هوسرانی ، لذایذ جنسی، غرایز جنسی ، نیاز جنسی یا هرچیز دیگه ای که می شه اسمش رو گذاشت. اما چرا وقتی درباره جامعه ایران حرف می زنیم، بعضی ها اسمش رو می ذارن « بحران روابط جنسی ».
همون چیزی که حجت الاسلام منتظری، معاون اول دادستان کل کشور در خطبه های نماز جمعه تهران ازش به عنوان «مین های خطرناک» در جامعه ایران نام می بره و درست همون چیزی که جوون های ایرانی اعتقاد دارن در شرایط امروز ایران دچار سرکوفتگی شده.
مرتضی، یک جوون شیرازی اعتقاد داره که این سرکوفتگی سه ریشه داره.
مرتضی می گه: بخشی از این سرکوفتگی به شکل دین و مذهب در جامعه ایران برمی گرده ، ریشه دیگه این سرکوفتگی ها به خاطر فشارها و تمایلات مسئولان حکومت ایرانه و یک دلیل مهم دیگه اینه که خانواده ها در زمینه مسائل جنسی هیچ اطلاعاتی به بچه هاشون نمی دن و اونها رو بدون آموزش می فرستن تو جامعه.
مسئولان جمهوری اسلامی تو سخنرانی هاشون، دوای درد نیروی لایزال جنسی جوون های ایرانی رو با حجاب شدن هرچه بیشتر زن ها می دونن.
اما خود جوون ها برعکس، فکر می کنن که همین حجاب باعث شده مردها در برخورد با زن ها بیشتر نگاه جنسی داشته باشن.
ملیحه یک دختر جوون سمنانیه که می گه: «اگر واقعا حجاب چاره بود، پسرها حداقل به دختر های چادری متلک نمی گفتند، در حالی که همه می دونیم هیچ دختری از دست متلک های پسرها در امان نیست.»
قبل از اینکه به پسرها به خاطر این کارشون سرکوفت بزنیم، ببینیم خودشون در این باره چی می گن.
یکی از پسرهای کلوپ نگاه تازه (برنامه هفتگی رادیو فردا) در این باره می گه: «جوون های ایرانی نه می تونن نیروی جنسی شون رو سرکوب کنن و نه می تونن اون رو ارضا کنن.»
این آقا پسر فکر می کنه به خاطر همینه که پسرا فقط یا به نگاه هایی که تو فرهنگ عامیانه مردم ایران به هیزبازی معروفه قناعت کردن یا به متلک انداختن.
نگاه کردن خالی هم باید خیلی سخت باشه. اما کاش همه این سرکوفتگی ها به هیزبازی ختم می شد.
نرگس یه دختر جوون تهرانی از نا امنی اجتماعی تو محیط های کار برای دخترها و زن های جوون گله داره و می گه: واسه بعضی مردها دفترهای کارشون مثل «مکانه».
نرگس می گه: «این دوست به اون دوست می گه یک دفتر بزن خودت رو راحت کن .چرا می خوای بری تو خیابون دنبال دختر بگردی؟»
نرگس می گه:«البته اینم از قلم نمیندازم که بعضی پسرها اعتقاد دارن دخترها هم گاهی اوقات وقتی می بینن جنسیتشون کارشون رو جلو میندازه تا جایی که می تونن از زن بودنشون استفاده می کنن.»
یعنی به قول نیما«گاهی اوقات کرم از خود درخته.»
صورت مسئله رو گفتیم اما به عقیده بعضی ها چاره این درد، «ازدواجه». یکی از بچه های کلوپ نگاه تازه می گه: «چون تو ایران بیکاری زیاده و زن و مردها نمی تونن مستقل بشن و واسه خودشون زندگی کنن، بهتره یه کم توقعاتشون رو پایین بیارن و ساده تر ازدواج کنن، تا هم مشکلات جنسی خودشون از بین بره و هم جامعه سالم تری داشته باشیم.»
ازدواج اگر خوب از آب در بیاد خیلی چیز شیرینیه، اما آیا از نگاه جنسی به زن کم می کنه؟
محسن از اهواز بعضی از رسم و رسوم های ازدواج به سبک ایرانی رو به خودی خود ترویج نگاه ابزاری به زن می دونه و می گه: « این رسم مهریه که تو دین ما وجود داره باعث می شه که مرد بعد از ازدواج صاحب و مالک زن بشه.»
دکتر آذردخت مفیدی روانشناس اجتماعی هم به ما می گه که ازدواج نتیجه بحران روابط جنسی در ایران بوده نه یک راه حل مناسب برای این مسئله.
دکتر مفیدی می گه: «بالا رفتن آمار طلاق در سال های گذشته و آمار طلاق های پنهان و روابط خارج از خانواده نشون می ده که ازدواج چاره این درد نیست.»
قبل از اینکه شما رو با جمع بندی های خودتون از این ماجرا تنها بذارم، توصیه می کنم ک لمه « بشنوید » را در گوشه سمت چپ فشار بدید، تا درباره « بحران روابط جنسی » در ایران در برنامه نگاه تازه رادیو فردا که هر شنبه شب ساعت ۹:۱۵ به وقت تهران پخش می شه، بیشتر بشنوید.
