از تهران خبر می‌رسد که هدی صابر، فعال ملی- مذهبی که از روز ۱۲ خرداد در اعتراض به وقایع منجر به درگذشت هاله سحابی، در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده بود، بر اثر سکته قلبی ناشی از اعتصاب غذا، جان خود را از دست داده است.
سایت‌های خبری نزدیک به جنبش سبز، به نقل از منابع پزشکی بیمارستان مدرس، محل انتقال آقای صابر، سهل‌انگاری مقام‌های زندان در انتقال به موقع این فعال سیاسی به بیمارستان را علت عدم موفقیت تلاش‌ها برای نجات جان وی ذکر می‌کنند.
همچنین گفته می‌شود که پس از درگذشت آقای صابر، مقام‌های قضایی و امنیتی اجازه تحویل جنازه وی به خانواده‌اش را نداده‌اند و تا کنون از برنامه‌ریزی برای مراسم تشییع و تدفین وی ممانعت کرده‌اند.
خبرگزاری ایسنا نیز در خبر کوتاهی بدون اشاره به اعتصاب غذا و زندانی بودن آقای صابر، به نقل از خواهر وی، درگذشت این فعال سیاسی را تأیید کرده است.
فیروزه رضازاده صابر، که در خبر ایسنا به اشتباه نام وی فیروزه هدی‌صابر ذکر شده، به این خبرگزاری گفته است که جنازه برادرش را در سردخانه بیمارستان شناسایی کرده است.
با این حال ایسنا حتی از ذکر نام بیمارستان محل انتقال آقای صابر خودداری کرده است.
آقای صابر از ۱۰ روز پیش، پس از انتشار خبر درگذشت هاله سحابی در جریان مراسم تشییع پیکر عزت‌الله سحابی، به همراه امیرخسرو دلیرثانی، دیگر فعال ملی- مذهبی زندانی، دست به اعتصاب غذای تر زده بود.
این دو فعال ملی‌مذهبی در نامه‌ای، ابراز امیدواری کرده بودند که این اقدام مانع از «تکرار بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع» شود.
پس از آن کمتر از یک هفته پس از اعلام اعتصاب غذا، حبیب‌الله پیمان، حسین شاه‌حسینی و احمد صدر حاج سیدجوادی در نامه‌ای از این دو خواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهند.
هدی صابر که پیش از این بارها زندان‌های جمهوری اسلامی را تجربه کرده بود، در مرداد ماه ۸۹، به ناگاه ناپدید شد اما پس از چند روز مقام‌های قضایی تأیید کردند که وی در بازداشت به سر می‌برد.
این بازداشت در پی آن بود که این فعال ملی - مذهبی به طور تلفنی برای تحمل مدت حبس مسکوت مانده‌اش توسط مقام‌های قضایی فراخوانده شده بود.
آقای صابر پیش از این بارها زندان‌های جمهوری اسلامی را تجربه کرده بود، در سال ۷۹ همراه با ۱۴ نفر ديگر از همفکرانش دستگير و پس از ماه‌ها بازداشت، در دادگاه انقلاب محکوميت یافت.
اما پس از آزادی فعالان ملی - مذهبی در سال ۸۰، پرونده آنها به دادگاه تجديدنظر رفت و حکم صادره از زمان مسکوت ماند.
سایت‌های خبری نزدیک به جنبش سبز، به نقل از منابع پزشکی بیمارستان مدرس، محل انتقال آقای صابر، سهل‌انگاری مقام‌های زندان در انتقال به موقع این فعال سیاسی به بیمارستان را علت عدم موفقیت تلاش‌ها برای نجات جان وی ذکر می‌کنند.
همچنین گفته می‌شود که پس از درگذشت آقای صابر، مقام‌های قضایی و امنیتی اجازه تحویل جنازه وی به خانواده‌اش را نداده‌اند و تا کنون از برنامه‌ریزی برای مراسم تشییع و تدفین وی ممانعت کرده‌اند.
خبرگزاری ایسنا نیز در خبر کوتاهی بدون اشاره به اعتصاب غذا و زندانی بودن آقای صابر، به نقل از خواهر وی، درگذشت این فعال سیاسی را تأیید کرده است.
فیروزه رضازاده صابر، که در خبر ایسنا به اشتباه نام وی فیروزه هدی‌صابر ذکر شده، به این خبرگزاری گفته است که جنازه برادرش را در سردخانه بیمارستان شناسایی کرده است.
با این حال ایسنا حتی از ذکر نام بیمارستان محل انتقال آقای صابر خودداری کرده است.
آقای صابر از ۱۰ روز پیش، پس از انتشار خبر درگذشت هاله سحابی در جریان مراسم تشییع پیکر عزت‌الله سحابی، به همراه امیرخسرو دلیرثانی، دیگر فعال ملی- مذهبی زندانی، دست به اعتصاب غذای تر زده بود.
این دو فعال ملی‌مذهبی در نامه‌ای، ابراز امیدواری کرده بودند که این اقدام مانع از «تکرار بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع» شود.
پس از آن کمتر از یک هفته پس از اعلام اعتصاب غذا، حبیب‌الله پیمان، حسین شاه‌حسینی و احمد صدر حاج سیدجوادی در نامه‌ای از این دو خواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهند.
هدی صابر که پیش از این بارها زندان‌های جمهوری اسلامی را تجربه کرده بود، در مرداد ماه ۸۹، به ناگاه ناپدید شد اما پس از چند روز مقام‌های قضایی تأیید کردند که وی در بازداشت به سر می‌برد.
این بازداشت در پی آن بود که این فعال ملی - مذهبی به طور تلفنی برای تحمل مدت حبس مسکوت مانده‌اش توسط مقام‌های قضایی فراخوانده شده بود.
آقای صابر پیش از این بارها زندان‌های جمهوری اسلامی را تجربه کرده بود، در سال ۷۹ همراه با ۱۴ نفر ديگر از همفکرانش دستگير و پس از ماه‌ها بازداشت، در دادگاه انقلاب محکوميت یافت.
اما پس از آزادی فعالان ملی - مذهبی در سال ۸۰، پرونده آنها به دادگاه تجديدنظر رفت و حکم صادره از زمان مسکوت ماند.
