در روزهایی که افکارعمومی اسرائیل از عواقب عملی کردن طرح حمله نظامی دولتمردان کشورشان به ایران سخت نگران شده اند، رسانه های اسرائیل هر روز موجی از طومارها و فعالیت های مربوط به مخالفت مدنی را با این اقدام احتمالی بازتاب می دهند.
همزمان با تظاهراتی که مخالفان هر شامگاه در برابر منزل اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل در تل آویو برگزار کرده اند، فضای مجازی در اسرائیل نیز مملو از طومارها و بحث و جدل بر سر عواقب درگیر شدن اسرائیل در چنین اقدام خطیری است.
یک طومار اینترنتی از چهارشنبه هفته گذشته در فضای مجازی قرار گرفت که نامه ای خطاب به خلبانان نیروی هوایی اسرائیل است و از آنها آشکارا می خواهد که از فرمان ارتش، در صورتی که زمان حمله (به ایران) فرا برسد، سرپیچی کنند.
نویسندگان طومار به خلبانان کشورشان نوشته اند: «ما نام شما را نمی دانیم؛ با افکار و جهان بینی شما آشنایی نداریم؛ ولی این را می دانیم که در این مقطع زمانی، سرنوشت و آینده و حیات ما تا حد زیادی در دستان شما قرار گرفته است.»
در ادامه طومار آمده است که «در آینده نزدیک، شاید حقیقتاً در همین چند هفته پیش رو، شما فرمان سرنوشت ساز را بگیرید که سوار جنگنده هایتان شده و به سوی عملیات بمباران ایران بروید؛ در برابر شما این گزینه وجود دارد که فرمان را اجرا کنید و هیچ تردیدی درپذیرش ادعاها و استدلالات کسانی که فرمان را به شما می دهند، نشان ندهید. اما این، تنها گزینه شما نیست؛ این اختیار را نیز دارید که بگویید: «نه.»گفتن «نه» یک خدمت مهم و حیاتی به کشور اسرائیل و همه ساکنان این سرزمین است؛ خدمتی بس عظیم تر از اجرای کورکورانه این یا آن فرمان است؛ بیش از هرکس دیگری امکانات عملی بسیاری برای جلوگیری از این فاجعه در اختیار شماست؛ ما امیدواریم که بخاطر خود و بخاطر ما، زمانی که آن لحظه فرا رسید، تصمیم درست را بگیرید.»
دو نفری که این طومار را برشته تحریر کشیده و حمایت صدها اسرائیلی را سریعاً جلب کردند، خانم وردیت شلفی و آقای عوفر نایمن دو نمایشنامه نویس تئاتر اسرائیلی هستند. این دو سابقه زیادی در گروه های چپ دارند و از جمله برای تحریم هنرمندان اسرائیلی که در کرانه باختری برنامه اجرا کنند، فعالیت کرده بودند.
درمیان اسرائیلی هایی که نامه به خلبانان جنگی را مورد حمایت قراردادند، شماری از شخصیت های شناخته شده مانند پروفسور خگای رام، پروفسور عانات بیلتسکی، پروفسور راخل گیورا، پروفسور منی ماوتنر و دیگر چهره های آکادمیک دیده می شوند؛ پروفسور ماوتنر که رییس دانشکده حقوق در دانشگاه تل آویو است،این روزها در مصاحبه های متعدد با رسانه های اسرائیل، از جمله با روزنامه «مکور ریشون»، «نگرانی عمیقی را که خواب از چشمانش ربوده است»، توضیح می دهد.
برخی از افسران و شماری از سیاستمداران از این طومار به خشم آمده و آن را نه یک مخالفت مدنی بلکه تحریک علیه ارتش و دولت نامیده اند.
بیست نفر از افسران دوره احتیاط ارتش اسرائیل، که درجه های افسری پایین از ستوانی تا سرهنگ دومی داشته اند، در نامه ای به بنیامین نتانیاهو نوشته اند که «بگذارید تصمیم گیرندگان، اقدامات خود را با آرامش بسنجند و نه زیر فشار.کسانی که آشکارا سخن می گویند از همه جزییات محرمانه خبر ندارند.»
