گزارش‌ها از تهران حاکيست که مصطفی تاجزاده، عضو زندانی شورای مرکزی جبهه مشارکت و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی، به بند متادون زندان اوين منتقل شده است.
انتقال به اين بند، محدوديت‌های بيشتری را از لحاظ عدم استفاده از هواخوری عمومی زندان و قطع ارتباط کامل با ديگر زندانيان به همراه دارد.
علی طباطبايی، داماد آقای تاجزاده، درباره آخرين اطلاع از وضعيت وی به راديو فردا می‌گويد:
علی طباطبايی: ما مطلع شديم پس از اين که مرخصی سه روزه آقای تاجزاده تمام و به زندان برگردانده شد، به بند متادون زندان اوين منتقل شده که متاسفانه محدوديت‌های ايشان بيش از قبل شده است.
از قبل هم ايشان محدوديت‌های زيادی داشت. برخلاف اين که بايد به بند ۳۵۰ منتقل می‌شد که بند عمومی است او را به بند قرنطينه منتقل کرده‌اند. ما منتظر بوديم حداقل آقای تاجزاده به بند ۳۵۰ منتقل شود، اما در عوض او را به بند متادون منتقل کرده‌اند که محدوديت‌های زيادی در آن وجود دارد. به هر حال، با توجه به وضعيت جسمی نامناسب‌شان، ما شديداً نگران حال وی هستيم.
چرا اين موضوع موجب نگرانی شما شده است؟
پزشکان زندان و پزشکان مستقلی که بيرون از زندان ايشان را معاينه کردند، گفتند اگر عمل جراحی گردن انجام نمی‌شود، بايد حداقل فيزيوتراپی مستمر انجام روی ايشان انجام گيرد، چون وضعيت آرتروز گردن او وخيم است.
آقای تاجزاده در مرخصی سال گذشته خود عمل جراحی کمر داشت و بدون اين که بتواند دوران نقاهت را طی کند، به خاطر شکايت نامه‌ای که از کودتاگران نوشته بود به زندان برگردانده شد و در طول هشت ماه گذشته در اعتراض به نگهداری غيرقانونی‌اش در قرنطينه در روزه سياسی به سر می‌برد. به همين خاطر ايشان از نظر جسمی خيلی ضعيف شده است.
به نظر شما، چرا اين رفتارها با آقای تاج زاده صورت می‌گيرد و شاهد افزايش فشار بر او هستيم؟
آقای تاجزاده هر بار به مرخصی می‌آيد محدوديت‌هايش بيشتر می‌شود. بار اول، يعنی سال گذشته که به مرخصی آمد توقع مسئولان اين بود که وقتی اينها به مرخصی می‌آيند سکوت اختيار کنند و حرفی نزنند تا اين مرخصی تمديد شود، ولی آقای تاج زاده وقتی به مرخصی آمد آن نامه معروف «پدر، مادر، ما متهميم» را نوشت و مصاحبه‌های زيادی انجام داد.
طی اين مدت هم با وجود اين که در زندان است، تقريبا هر ماه از ايشان يک مقاله تحليلی در مورد وقايع جامعه بيرون می آيد و سعی کرده است حضور خود را حفظ کند و نگاه انتقادی خود را داشته باشد.
بار آخر هم که به مرخصی آمد باز مصاحبه‌هايی با کلمه و ساير سايت‌های سبز انجام داد که باعث عصبانيت برادران شده است و آنان سعی می‌کنند هر لحظه فشارهايشان را بيشتر کنند تا به قول خودشان استقامت آقای تاجزاده را بشکنند.
خواسته شما از مسئولان قوه قضاييه در ارتباط با آقای تاجزاده چيست؟
تاکيد آقای تاجزاده اين است که ما خواسته‌ای نداشته باشيم و می‌گويد اين حق طبيعی يک زندانی است و خود اينها موظفند حقوق مرا رعايت کنند. روزه سياسی ايشان هم در همين راستا است، و از خانواده شان هم خواهش کرده است مسئله را پيگيری نکنند.
ايشان در دادگاه هم حاضر نشد تا از خود دفاع کند، چون تمام اين مراحل را غيرقانونی می‌داند. ولی به عنوان يک انسان ما فکر می‌کنيم حق طبيعی ايشان است که از حقوق قانونی يک زندانی عادی برخوردار باشد و حداقل به بند عمومی زندان منتقل شود.
