبال شد.
حادثه ای که منجر به توقف عمليات «خار بُن» شد، رويدادی بود که روز پنجم نوامبر ۱۹۹۲ و به هنگام يکی از تمرين های ارتش روی داد و انفجار دو موشک از نوع «تموز» که اشتباهاً در يک پادگان ارتش شليک شد، پنج کماندوی واحد نخبه «سيرت متکال» را کشت و شش کماندوی ديگر را به شدت زخمی کرد. در آن تمرين، ژنرال اهود باراک خود در محل حضور داشت و او از خطر گريخته بود.
از همان زمان، رسانه های اسرائيل به طور جسته و گريخته مطالبی در باره هدف اين تمرين ها که کشتن صدام حسين بود، مننتشر می کردند اما به مرور زمان، اين گزارش ها به دست فراموشی سپرده شد.
صدام حسين خود را سرسخت ترين دشمن اسرائيل می ناميد و در زمان اشغال اميرنشين کويت از سوی عراق و نبردی که آمريکا و متفقين برای خارج کردن عراق از کويت انجام دادند، به دستور صدام حسين ۳۹ فروند موشک زمين پايه دوربرد اسکاد ازغرب عراق به سوی مرکز اسرائيل شليک شد.
اسحاق شامير نخست وزير وقت اسرائيل بنا به درخواست اکيد رييس جمهوری وقت آمريکا، جرج بوش پدر، از واکنش به عراق خودداری کرد.
سابقه اسرائيل نشان داده است که اين کشور، براساس رويه ای از زمان گلدا مئير نخست وزير سال های دور اسرائيل، از دشمنان خود انتقام می گيرد و تلافی جويی را روزی عملی خواهد کرد.
پس از حملات عراق به اسرائيل نيز هرچند اين کشور ظاهراً به عراق واکنش نشان نداد، اما بلافاصله طرح سوء قصد به خود صدام حسين را به دستور اسحاق شامير نخست وزير وقت در دستور کار موساد و نهادهای اطلاعاتی و نظامی قرار داد و در سال ۱۹۹۲ که اسحاق رابين پس از اسحاق شامير به نخست وزيری رسيد، او نيز طرح کشتن صدام را دوباره تاييد کرد تا آن که کشته شدن کماندوهای اصلی اين طرح، آن را ناکام گذاشت.
با وجود اين، صدام سالهای ديگر نيز زنده ماند و در حمله سال ۲۰۰۳ آمريکا و متفقين به عراق، حکومت او تنها چند روز دوام آورد و رژيم اش رسماً در نهم آوريل آن سال سرنگون شد و خود او متواری گرديد.
صدام حسين پس از مدتی در سوراخی در یک زيرزمين به دام کماندوهای آمريکايی افتاد. صدام حسين پس از مدتی حبس و محاکمه، در آخرين روز سال ۲۰۰۶ با طناب دار در کشور خود اعدام شد.
عراق امروز ديگر خود را صريحاً مانند دوران طولانی حکومت صدام حسين، دشمن اسرائيل معرفی نمی کند اما با اسرائيل نيز رابطه ندارد و دولت کنونی عراق و نيز دولت اقليم خودگردان کرد در شمال عراق، هريک پيوندهای خود را با جمهوری اسلامی ايران تقويت می کنند و برخلاف توصيه های آمريکا، از نزديک شدن به اسرائيل خودداری کرده اند.
عراق تاکيد دارد که هرگونه تصميم در خصوص رابطه با اسرائيل بايد تابعی از اتحاديه عرب باشد.
اسرائيل در زمان صدام حسين و جنگ طولانی که او با تجاوز به ايران آغاز کرد، به جمهوری اسلامی ايران کمک می کرد و جنگ افزار و از جمله قطعات يدکی برای جنگنده های آمريکايی ارتش ايران، به جمهوری اسلامی می فروخت.
اين نظريه مطرح است که يکی از اهداف اسرائيل در ياری دادن به ايران در برابر صدام حسين، از يکسو اين بود که عراق و ايران به خود مشغول باشند و هر دو دشمن پرقدرت اسرائيل ضعيف تر شوند اما از سوی ديگر رهبران وقت اسرائيل نظر به مذاکرات محرمانه ای که با عواملی در جمهوری اسلامی داشتند به اين باور رسيده بودند که ايران، واقع گراتر از عراق و صدام حسين است و هرگز مانند عراق به ستيز با اسرائيل برنخواهد خاست.
بخشی از اين پروتکل های محرمانه دولتی می گويد که عمليات سرويس های اطلاعاتی و جاسوسی اسرائيل برای سوء قصد به جان صدام حسين رهبر آن زمان عراق تهيه و برای آن تمرين شده بود و مسئولان موساد زمانی که آن را به آگاهی اسحاق رابين رساندند، موافقت وی را برای اجرايی کردن آن کسب کردند.
برای اين عمليات نام «خار بن» در نظر گرفته شده بود؛ شايد به اين مفهوم که اسرائيل صدام حسين را مانند خاری می ديده است که به آسانی می شود آن را فوت کرد و از بين برد.
شبکه دوم تلويزيون اسرائيل در برنامه معتبر مستندهای تحقيقی خود که قرار است شامگاه دوشنبه آن را به طور کامل پخش کند، پروتکل های اکتبر ۱۹۹۲ را که به قلم ژنرال عازريئل نبو، منشی نظامی اسحاق رابين، نوشته شده است، برملا می کند و در پای پروتکل، رابين با دستخط خود اضافه کرده است: «هدف را تاييد می کنم».