سرهنگ دوره احتیاط آوی کهن یکی از بیست امضاء کننده این نامه چهارشنبه به وبسایت خبری «وای.نت» گفته بود که «ما به سنجش رهبران اعتماد داریم.»
هشدار شدید پزشکان اسرائیلی حقوق بشری به نتانیاهو و باراک
همزمان مسئولان بنیاد اسرائیلی «پزشکان حقوق بشری» درنامه ای به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و اهود باراک وزیر دفاع از آندو خواسته اند که «از صدور دستور به آغاز حمله به ایران عدول کنند و برای احیای جامعه ای که آن را اینگونه شکسته اند، تلاش کنند...شما را فرا می خوانیم که در وهله اول موجب زیان بیشتری نشوید.»
پزشکان ارشد بسیاری در این بنیاد در نامه خود به زوج نتانیاهو – باراک نوشته اند که برای حمله و تهاجم زمینه چینی می کنید (از کاربرد واژه «جنگ» آشکارا در این بخش از نامه خودداری شده و کلمات تا حد زیادی با ظرافت به کار رفته است).
پزشکان که بسیاری از آنها جراح در رشته های مختلف هستند، در نامه خود افزوده اند که این اقدام (بمباران تأسیسات هسته ای ایران) «هر نوع جراحی دقیق هم که باشد، موجب بروز نبردی سراسری در منطقه خواهد شد که بهای درخواستی آن، دستکم صدها کشته است.»
پزشکان بنیاد حقوق بشر خطاب به دو مسئول اصلی کشورشان افزوده اند که «البته اطلاعات محرمانه ای در باره ایران که بدست شما می رسد در اختیار ما نیست و ارقام خشک و بی جانی که (کارشناسان نظامی) به شما در مورد تلفات (در طرف اسرائیلی) در زمینه چند صد کشته داده اند، هرگز نمی تواند وضعیتی را که به راستی رخ خواهد داد، و ممکن است که یک برزخ واقعی باشد، برای شما و سایر اعضای کابینه تان که انگیزه زیادی برای عملی کردن این طرح را دارید، مجسم نماید.»
پزشکان به تشریح احساساتی که پس از کشته شدن حتی پانصد اسرائیلی در جامعه برای سال های سال بوجود خواهد آمد، پرداخته و می نویسند که این تراژدی «اثرات عمیقی در طول دوره ای بس دراز بر روح و روان جامعه خواهد داشت و افزون بر آن، آقایان نگفته اند که بیمارستان های کشور که در مواقع عادی نیز زیر بار رسیدگی به مراجعین کمر خم کرده است، چگونه باید پذیرای این همه زخمی و بستگان آنها شود؟»
پزشکان به نتانیاهو- باراک هشدار داده اند که «پس از آنکه دگمه «آغاز» را در این عملیات فشار دهید، وضعی بوجود خواهد آمد که هیچ کسی اکنون نمی تواند به درستی آن را تجسم کند.»
«والدین نگران تل آویوی و تهرانی نمی خواهند در جنگ شما کشته شوند»
در این میان، اسرائیلی ها و ایرانی هایی نیز که برخی فعالیت های موفق را در ماه های اخیر برای نزدیک کردن دو ملت به یکدیگر انجام داده بودند، در این روزها برای مخالفت با حمله احتمالی، عکس های خود را در فیس بوک قرارداده و زیر عکس آنها اکثراً این جمله دیده می شود: «نمی خواهم در جنگ شما کشته شوم.»
آنها که خود را «والدین نگران تل آویوی و تهرانی» معرفی کرده اند، در صفحه فیس بوک «اسرائیل ایران را دوست دارد» نوشته اند: «پس یک بار دیگر، ما می خواهیم با صدای بلند و روشن به این جنگ «نه» بگوییم.»
