از ميان هفت مردی که صبح چهارشنبه در زندان اوين در تهران پای چوبه دار رفتند، سه تن به دار آویخته شدند و چهارتن به زندان بازگشتند.
بنا بر گزارش روزنامه های صبح پنج شنبه در تهران، رضا ۲۱ ساله، نقيب و رضا - که سنشان اعلام نشده است - به اتهام قتل در زندان اوين به دار آويخته شدند.
هر سه اين افراد تلاش کردند تا از خانواده های «اوليای دم» رضايت بگيرند اما در اين عمل ناکام ماندند.
با اين حال مرد ديگری که او نيز به اتهام قتل يک کودک شش ساله در انتظار اعدام بود توانست رضايت پدر کودک را جلب کند اما با توجه به عدم رضايت مادر مقتول، بررسی پرونده او ادامه خواهد داشت.
در ليست اعدامی های سحرگاه چهارشنبه دو تن ديگر نيز قرار داشتند که با عدم حضور اوليای دم مقتولان پرونده ها، اعدام آنها به تعويق افتاد.
سازمان عفو بين الملل در آخرين گزارش خود اعلام کرده است که طی سال گذشته ايران با ۳۱۷ اعدام در اين سال، رتبه دوم را در اين زمينه در جهان دارد.
تنها کشور جهان که تعداد اعدام هایش در آن از ایران بیشتر است، کشور چین است. اما تعداد اعدام های این کشور نیز به نسبت جمعیتش از ایران کمتر است.
به رغم اینکه تعداد بسیار بالای اعدام ها در ایران موجب شده تا این کشور بارها از سوی مجامع مدافع حقوق بشر محکوم شود، اما آن گونه که سازمان عفو بين الملل اعلام کرده است،، تعداد اعدام ها در ايران، ۱۷۷ نفر در سال ۲۰۰۶ میلادی ۳۱۷ نفر در سال ۲۰۰۷ افزايش يافته است.
در سپتامبر سال ۲۰۰۷، مجمع عمومی سازمان ملل با اکثريت آراء قطعنامه ای را تصويب کرد که بر اساس آن مجازات اعدام بايد در سراسر جهان برچيده شود.
در این قطعنامه از کشورهای جهان که کماکان مجازات اعدام را در فهرست مجازت های خود دارند خواسته شد که اجرای این مجازات را به تعویق بیاندازند.
در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان این قطعنامه را اجرا می کنند.
ضمن اینکه مجازات اعدام به کلی از فهرست مجازات ها در تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا حذف شده است.
