بازیکنان ایران در جام بیستم: علیرضا حقیقی

قرار گرفتن نام هیچ بازیکنی در فهرست نهایی تیم ملی، به اندازه علیرضا حقیقی با انتقاد کارشناسان و دروازه‌بانان مواجه نشد.

سال ۱۳۸۵ که ۱۷ ساله بود به پرسپولیس پیوست. اولین بازی او در برابر سایپا بود. وقتی فرشید کریمی اخراج شد، او به میدان آمد و توانست پنالتی علی دایی را دفع کند.

منتقدانش می‌گویند همان بازی، بهترین بازی او تا به امروز بوده و دفع یک پنالتی از علی دایی باعث شده هفت سال در باشگاه‌های مختلف حضور یابد و با عملکردی نامطلوب، سر از باشگاه دیگری در بیاورد. به نحوی که تعداد بازی‌های باشگاهی او از سال ۲۰۱۲ تاکنون، چندان بیشتر از تعداد بازی‌های ملی‌اش نیست!

مدتی در پرسپولیس به خاطر حضور حسن رودباریان و مهدی واعظی، سکونشین بود و حتی جایی روی نیمکت هم نداشت. سال ۲۰۱۲ با قراردادی چهار ساله به روبین کازان روسیه پیوست اما در این باشگاه سپس به صورت قرضی به پرسپولیس پیوست اما باز هم جایی در ترکیب نداشت و سرانجام با یک درگیری در مسابقه‌ای دوستانه، از پرسپولیس اخراج شد.

اگر دایی او را از تیم اخراج نمی‌کرد، جایی هم در جمع مسافران جام جهانی نمی‌یافت! اما رفتن او به یک باشگاه دسته دومی در پرتغال و نظر مثبت کی‌روش به بازیکنان شاغل در لیگ‌های خارجی باعث شد ناباورانه دروازه‌بان تیم ملی در جام جهانی شود.

در بازی دوستانه مقابل تیم ملی فوتبال فلسطین در سال ۸۹ یک نیمه درون دروازه تیم ملی ایستاد تا اولین بازی ملی خود را تجربه کند.

حقیقی در مسابقات نونهالان غرب آسیا در قطر در سال ۱۳۸۱ برای تیم ملی بازی کرده که در آن زمان ۱۴ ساله بود. در مسابقات نوجوانان آسیا در سال ۸۳ در ژاپن حضور داشته.

سال ۸۵ در تیم ملی جوانان در مسابقات قهرمانی آسیا در هندوستان در سه بازی در ترکیب تیم ملی قرار گرفت. همان سال به تیم امید دعوت شد و این تیم را در بازی‌های آسیایی دوحه و مقدماتی المپیک پکن، همراهی کرد.

او در دوران سرمربیگری افشین قطبی برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد.