به گفته بسیاری از زنان ورزشکار، حجاب اسلامی، همچنان بزرگ ترين سد راه دختران ورزشکار ايران برای حضور در عرصه های بين المللی است.
در ایران خيلی از قهرمانان رشته های مختلف به دلیل همین محدودیت ها، نمی توانند هيچ افقی برای شرکت در رقابت های خارجی برای خود تصور کنند؛ مثل شناگرها، شيرجه روها يا بعضی رشته های ديگر که با اصل حفظ حجاب منافات دارد.
در سال های اخير سخت گيری ها نسبت به حضور دختران در تعدادی از رشته ها کم تر شده و با طراحی لباس هايی خاص برای آنان، اعضای تيم هايی مثل تکواندو، ووشو، اسکواش، شمشيربازی و... توانسته اند در بازی های بين المللی به ميدان بروند.
از جمله تازه ترين دختران خوشبخت ورزش ايران می توان به کاراته کاها اشاره کرد؛ پيش از شروع بازی های آسيايی، «عليرضا سمندر» رياست فدراسيون کاراته در جمع خبرنگاران رسانه ها با خوشحالی به قوانين جديد در کاراته - که استفاده از کلاه را برای کاراته کاها اجباری کرده - اشاره کرده و گفت: «از سال ۲۰۰۸ استفاده از کلاه طلقی که حالت نقاب نيز دارد، برای مسابقات کاراته در قسمت کوميته (مبارزه) اجباری خواهد شد که با اين اوصاف مشکل حجاب بانوان کشورمان در اين قسمت تا حدی حل می شود.»
آقای سمندر همچنين از عدم همکاری فدراسيون آسيايی کاراته گله کرد و گفت که فدراسیون کاراته ایران قصد دارد به دليل جلوگيری از حضور کاراته کاهای باحجاب در رقابت های آسيايی، به فدراسيون جهانی شکايت کند.
به هرحال کاراته کاران زن ایرانی، اين دوره از بازی های آسيايی را از دست داده اند. طبق اعلام دکتر دهخدا، ریيس کميته تدارکاتی بازيهای آسيايی قطر، طبق سهميه بندی که در اعزام بانوان ورزشکار صورت گرفته فقط حدود ۱۷ ورزشکار زن در ۵ رشته سوارکاری، تيراندازی، شطرنج، تکواندو و دو وميدانی به بازی های آسيايی اعزام شدند.
ضمن اینکه دهخدا بخت دختران ايرانی را در رشته هايی مانند تکواندو و قايقرانی برای کسب مدال، زياد دانسته است.
و البته تعداد هفده ورزشکار زن، سهم زنان ورزشکار ایرانی از کاروان ۲۳۰ نفره ایران بود که در قالب ۲۵ رشته ورزشی به مسابقات دوحه اعزام شدند.
اما همین تعداد اندک شرکت کنندگان زن کاروان ایران در بازی های آسیایی، یک مشکل عمده دارند؛ آنها چه باید بپوشند؟!
دکتر ساور معاونت فرهنگی و حقوقی سازمان تربيت بدنی، از بررسی ۳۰ مدل لباس طراحی شده برای ورزشکاران زن حاضر در رقابت های دوحه خبر می دهد.
ساور می گويد: «اميدواريم امانت دار خوبی باشيم و با توجه به اينکه از سوی مسوولان رده بالا تاکيد شده تعداد بانوان ورزشکاران در اين رقابت ها بالا برود، نمايش مناسبی در دوحه داشته باشيم.»
شرکت زنان محجبه ايرانی در مسابقات ورزشی خارجی، همواره مورد توجه گزارشگران رسانه ها يا حتی ورزشکاران، برگزارکنندگان و تماشاگران ميزبان بوده است. بر همين اساس مسوولان فرهنگی ورزش توجه ويژه ای به چگونگی حضور تيم های زنان در عرصه های بين المللی دارند.
اين نکته ای است که دکتر قره خانلو دبيرکل کميته ملی المپيک هم به آن اشاره دارد: «حضور شايسته خانم ها در اين گونه ميدان ها بسيار موثر است.»
ریيس انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی درباره منظور آقای دبيرکل بيشتر توضيح می دهد؛ «عبدالحميد احمدی» می گويد: «مهم ترين پيام بانوان ما برای اين رويداد، نوع پوشش، وقار و متانت و رابطه ای است که آن ها با ورزشکاران ديگر می توانند برقرار کنند.»
البته همه کشورهای اسلامی در برابر موضوع حجاب زنان ورزشکار موضع مشابهی ندارد. «ميترا ابياتی نژاد» از قهرمان رشته تيروکمان به ياد می آورد که در جريان مسابقه ای در کشوری اسلامی، دختر يکی از شيوخ ميزبان هنگام انداختن تير حجاب خود را کنار گذاشته و بعد از پايان رقابت، دوباره چادرش را به سر کرده است!
«ما می خواهيم همه دنيا بدانند که حجاب مانع فعاليت زنان مسلمان نيست.»
اما جالب ترين اظهارنظر در مورد چگونگی حضور دختران ايرانی در بازی های دوحه را «محمدشاهرخ شهنازی» مشاور اموربين الملل رئيس سازمان تربيت بدنی بیان کرده است. او گفته است: «حضور ورزشکاران زن ايرانی با شکل و شمايل پوشيده اسلامی، برای رسانه ها و مردم دنيا جاذبه دارد! اگر دخترهای شرکت کننده و مربيانشان، همان کاری که در ايران می کنند، همانطور که در جامعه و خانواده شان هستند باشند، کار بزرگی کرده ايم.»
