راجر واترز، پايه گذار و خواننده بريتانيايی گروه پرآوازه پيشين «پينک فلويد» خواهان تحريم اسرائيل شده است و گفته که از اجرای برنامه هنری چند سال پيش خود در اسرائيل «خوشحال نيست».
راجر واترز ۶۸ ساله در مصاحبه ای با شبکه تلويزيونی الجزيره اعلام کرد که به جنبش دی.بی.اس می پيوندد؛ جنبشی که پيشاهنگ تلاش ها در سراسر جهان برای گسترش تحريم همه جانبه عليه اسرائيل است.
جنبش دی.بی.اس می گويد تا زمانی که اسرائيل اصول اساسی حقوق فلسطينی ها را رعايت نکند، اين نهاد بين المللی نيز انکار، بايکوت، و تحريم عليه اسرائيل را هماهنگی و نمايندگی می کند.
آقای واترز در مصاحبه روزهای اخير خود با الجزيره گفت: «ديگر جان به لب شده ايم. بايد کارهای عملی کرد»، و از همه هنرمندان جهانی نيز خواست که ديگر در اسرائيل برنامه اجراء نکنند تا روزی که «اشغالگری» از سوی اسرائيل عليه فلسطينی ها پايان يابد.
راجر واترز در مصاحبه ای که از سوی مجری مشهور سی.ان.ان و مجری کنونی الجزيره، آقای ريز خان، صورت گرفت، گفت: «حرف های اسرائيل در مورد صلح خواهی، پوچ است».
وی افزود: «اسرائيل از راه حل دو کشور برای دو ملت دم می زند اما بی سر وصدا همچنان به منضم کردن سرزمين های فلسطينی ادامه می دهد ودر شرق اورشليم (بيت المقدس) و کرانه باختری زمين های زيادی را به خاک خود منضم کرده و مردم را از خانه های شان بيرون می کند».
در سال ۲۰۰۵، زمانی که راجر واترز برای اجرای کنسرت در شهر تل آويو قول داده بود، زير فشار گروه های حامی فلسطينی، برنامه خود را به دهکده «نوه شالوم» انتقال داد.
در اين دهکده در نزديکی کرانه باختری و اورشليم، يهوديان و فلسطينی ها درکنار هم زندگی می کنند و روستای خود را به «نماد صلح و زندگی مسالمت آميز» تبديل کرده اند.
با وجود اين، آقای واترز اکنون می گويد از اينکه آن کنسرت در اسرائيل را از اساس باطل نکرده بود، کمی غمگين و پشيمان است اما «نه کاملا زيرا در هر حال، سرانجام يک روستای يهودی- فلسطينی را برای اجرای کنسرت انتخاب کرد».
در مصاحبه با الجزيره، اين خواننده گفت از سفر پيشين آموختم که هر کسی در اسرائيل بايد مرتب برگ هويت خود را نشان دهد تا معلوم شود که يهودی است يا عرب است، و «اين يک ديوانگی است».
در همين حال، راجر واترز تاکيد کرد که اين تصميم او را نبايد «ستيز با يهوديان» دانست و نيز گفت «من مردم اسرائيل را مورد حمله قرار نمی دهم اما از همه همکاران هنرمند خود می خواهم که به اين تحريم ملحق شوند».
آقای واترز همچنين در مقاله ای برای توجيه ديدگاه خود، نوشت که «اشغالگری سرزمين های فلسطينی با آپارتايد در آفريقای جنوبی قابل مقايسه است»، و افزود «هنرمندانی که در آن زمان حاضر نبودند در شهر گردشگری سان سيتی آفريقای جنوبی برنامه اجراء کنند، محق بودند تا روزی که آپارتايد از بين رفت و سياهان و سفيدان از حقوق مساوی برخوردار شدند».
آقای واترز افزوده است: «پس به همان ميزان، تا روزی که حتما خواهد آمد، و ديوارهای اشغال فرو می ريزند، و فلسطينی ها در کنار اسرائيلی ها در صلح، آزادی، عدالت و احترامی که شايسته آن هستند، زندگی کنند، ما هنرمندان حق داريم اسرائيل را تحريم کنيم».
وی اظهار داشت: در روزهای آينده مقاله ای نيز در اين زمينه در يکی از روزنامه های مهم دنيا؛ نيويورک تايمز يا گاردين يا روزنامه ای وزين درهمين سطح خواهد نوشت و نظرات خود را بيشتر توضيح خواهد داد.
