وزیر امور خارجه کره شمالی روز دوشنبه سوم مهر گفت که دونالد ترامپ علیه این کشور اعلان جنگ کرده است و پیونگ یانگ این حق را برای خود محفوظ می‌داند تا دست به اقدامات تلافی‌جویانه بزند.
او از جمله این اقدامات را ساقط کردن بمب‌افکن‌های آمریکایی حتی خارج از حریم هوایی کره شمالی عنوان کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، ری یونگ هو به خبرنگاران در نیویورک گفت: «جهان باید خوب به خاطر داشته باشد که این آمریکا بود که اول علیه وطن من اعلان جنگ کرد».
او افزود: «از آنجا که ایالات متحده علیه وطن ما اعلام جنگ کرده است، ما حق اقدامات مقابله‌جویانه از جمله ساقط کردن بمب افکن‌های استراتژیک آمریکا را حتی در خارج از حریم هوایی‌مان برای خود محفوظ می‌دانیم».
وزیر خارجه کره شمالی با ارجاع مستقیم به یک پیام توئیتری رئیس‌جمهور آمریکا در روز شنبه تصریح کرد: «این موضوع که چه کسی دیگر دوام نخواهد آورد بدین ترتیب پاسخ داده خواهد شد».
تند شدن ادبیات دونالد ترامپ و کره شمالی نسبت به یکدیگر نگرانی‌ها نسبت به یک محاسبه غلط از سوی طرفین را افزایش داده که می‌تواند واکنش‌های گسترده‌ای به همراه داشته باشد.
چین روز دوشنبه از همه طرف‌های درگیر در بحران موشکی کره شمالی خواست تا از خود خویشتنداری به خرج داده و «بنزین روی آتش نریزند».
وزیر خارجه کره شمالی روز شنبه در نشست مجمع عمومی سازمان ملل گفته بود پس از اینکه «آقای رئیس‌جمهور شیطان»، کیم (جونگ اون) را «مرد موشکی» در یک مأموریت انتحاری خوانده بود، هدف قرار دادن خاک آمریکا با موشک امری اجتناب‌ناپذیر شده است.
دونالد ترامپ روز شنبه در توئیتی نوشته بود: «حرف‌های وزیر خارجه کره شمالی را الان شنیدم. اگر او دیدگاه‌های مرد کوتوله موشکی را منعکس می‌کند، آنها زیاد دوام نخواهند آورد».
کره شمالی که به برنامه موشکی و هسته‌ای خود به رغم محکومیت بین‌المللی و تحریم‌های اقتصادی ادامه می‌دهد، گفته است که «قویاً اظهارات بی‌ملاحظه» ترامپ را «محکوم می‌کند».
خبرگزاری این کشور روز دوشنبه نوشت که این سخنان «توهین غیرقابل تحمل علیه مردم کره» و یک اعلان جنگ است.
پیونگ یانگ، ایالات متحده را که ۲۸ هزار و ۵۰۰ سرباز در کره جنوبی دارد، متهم کرده است که قصد حمله به کره شمالی دارد، و مرتباً تهدید کرده که آمریکا و متحدان آسیایی‌اش را نابود خواهد کرد.
واشینگتن و کره جنوبی در اصل همچنان در وضعیت جنگی با کره شمالی قرار دارند چرا که جنگ کره در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ با آتش‌بس به پایان رسید و نه یک معاهده صلح.