اين پروتکل می گويد که اسحاق رابين در آن نشست از مسئولان اطمينان گرفته بود که احتمال موفقيت در کشتن صدام «بسيار زياد» است. رابين در همين جلسه گفته بود که صدام حسين «يک هدف مهم است که به امنيت داخلی اسرائيل مربوط می شود و مشابهی (از نظر خطرات او برای اسرائيل) در دنيای عرب ندارد».
در آن زمان، اهود باراک، وزير دفاع کنونی اسرائيل، رييس ستاد کل ارتش اين کشور بود اما ميان وی که حامی اين طرح بوده با ژنرال اوری ساگی، رييس وقت سازمان اطلاعات نظامی ارتش اسرائيل، اختلاف بروز می کند.
در حالی که ژنرال باراک، کماندوی پيشين، تاريخ اول اکتبر ۱۹۹۲ را برای آغاز آمادگی ارتش و نهادهای ديگر در اجرای اين سوء قصد تعيين کرده بود، اما ژنرال اوری ساگی دستورات و نظراتی داده بود که با این تاريخ در تناقض بود. اما مخالفت های ژنرال ساگی نيز تاثیری در ادامه برنامه ريزی های ارتش و کماندوهای اين کشور نداشت و تمرين ها دنبال شد.
حادثه ای که منجر به توقف عمليات «خار بُن» شد، رويدادی بود که روز پنجم نوامبر ۱۹۹۲ و به هنگام يکی از تمرين های ارتش روی داد و انفجار دو موشک از نوع «تموز» که اشتباهاً در يک پادگان ارتش شليک شد، پنج کماندوی واحد نخبه «سيرت متکال» را کشت و شش کماندوی ديگر را به شدت زخمی کرد. در آن تمرين، ژنرال اهود باراک خود در محل حضور داشت و او از خطر گريخته بود.
از همان زمان، رسانه های اسرائيل به طور جسته و گريخته مطالبی در باره هدف اين تمرين ها که کشتن صدام حسين بود، مننتشر می کردند اما به مرور زمان، اين گزارش ها به دست فراموشی سپرده شد.
صدام حسين خود را سرسخت ترين دشمن اسرائيل می ناميد و در زمان اشغال اميرنشين کويت از سوی عراق و نبردی که آمريکا و متفقين برای خارج کردن عراق از کويت انجام دادند، به دستور صدام حسين ۳۹ فروند موشک زمين پايه دوربرد اسکاد ازغرب عراق به سوی مرکز اسرائيل شليک شد.
اسحاق شامير نخست وزير وقت اسرائيل بنا به درخواست اکيد رييس جمهوری وقت آمريکا، جرج بوش پدر، از واکنش به عراق خودداری کرد.
سابقه اسرائيل نشان داده است که اين کشور، براساس رويه ای از زمان گلدا مئير نخست وزير سال های دور اسرائيل، از دشمنان خود انتقام می گيرد و تلافی جويی را روزی عملی خواهد کرد.
پس از حملات عراق به اسرائيل نيز هرچند اين کشور ظاهراً به عراق واکنش نشان نداد، اما بلافاصله طرح سوء قصد به خود صدام حسين را به دستور اسحاق شامير نخست وزير وقت در دستور کار موساد و نهادهای اطلاعاتی و نظامی قرار داد و در سال ۱۹۹۲ که اسحاق رابين پس از اسحاق شامير به نخست وزيری رسيد، او نيز طرح کشتن صدام را دوباره تاييد کرد تا آن که کشته شدن کماندوهای اصلی اين طرح، آن را ناکام گذاشت.
با وجود اين، صدام سالهای ديگر نيز زنده ماند و در حمله سال ۲۰۰۳ آمريکا و متفقين به عراق، حکومت او تنها چند روز دوام آورد و رژيم اش رسماً در نهم آوريل آن سال سرنگون شد و خود او متواری گرديد.
صدام حسين پس از مدتی در سوراخی در یک زيرزمين به دام کماندوهای آمريکايی افتاد. صدام حسين پس از مدتی حبس و محاکمه، در آخرين روز سال ۲۰۰۶ با طناب دار در کشور خود اعدام شد.
عراق امروز ديگر خود را صريحاً مانند دوران طولانی حکومت صدام حسين، دشمن اسرائيل معرفی نمی کند اما با اسرائيل نيز رابطه ندارد و دولت کنونی عراق و نيز دولت اقليم خودگردان کرد در شمال عراق، هريک پيوندهای خود را با جمهوری اسلامی ايران تقويت می کنند و برخلاف توصيه های آمريکا، از نزديک شدن به اسرائيل خودداری کرده اند.
عراق تاکيد دارد که هرگونه تصميم در خصوص رابطه با اسرائيل بايد تابعی از اتحاديه عرب باشد.
اسرائيل در زمان صدام حسين و جنگ طولانی که او با تجاوز به ايران آغاز کرد، به جمهوری اسلامی ايران کمک می کرد و جنگ افزار و از جمله قطعات يدکی برای جنگنده های آمريکايی ارتش ايران، به جمهوری اسلامی می فروخت.
اين نظريه مطرح است که يکی از اهداف اسرائيل در ياری دادن به ايران در برابر صدام حسين، از يکسو اين بود که عراق و ايران به خود مشغول باشند و هر دو دشمن پرقدرت اسرائيل ضعيف تر شوند اما از سوی ديگر رهبران وقت اسرائيل نظر به مذاکرات محرمانه ای که با عواملی در جمهوری اسلامی داشتند به اين باور رسيده بودند که ايران، واقع گراتر از عراق و صدام حسين است و هرگز مانند عراق به ستيز با اسرائيل برنخواهد خاست.
