خبرگزاری فارس به نقل از علی ايرانپور،نماينده مجلس از مبارکه،نوشت که بيش از ۹۰ تن از نمايندگان طرح سؤال از رييس جمهور را امضا کرده اند.
وی گفت:محورهای اين طرح درباره گرانی، ارز و مديريت در بازار، عدم حضور رئيس کل بانک مرکزی در مجلس و نگرانی به دليل کاهش ارزش پول ملی و قدرت خريد مردم هستند.
اين نماينده مجلس همچنين اشاره کرد که مصاحبه مطبوعاتی اخير محمود احمدی نژاد، يکی ديگر از محورهای اين طرح سئوال خواهد بود.
بر اساس گزارش ها،قرار است که طرح سئوال از محمود احمدی نژاد روز يکشنبه تسليم هيات رييسه مجلس شود.
احسان مهرابی،روزنامه نگار در ترکيه،در گفت و گو با راديو فردا درباره طرح سئوال از رييس جمهوری اسلامی ايران می گويد:
مجلس ثابت کرد که دستانش در مقابل احمدینژاد همچنان بسته است. نمايندگان مجلس و آقای لاريجانی، رئيس مجلس، سعی کردند در برابر صحبت‌های آقای احمدینژاد از خود خويشتنداری نشان دهند اما می‌توان گفت اين خويشتنداری از سر ناچاری بود نه از روی انتخاب.
در حال حاضر، مجلس در برابر آقای احمدینژاد دو گزينه قانونی دارد، بحث استيضاح رئيس جمهور و يا سوال از او. بحث استيضاح رئيس جمهور يک روند خاص را می‌طلبد و نياز به هماهنگی با رهبری دارد و ممکن است تبعات سياسی زيادی داشته باشد. پس تقريبا می‌توان گفت استيضاح منتفی است.
اما بحث سوال از رئيس جمهور هم يک بار در گذشته اتفاق افتاد و سبب شد مجلس در برابر آقای احمدینژاد تحقير شود و راه به جايی نبرد.
تلاش نمايندگان مجلس برای تغيير قانون سوال از رئيس جمهور به اين شکل که اگر پاسخ‌های رئيس جمهور قانع کننده تشخيص داده نشد به طور خودکار بعد از چند بار سوال، استيضاح مطرح شود با مقاومت شورای نگهبان مواجه شد. بنابراين می‌توان گفت سوال از رئيس جمهور نه از نظر حقوقی و نه از نظر سياسی، در حال حاضر، به نفع مجلس نيست. چون از نظر حقوقی که اتفاقی نمی‌افتد و از نظر سياسی هم قبلا ثابت شده است که اين امر در نهايت به زيان مجلس تمام خواهد شد.
پس چرا چنين فشاری به محمود احمدینژاد وارد و بحث سوال از او مطرح می‌شود و در عين حال خبرگزاری‌ها به نقل از برخی نمايندگان مجلس می‌گويند که نمايندگان خواستار استعفای تيم اقتصادی دولت هستند؟
مجلس، مديريت يک دستی ندارد و گرايش‌های سياسی مختلفی در آن وجود دارد. بخشی از مجلس هوادار دولت هستند و موافق ادامه اين روند، اما بخشی از نمايندگان مجلس هم هستند که به دلايل اقتصادی انتقادهای زيادی متوجه آنها است. آنها به حوزه‌های انتخابی خود می‌روند و با گرانی و وضعيت اقتصادی مردم مواجه می‌شوند و وقتی به تهران برمی‌گردند و در مجلس حضور می‌يابند سعی می‌کنند برای کاستن فشار از روی خود و اين که نشان دهند دارند کاری می‌کنند و در برابر شرايط اقتصادی کشور و کنايه‌های آقای احمدی نژاد بی تفاوت نيستند، مجبورند اقداماتی انجام دهند. تا بعدها اگر خواستند بيلان کاری ارائه دهند يا به مردمی که انتخابشان کردند بگويند کارهايی انجام داده ايم، سندی داشته باشند.
در واقع بحث سوال از رئيس جمهور در حال حاضر به اين دليل است که نمايندگان مجلس کاری انجام داده باشند و يک نوع رفع تکليف است وگرنه خودشان می‌دانند با اين شرايط نمی‌توانند در برابر احمدين‌ژاد کاری بکنند.
آيا می‌توان گفت در اختلاف بين مجلس و رئيس جمهور، آيت الله علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ايران هنوز موضع خاصی نگرفته است؟
انتقادات آقای احمدی نژاد تنها متوجه مجلس نبود و بخش‌های ديگر مانند قوه قضاييه و سپاه را هم دربرداشت، اما آنها هم هنوز واکنشی نشان نداده‌اند و ممکن است واکنش را در آينده به شکل تلافی ببينيم، مانند بازداشت اطرافيان رئيس جمهور و يا اتفاقات ديگر.
پس مجلس هم بخشی از اين پروژه برخورد با رئيس جمهور خواهد بود به شرط اين که از سوی نهادهای ديگر هم مجوز برخورد با آقای احمدینژاد صادر شود. اين برخورد ممکن است در حد استيضاح وزير و ادقاماتی از اين دست باشد، اما در حد استيضاح رئيس جمهور و برخورد جدی با او، مجلس نياز به چراغ سبز رهبر و ديگر نهادهای کشور دارد.