همزمان، تظاهرات بزرگ دیگری نیز در سه شهر اورشلیم، تل آویو و حیفا از جمله در برابر دفتر نخست وزیری اسرائیل، تدارک دیده شده است.
همزمان با تظاهراتی که مخالفان هر شامگاه در برابر منزل اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل در تل آویو برگزار کرده اند، فضای مجازی در اسرائیل نیز مملو از طومارها و بحث و جدل بر سر عواقب درگیر شدن اسرائیل در چنین اقدام خطیری است.
یک طومار اینترنتی از چهارشنبه هفته گذشته در فضای مجازی قرار گرفت که نامه ای خطاب به خلبانان نیروی هوایی اسرائیل است و از آنها آشکارا می خواهد که از فرمان ارتش، در صورتی که زمان حمله (به ایران) فرا برسد، سرپیچی کنند.
نویسندگان طومار به خلبانان کشورشان نوشته اند: «ما نام شما را نمی دانیم؛ با افکار و جهان بینی شما آشنایی نداریم؛ ولی این را می دانیم که در این مقطع زمانی، سرنوشت و آینده و حیات ما تا حد زیادی در دستان شما قرار گرفته است.»
در ادامه طومار آمده است که «در آینده نزدیک، شاید حقیقتاً در همین چند هفته پیش رو، شما فرمان سرنوشت ساز را بگیرید که سوار جنگنده هایتان شده و به سوی عملیات بمباران ایران بروید؛ در برابر شما این گزینه وجود دارد که فرمان را اجرا کنید و هیچ تردیدی درپذیرش ادعاها و استدلالات کسانی که فرمان را به شما می دهند، نشان ندهید. اما این، تنها گزینه شما نیست؛ این اختیار را نیز دارید که بگویید: «نه.»گفتن «نه» یک خدمت مهم و حیاتی به کشور اسرائیل و همه ساکنان این سرزمین است؛ خدمتی بس عظیم تر از اجرای کورکورانه این یا آن فرمان است؛ بیش از هرکس دیگری امکانات عملی بسیاری برای جلوگیری از این فاجعه در اختیار شماست؛ ما امیدواریم که بخاطر خود و بخاطر ما، زمانی که آن لحظه فرا رسید، تصمیم درست را بگیرید.»
دو نفری که این طومار را برشته تحریر کشیده و حمایت صدها اسرائیلی را سریعاً جلب کردند، خانم وردیت شلفی و آقای عوفر نایمن دو نمایشنامه نویس تئاتر اسرائیلی هستند. این دو سابقه زیادی در گروه های چپ دارند و از جمله برای تحریم هنرمندان اسرائیلی که در کرانه باختری برنامه اجرا کنند، فعالیت کرده بودند.
درمیان اسرائیلی هایی که نامه به خلبانان جنگی را مورد حمایت قراردادند، شماری از شخصیت های شناخته شده مانند پروفسور خگای رام، پروفسور عانات بیلتسکی، پروفسور راخل گیورا، پروفسور منی ماوتنر و دیگر چهره های آکادمیک دیده می شوند؛ پروفسور ماوتنر که رییس دانشکده حقوق در دانشگاه تل آویو است،این روزها در مصاحبه های متعدد با رسانه های اسرائیل، از جمله با روزنامه «مکور ریشون»، «نگرانی عمیقی را که خواب از چشمانش ربوده است»، توضیح می دهد.
برخی از افسران و شماری از سیاستمداران از این طومار به خشم آمده و آن را نه یک مخالفت مدنی بلکه تحریک علیه ارتش و دولت نامیده اند.
بیست نفر از افسران دوره احتیاط ارتش اسرائیل، که درجه های افسری پایین از ستوانی تا سرهنگ دومی داشته اند، در نامه ای به بنیامین نتانیاهو نوشته اند که «بگذارید تصمیم گیرندگان، اقدامات خود را با آرامش بسنجند و نه زیر فشار.کسانی که آشکارا سخن می گویند از همه جزییات محرمانه خبر ندارند.»