انتقال به اين بند، محدوديت‌های بيشتری را از لحاظ عدم استفاده از هواخوری عمومی زندان و قطع ارتباط کامل با ديگر زندانيان به همراه دارد.
علی طباطبايی، داماد آقای تاجزاده، درباره آخرين اطلاع از وضعيت وی به راديو فردا می‌گويد:
علی طباطبايی: ما مطلع شديم پس از اين که مرخصی سه روزه آقای تاجزاده تمام و به زندان برگردانده شد، به بند متادون زندان اوين منتقل شده که متاسفانه محدوديت‌های ايشان بيش از قبل شده است.
از قبل هم ايشان محدوديت‌های زيادی داشت. برخلاف اين که بايد به بند ۳۵۰ منتقل می‌شد که بند عمومی است او را به بند قرنطينه منتقل کرده‌اند. ما منتظر بوديم حداقل آقای تاجزاده به بند ۳۵۰ منتقل شود، اما در عوض او را به بند متادون منتقل کرده‌اند که محدوديت‌های زيادی در آن وجود دارد. به هر حال، با توجه به وضعيت جسمی نامناسب‌شان، ما شديداً نگران حال وی هستيم.
چرا اين موضوع موجب نگرانی شما شده است؟
پزشکان زندان و پزشکان مستقلی که بيرون از زندان ايشان را معاينه کردند، گفتند اگر عمل جراحی گردن انجام نمی‌شود، بايد حداقل فيزيوتراپی مستمر انجام روی ايشان انجام گيرد، چون وضعيت آرتروز گردن او وخيم است.
آقای تاجزاده در مرخصی سال گذشته خود عمل جراحی کمر داشت و بدون اين که بتواند دوران نقاهت را طی کند، به خاطر شکايت نامه‌ای که از کودتاگران نوشته بود به زندان برگردانده شد و در طول هشت ماه گذشته در اعتراض به نگهداری غيرقانونی‌اش در قرنطينه در روزه سياسی به سر می‌برد. به همين خاطر ايشان از نظر جسمی خيلی ضعيف شده است.
به نظر شما، چرا اين رفتارها با آقای تاج زاده صورت می‌گيرد و شاهد افزايش فشار بر او هستيم؟
آقای تاجزاده هر بار به مرخصی می‌آيد محدوديت‌هايش بيشتر می‌شود. بار اول، يعنی سال گذشته که به مرخصی آمد توقع مسئولان اين بود که وقتی اينها به مرخصی می‌آيند سکوت اختيار کنند و حرفی نزنند تا اين مرخصی تمديد شود، ولی آقای تاج زاده وقتی به مرخصی آمد آن نامه معروف «پدر، مادر، ما متهميم» را نوشت و مصاحبه‌های زيادی انجام داد.
طی اين مدت هم با وجود اين که در زندان است، تقريبا هر ماه از ايشان يک مقاله تحليلی در مورد وقايع جامعه بيرون می آيد و سعی کرده است حضور خود را حفظ کند و نگاه انتقادی خود را داشته باشد.
بار آخر هم که به مرخصی آمد باز مصاحبه‌هايی با کلمه و ساير سايت‌های سبز انجام داد که باعث عصبانيت برادران شده است و آنان سعی می‌کنند هر لحظه فشارهايشان را بيشتر کنند تا به قول خودشان استقامت آقای تاجزاده را بشکنند.
خواسته شما از مسئولان قوه قضاييه در ارتباط با آقای تاجزاده چيست؟
تاکيد آقای تاجزاده اين است که ما خواسته‌ای نداشته باشيم و می‌گويد اين حق طبيعی يک زندانی است و خود اينها موظفند حقوق مرا رعايت کنند. روزه سياسی ايشان هم در همين راستا است، و از خانواده شان هم خواهش کرده است مسئله را پيگيری نکنند.
ايشان در دادگاه هم حاضر نشد تا از خود دفاع کند، چون تمام اين مراحل را غيرقانونی می‌داند. ولی به عنوان يک انسان ما فکر می‌کنيم حق طبيعی ايشان است که از حقوق قانونی يک زندانی عادی برخوردار باشد و حداقل به بند عمومی زندان منتقل شود.