در همين حال، در مصاحبه با الجزيره، راجر واترز گفت که پدر خود او در سال های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ در اورشليم زندگی و در کالج سنت جرج تحصيل کرده است، و افزود که هرچند در آن زمان نيز اسرائيل استقلال نيافته بود، اما پدرش از وضعيت در آنجا ناراحت بود.
راجر واترز می گويد که پدرش در جنگ جهانی دوم به دست آلمان ها کشته شد.
پدر وی که يک کمونيست دو آتشه بود، زمانی که راجرز پنج ماهه بود، جان خود را از دست داد.
راجر واترز، اولين هنرمند بين المللی نيست که اخيرا دوباره از تحريم اسرائيل حمايت می کند؛ هنرمندان، چهره های آکادميک و افراد سرشناس ديگری در جهان پيشتر ازلزوم روی آوردن به تحريم عليه اسرائيل حمايت کرده اند.
هفته گذشته نيز پيت سيگر، خواننده ۹۲ ساله آمريکايی که از پدران موسيقی فولکور است و فعاليت سياسی و صلح خواهانه زيادی داشته است، به تحريم هنری عليه اسرائيل پيوسته بود.
وانسا پاراديس، خواننده پاپ فرانسوی کنسرت خود را چندی پيش در اسرائيل لغو کرد، هرچند که داويد اشترن، مدير برنامه های پاراديس گفته بود که مسائل «حرفه ای» دليل لغو کنسرت بوده است.
در همين حال، هنرمندان مشهور ديگری تاکيد کرده اند که هرگز از درخواست هايی برای تحريم اسرائيل حمايت نخواهند کرد؛ مادونا، پل مک کارتنی، لئونار کوهن و گروه «دپش مد» در شمار اين دسته از هنرمندان بودند که به تازگی در اين کشور، برنامه هايی با حضور دهها هزار بيننده در پارک های بزرگ اسرائيل اجراء کردند.
اسرائيلی های بسياری در کامنت های خود در خبرهای تحريم اين کشور از سوی راجر واترز، او را پيرمردی «خرفت» شده ناميده و نوشته اند که او ديگر جذابيت هنری خود را از دست داده و اکنون از راه نزديک شدن به پول گروه های ضد اسرائيلی می خواهد، برای خود کسب درآمد کند.
راجر واترز ۶۸ ساله در مصاحبه ای با شبکه تلويزيونی الجزيره اعلام کرد که به جنبش دی.بی.اس می پيوندد؛ جنبشی که پيشاهنگ تلاش ها در سراسر جهان برای گسترش تحريم همه جانبه عليه اسرائيل است.
جنبش دی.بی.اس می گويد تا زمانی که اسرائيل اصول اساسی حقوق فلسطينی ها را رعايت نکند، اين نهاد بين المللی نيز انکار، بايکوت، و تحريم عليه اسرائيل را هماهنگی و نمايندگی می کند.
آقای واترز در مصاحبه روزهای اخير خود با الجزيره گفت: «ديگر جان به لب شده ايم. بايد کارهای عملی کرد»، و از همه هنرمندان جهانی نيز خواست که ديگر در اسرائيل برنامه اجراء نکنند تا روزی که «اشغالگری» از سوی اسرائيل عليه فلسطينی ها پايان يابد.
راجر واترز در مصاحبه ای که از سوی مجری مشهور سی.ان.ان و مجری کنونی الجزيره، آقای ريز خان، صورت گرفت، گفت: «حرف های اسرائيل در مورد صلح خواهی، پوچ است».
وی افزود: «اسرائيل از راه حل دو کشور برای دو ملت دم می زند اما بی سر وصدا همچنان به منضم کردن سرزمين های فلسطينی ادامه می دهد ودر شرق اورشليم (بيت المقدس) و کرانه باختری زمين های زيادی را به خاک خود منضم کرده و مردم را از خانه های شان بيرون می کند».
در سال ۲۰۰۵، زمانی که راجر واترز برای اجرای کنسرت در شهر تل آويو قول داده بود، زير فشار گروه های حامی فلسطينی، برنامه خود را به دهکده «نوه شالوم» انتقال داد.
در اين دهکده در نزديکی کرانه باختری و اورشليم، يهوديان و فلسطينی ها درکنار هم زندگی می کنند و روستای خود را به «نماد صلح و زندگی مسالمت آميز» تبديل کرده اند.
