سازمان ديدبان حقوق بشر در گزارش سالانه خود که اين هفته منتشر شد، از قدرت های غربی خواسته تا دست از حمايت حاکمان مستبد عرب بردارند و با ثبات بيشتری از نيروهای دموکراسی خواه عرب و ساير کشورها حمايت کنند. گزارش ۶۹۰ صفحه ای ديدبان حقوق بشر همچنين به بررسی اوضاع حقوق اوليه انسان ها در بيش از ۸۰ کشور دنيا پرداخته است.
اين سازمان مدافع حقوق بشر که مقر آن در آمريکاست در گزارش سالانه خود از قدرتهای جهان خواسته تا از معترضان بهار عربی حمايت کنند تا آنها بتوانند پس از برکناری رهبران مستبد خود، دمکراسی واقعی برپا کنند. «کنث راث» مدير اجرايی ديدبان حقوق بشر در مقدمه گزارش سالانه دراينباره نوشته است « هم اکنون زمان پشت کردن به حاکمان مستبد و در آغوش کشيدن حقوق است.»
گزارش امسال ديدبان حقوق بشر که ۶۹۲ صفحه است به بررسی روند رعايت حقوق بشر در دور دنيا پرداخته و به طور خلاصه اين روند را در بيش از ۸۰ کشور مرور کرده است. اگرچه بهار‌عربی، نقطه ثقل گزارش است اما وضعيت حقوق بشر در کشورهای افغانستان، اريتره، چين، ايران، اندونزی، عربستان سعودی و پاکستان نيز از موارد طرح شده در اين گزارش است.
ونزِل ميخالسکی مدير دفتر آلمان ديدبان حقوق بشر درباره ی اهميت انتشار اين گزارش سالانه به راديو فردا می گويد: «ما با انتشار چنين گزارشی، موارد نقض حقوق بشر را که همچنان ادامه دارد، بار ديگر به دنيا يادآوری می کنيم و دليل اين که مراسم کنفرانس خبری و انتشار رسمی آن را امسال در قاهره برگزار کرديم هم برای اين بود که پيام روشنی به دنيا بدهيم، که حمايت از بهار عربی امری ضروری است و بايد از جنبش های دمکراسی خواهی بسيار بيشتر از آنچه تا امروز شاهد آن بوديم حمايت شود.»
گزارش ديدبان حقوق بشر همچنين به تحولات مثبت حقوق بشری در سال ۲۰۱۱ نيز می پردازد. به طور مثال تصويب حقوق کارگران و خدمتکاران منازل در صدمين نشست سازمان جهانی کار، که به رفاه ده ها ميليون تن می پردازد.
اما در بررسی موردی اين گزارش، ايران يک بخش حدودا هفت صفحه ای را در بر می گيرد. در اين بخش با اشاره به رخدادهای بهمن و اسفند سال ۸۹ در ايران و حبس خانگی مير حسين موسوی و مهدی کروبی، به مواردی چون نقض حق آزادی تجمع، آزادی بيان، آزادی مطبوعات و همچنين حقوق اقليت ها ، آمار بالای اعدام ها و بازداشت فعالان مدنی و اجتماعی و وکلای دادگستری اشاره شده است.
ونزِل ميخالسکی درباره ی وضعيت ايران در اين گزارش نسبت به ساير کشورها می گويد: «به وضوح می بينيم که ايران تبديل به يکی از بدترين نقاط دنيا شده که حقوق بشر در آن نقض می شود. ايران در آستانه تبديل شدن به يکی از منفورترين کشورهاست. ما هيچ پيشرفتی در زمينه رعايت حقوق بشر در ايران نمی بينيم، که وضعيت بدتر می شود و ممکن است که با انتخابات مجلس در آن کشور که قرار است در ماه اسفند برگزار شود، مرتبط باشد. انتخاباتی که حاکميت علاقه ای ندارد تبديل به چالشی دوباره شود.»
در گزارش سالانه ديدبان حقوق بشر آمده است که در کنار موارد متعدد نقض حقوق بشر در ايران، کميساريای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، گزارشگری برای ايران تعيين کرد. گزارشگری که انتخاب او با استقبال مقام‌های ايرانی مواجه نشده و گفته‌اند که با او همکاری نخواهند کرد و اجازه ورود او به ايران را هم صادر نخواهند کرد.