سرهنگ دوره احتیاط آوی کهن یکی از بیست امضاء کننده این نامه چهارشنبه به وبسایت خبری «وای.نت» گفته بود که «ما به سنجش رهبران اعتماد داریم.»
هشدار شدید پزشکان اسرائیلی حقوق بشری به نتانیاهو و باراک
همزمان مسئولان بنیاد اسرائیلی «پزشکان حقوق بشری» درنامه ای به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و اهود باراک وزیر دفاع از آندو خواسته اند که «از صدور دستور به آغاز حمله به ایران عدول کنند و برای احیای جامعه ای که آن را اینگونه شکسته اند، تلاش کنند...شما را فرا می خوانیم که در وهله اول موجب زیان بیشتری نشوید.»
پزشکان ارشد بسیاری در این بنیاد در نامه خود به زوج نتانیاهو – باراک نوشته اند که برای حمله و تهاجم زمینه چینی می کنید (از کاربرد واژه «جنگ» آشکارا در این بخش از نامه خودداری شده و کلمات تا حد زیادی با ظرافت به کار رفته است).
پزشکان که بسیاری از آنها جراح در رشته های مختلف هستند، در نامه خود افزوده اند که این اقدام (بمباران تأسیسات هسته ای ایران) «هر نوع جراحی دقیق هم که باشد، موجب بروز نبردی سراسری در منطقه خواهد شد که بهای درخواستی آن، دستکم صدها کشته است.»
پزشکان بنیاد حقوق بشر خطاب به دو مسئول اصلی کشورشان افزوده اند که «البته اطلاعات محرمانه ای در باره ایران که بدست شما می رسد در اختیار ما نیست و ارقام خشک و بی جانی که (کارشناسان نظامی) به شما در مورد تلفات (در طرف اسرائیلی) در زمینه چند صد کشته داده اند، هرگز نمی تواند وضعیتی را که به راستی رخ خواهد داد، و ممکن است که یک برزخ واقعی باشد، برای شما و سایر اعضای کابینه تان که انگیزه زیادی برای عملی کردن این طرح را دارید، مجسم نماید.»
پزشکان به تشریح احساساتی که پس از کشته شدن حتی پانصد اسرائیلی در جامعه برای سال های سال بوجود خواهد آمد، پرداخته و می نویسند که این تراژدی «اثرات عمیقی در طول دوره ای بس دراز بر روح و روان جامعه خواهد داشت و افزون بر آن، آقایان نگفته اند که بیمارستان های کشور که در مواقع عادی نیز زیر بار رسیدگی به مراجعین کمر خم کرده است، چگونه باید پذیرای این همه زخمی و بستگان آنها شود؟»
پزشکان به نتانیاهو- باراک هشدار داده اند که «پس از آنکه دگمه «آغاز» را در این عملیات فشار دهید، وضعی بوجود خواهد آمد که هیچ کسی اکنون نمی تواند به درستی آن را تجسم کند.»
«والدین نگران تل آویوی و تهرانی نمی خواهند در جنگ شما کشته شوند»
در این میان، اسرائیلی ها و ایرانی هایی نیز که برخی فعالیت های موفق را در ماه های اخیر برای نزدیک کردن دو ملت به یکدیگر انجام داده بودند، در این روزها برای مخالفت با حمله احتمالی، عکس های خود را در فیس بوک قرارداده و زیر عکس آنها اکثراً این جمله دیده می شود: «نمی خواهم در جنگ شما کشته شوم.»
آنها که خود را «والدین نگران تل آویوی و تهرانی» معرفی کرده اند، در صفحه فیس بوک «اسرائیل ایران را دوست دارد» نوشته اند: «پس یک بار دیگر، ما می خواهیم با صدای بلند و روشن به این جنگ «نه» بگوییم.»
همزمان، تظاهرات بزرگ دیگری نیز در سه شهر اورشلیم، تل آویو و حیفا از جمله در برابر دفتر نخست وزیری اسرائیل، تدارک دیده شده است.