با وجود اين، آقای واترز اکنون می گويد از اينکه آن کنسرت در اسرائيل را از اساس باطل نکرده بود، کمی غمگين و پشيمان است اما «نه کاملا زيرا در هر حال، سرانجام يک روستای يهودی- فلسطينی را برای اجرای کنسرت انتخاب کرد».
در مصاحبه با الجزيره، اين خواننده گفت از سفر پيشين آموختم که هر کسی در اسرائيل بايد مرتب برگ هويت خود را نشان دهد تا معلوم شود که يهودی است يا عرب است، و «اين يک ديوانگی است».
در همين حال، راجر واترز تاکيد کرد که اين تصميم او را نبايد «ستيز با يهوديان» دانست و نيز گفت «من مردم اسرائيل را مورد حمله قرار نمی دهم اما از همه همکاران هنرمند خود می خواهم که به اين تحريم ملحق شوند».
آقای واترز همچنين در مقاله ای برای توجيه ديدگاه خود، نوشت که «اشغالگری سرزمين های فلسطينی با آپارتايد در آفريقای جنوبی قابل مقايسه است»، و افزود «هنرمندانی که در آن زمان حاضر نبودند در شهر گردشگری سان سيتی آفريقای جنوبی برنامه اجراء کنند، محق بودند تا روزی که آپارتايد از بين رفت و سياهان و سفيدان از حقوق مساوی برخوردار شدند».
آقای واترز افزوده است: «پس به همان ميزان، تا روزی که حتما خواهد آمد، و ديوارهای اشغال فرو می ريزند، و فلسطينی ها در کنار اسرائيلی ها در صلح، آزادی، عدالت و احترامی که شايسته آن هستند، زندگی کنند، ما هنرمندان حق داريم اسرائيل را تحريم کنيم».
وی اظهار داشت: در روزهای آينده مقاله ای نيز در اين زمينه در يکی از روزنامه های مهم دنيا؛ نيويورک تايمز يا گاردين يا روزنامه ای وزين درهمين سطح خواهد نوشت و نظرات خود را بيشتر توضيح خواهد داد.
در همين حال، در مصاحبه با الجزيره، راجر واترز گفت که پدر خود او در سال های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ در اورشليم زندگی و در کالج سنت جرج تحصيل کرده است، و افزود که هرچند در آن زمان نيز اسرائيل استقلال نيافته بود، اما پدرش از وضعيت در آنجا ناراحت بود.
راجر واترز می گويد که پدرش در جنگ جهانی دوم به دست آلمان ها کشته شد.
پدر وی که يک کمونيست دو آتشه بود، زمانی که راجرز پنج ماهه بود، جان خود را از دست داد.
راجر واترز، اولين هنرمند بين المللی نيست که اخيرا دوباره از تحريم اسرائيل حمايت می کند؛ هنرمندان، چهره های آکادميک و افراد سرشناس ديگری در جهان پيشتر ازلزوم روی آوردن به تحريم عليه اسرائيل حمايت کرده اند.
هفته گذشته نيز پيت سيگر، خواننده ۹۲ ساله آمريکايی که از پدران موسيقی فولکور است و فعاليت سياسی و صلح خواهانه زيادی داشته است، به تحريم هنری عليه اسرائيل پيوسته بود.
وانسا پاراديس، خواننده پاپ فرانسوی کنسرت خود را چندی پيش در اسرائيل لغو کرد، هرچند که داويد اشترن، مدير برنامه های پاراديس گفته بود که مسائل «حرفه ای» دليل لغو کنسرت بوده است.
در همين حال، هنرمندان مشهور ديگری تاکيد کرده اند که هرگز از درخواست هايی برای تحريم اسرائيل حمايت نخواهند کرد؛ مادونا، پل مک کارتنی، لئونار کوهن و گروه «دپش مد» در شمار اين دسته از هنرمندان بودند که به تازگی در اين کشور، برنامه هايی با حضور دهها هزار بيننده در پارک های بزرگ اسرائيل اجراء کردند.
اسرائيلی های بسياری در کامنت های خود در خبرهای تحريم اين کشور از سوی راجر واترز، او را پيرمردی «خرفت» شده ناميده و نوشته اند که او ديگر جذابيت هنری خود را از دست داده و اکنون از راه نزديک شدن به پول گروه های ضد اسرائيلی می خواهد، برای خود کسب درآمد کند.