احمد شهيد، گزارشگر ويژه سازمان ملل برای ايران، مهرماه ۱۳۹۰، در اولين گزارش خود درباره ايران نوشته بود که روندی سيستماتيک از نقض حقوق بشر در ايران مشاهده کرده و بارديگر از دولت ايران خواست تا به او اجازه دهد تا به ايران برود.
اين سازمان مدافع حقوق بشر که مقر آن در آمريکاست در گزارش سالانه خود از قدرتهای جهان خواسته تا از معترضان بهار عربی حمايت کنند تا آنها بتوانند پس از برکناری رهبران مستبد خود، دمکراسی واقعی برپا کنند. «کنث راث» مدير اجرايی ديدبان حقوق بشر در مقدمه گزارش سالانه دراينباره نوشته است « هم اکنون زمان پشت کردن به حاکمان مستبد و در آغوش کشيدن حقوق است.»
گزارش امسال ديدبان حقوق بشر که ۶۹۲ صفحه است به بررسی روند رعايت حقوق بشر در دور دنيا پرداخته و به طور خلاصه اين روند را در بيش از ۸۰ کشور مرور کرده است. اگرچه بهار‌عربی، نقطه ثقل گزارش است اما وضعيت حقوق بشر در کشورهای افغانستان، اريتره، چين، ايران، اندونزی، عربستان سعودی و پاکستان نيز از موارد طرح شده در اين گزارش است.
ونزِل ميخالسکی مدير دفتر آلمان ديدبان حقوق بشر درباره ی اهميت انتشار اين گزارش سالانه به راديو فردا می گويد: «ما با انتشار چنين گزارشی، موارد نقض حقوق بشر را که همچنان ادامه دارد، بار ديگر به دنيا يادآوری می کنيم و دليل اين که مراسم کنفرانس خبری و انتشار رسمی آن را امسال در قاهره برگزار کرديم هم برای اين بود که پيام روشنی به دنيا بدهيم، که حمايت از بهار عربی امری ضروری است و بايد از جنبش های دمکراسی خواهی بسيار بيشتر از آنچه تا امروز شاهد آن بوديم حمايت شود.»
گزارش ديدبان حقوق بشر همچنين به تحولات مثبت حقوق بشری در سال ۲۰۱۱ نيز می پردازد. به طور مثال تصويب حقوق کارگران و خدمتکاران منازل در صدمين نشست سازمان جهانی کار، که به رفاه ده ها ميليون تن می پردازد.
اما در بررسی موردی اين گزارش، ايران يک بخش حدودا هفت صفحه ای را در بر می گيرد. در اين بخش با اشاره به رخدادهای بهمن و اسفند سال ۸۹ در ايران و حبس خانگی مير حسين موسوی و مهدی کروبی، به مواردی چون نقض حق آزادی تجمع، آزادی بيان، آزادی مطبوعات و همچنين حقوق اقليت ها ، آمار بالای اعدام ها و بازداشت فعالان مدنی و اجتماعی و وکلای دادگستری اشاره شده است.
ونزِل ميخالسکی درباره ی وضعيت ايران در اين گزارش نسبت به ساير کشورها می گويد: «به وضوح می بينيم که ايران تبديل به يکی از بدترين نقاط دنيا شده که حقوق بشر در آن نقض می شود. ايران در آستانه تبديل شدن به يکی از منفورترين کشورهاست. ما هيچ پيشرفتی در زمينه رعايت حقوق بشر در ايران نمی بينيم، که وضعيت بدتر می شود و ممکن است که با انتخابات مجلس در آن کشور که قرار است در ماه اسفند برگزار شود، مرتبط باشد. انتخاباتی که حاکميت علاقه ای ندارد تبديل به چالشی دوباره شود.»
در گزارش سالانه ديدبان حقوق بشر آمده است که در کنار موارد متعدد نقض حقوق بشر در ايران، کميساريای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، گزارشگری برای ايران تعيين کرد. گزارشگری که انتخاب او با استقبال مقام‌های ايرانی مواجه نشده و گفته‌اند که با او همکاری نخواهند کرد و اجازه ورود او به ايران را هم صادر نخواهند کرد.
احمد شهيد، گزارشگر ويژه سازمان ملل برای ايران، مهرماه ۱۳۹۰، در اولين گزارش خود درباره ايران نوشته بود که روندی سيستماتيک از نقض حقوق بشر در ايران مشاهده کرده و بارديگر از دولت ايران خواست تا به او اجازه دهد تا به ايران برود.
