همزمان با روزخبرنگار ۱۴ روزنامه‌نگار زندانی با انتشار بیانیه‌‌ای نسبت به وضعیت میرحسین موسوی، زهرا رهنورد فاطمه و مهدی کروبی هشدار داده و مسئولیت هرگونه اتفاق ناگواری برای آنها را به عهده حاکمان جمهوری اسلامی دانستند.
علیرضا بهشتی شیرازی (مشاور میرحسین موسوی و سردبیر روزنامه کلمه سبز) علی ملیحی، سیامک قادری، علیرضا رجایی، بهمن احمدی امویی، مسعود باستانی، مسعود لواسانی، نادر کریمی جونی، سعید متین‌پور، محمد صدیق کبود‌وند، محمد داوری، سام محمودی سرابی، کیوان صمیمی وعیسی سحرخیز ۱۴ روزنامه‌نگار و فعال مطبوعاتی هستند که این بیانیه را به امضا رسانده‌اند.
در حالی بیش از ۱۷۰ روز از حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسران آنها می‌گذرد، این روزنامه‌نگاران تصریح می‌کنند که شرایط رهبران جنبش سبز «به مراتب بدتر از زندانی است که ما روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای امضا کننده این بیانیه در آن قرار داریم .»
این ۱۴ روزنامه‌نگار زندانی می‌افزایند: «اخبار رسیده حاکی از شرایط بد جسمانی آنهاست. شرایطی که برخی پزشکان و دیگر آزادی خواهان کشور را بر آن داشته که نسبت به سلامت آنها به مقامات جمهوری اسلامی هشدار دهند.»
امضاکنندگان این بیانیه ضمن گرامیداشت روزخبرنگار، اعتراض خود را نسبت به حصر قرار دادن میرحسین موسوی، مهدی کروبی، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی اعلام و تاکید کرده‌اند جمهوری اسلامی بدون برگزار کردن «دادگاه صالحه» این رهبران را در چنین وضعیتی قرار داده است.
این روزنامه‌گاران دربند تصریح کرده‌اند که جمهوری اسلامی «مسئول مستقیم جان رهبران جنبش سبز و تمامی زندانیان سیاسی و مطبوعاتی کشور و معترضان اجتماعی و سیاسی است.»
در بخشی دیگر از این بیانیه با اشاره به تلاش‌های مردم در «۱۰۵سال گذشته» برای برپایی دموکراسی آمده است: « ملت ایران چندین گام و خیز بلند تاریخی برای قانون گرایی، آزادی خواهی و دموکراسی‌طلبی برداشته است، اما دو سال اخیر را می‌توان نقطه عطفی در این مبارزات تاریخی دانست، دو سالی که با انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ و تولد جنبش سبز آغاز و سر فصلی شد برای تعیین روند جدید کوشش‌های مسالمت‌جویانه و عاری از خشونت مردم ایران برای دستیابی به رویای دیرین آزادی و قانون‌گرایی.»
امضاکنندگان با بیان اینکه روزنامه‌نگاران در دو سال پس از انتخابات «سربلند» بوده‌اند، می‌افزایند: «هم اکنون بیش از ۴۰ نفر از روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای کشور در زندان به سر می‌برند. تعدادی از آنها با احکام غیرقانونی برای همیشه و یا برای چندین ۱۰ سال از ادامه کار بازمانده‌اند و برخی نیز با ناامن بودن فضای کار حرفه‌ای زندگی در غربت و تبعید خود خواسته را به رغم میل خویش در پیش گرفتند.»
امضاکنندگان در ادامه با اشاره به تعطیلی اجباری انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، روزنامه‌ها، سایت‌ها، وبلاگ‌ها، نشریات غیرفارسی‌زبان، احضار، تهدید و بازداشت روزنامه‌نگاران،گوشه‌ای از وضعیت فعالان رسانه‌ای ایران را یاآدور شده‌اند.
علیرضا بهشتی شیرازی (مشاور میرحسین موسوی و سردبیر روزنامه کلمه سبز) علی ملیحی، سیامک قادری، علیرضا رجایی، بهمن احمدی امویی، مسعود باستانی، مسعود لواسانی، نادر کریمی جونی، سعید متین‌پور، محمد صدیق کبود‌وند، محمد داوری، سام محمودی سرابی، کیوان صمیمی وعیسی سحرخیز ۱۴ روزنامه‌نگار و فعال مطبوعاتی هستند که این بیانیه را به امضا رسانده‌اند.
در حالی بیش از ۱۷۰ روز از حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسران آنها می‌گذرد، این روزنامه‌نگاران تصریح می‌کنند که شرایط رهبران جنبش سبز «به مراتب بدتر از زندانی است که ما روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای امضا کننده این بیانیه در آن قرار داریم .»
این ۱۴ روزنامه‌نگار زندانی می‌افزایند: «اخبار رسیده حاکی از شرایط بد جسمانی آنهاست. شرایطی که برخی پزشکان و دیگر آزادی خواهان کشور را بر آن داشته که نسبت به سلامت آنها به مقامات جمهوری اسلامی هشدار دهند.»
امضاکنندگان این بیانیه ضمن گرامیداشت روزخبرنگار، اعتراض خود را نسبت به حصر قرار دادن میرحسین موسوی، مهدی کروبی، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی اعلام و تاکید کرده‌اند جمهوری اسلامی بدون برگزار کردن «دادگاه صالحه» این رهبران را در چنین وضعیتی قرار داده است.
این روزنامه‌گاران دربند تصریح کرده‌اند که جمهوری اسلامی «مسئول مستقیم جان رهبران جنبش سبز و تمامی زندانیان سیاسی و مطبوعاتی کشور و معترضان اجتماعی و سیاسی است.»
در بخشی دیگر از این بیانیه با اشاره به تلاش‌های مردم در «۱۰۵سال گذشته» برای برپایی دموکراسی آمده است: « ملت ایران چندین گام و خیز بلند تاریخی برای قانون گرایی، آزادی خواهی و دموکراسی‌طلبی برداشته است، اما دو سال اخیر را می‌توان نقطه عطفی در این مبارزات تاریخی دانست، دو سالی که با انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ و تولد جنبش سبز آغاز و سر فصلی شد برای تعیین روند جدید کوشش‌های مسالمت‌جویانه و عاری از خشونت مردم ایران برای دستیابی به رویای دیرین آزادی و قانون‌گرایی.»
امضاکنندگان با بیان اینکه روزنامه‌نگاران در دو سال پس از انتخابات «سربلند» بوده‌اند، می‌افزایند: «هم اکنون بیش از ۴۰ نفر از روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای کشور در زندان به سر می‌برند. تعدادی از آنها با احکام غیرقانونی برای همیشه و یا برای چندین ۱۰ سال از ادامه کار بازمانده‌اند و برخی نیز با ناامن بودن فضای کار حرفه‌ای زندگی در غربت و تبعید خود خواسته را به رغم میل خویش در پیش گرفتند.»
امضاکنندگان در ادامه با اشاره به تعطیلی اجباری انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، روزنامه‌ها، سایت‌ها، وبلاگ‌ها، نشریات غیرفارسی‌زبان، احضار، تهدید و بازداشت روزنامه‌نگاران،گوشه‌ای از وضعیت فعالان رسانه‌ای ایران را یاآدور شده‌اند.
