۲۹ شهریورماه، برابر بود با پنجمین سالمرگ پرویز مشکاتیان، نوازنده صاحب سبک ساز سنتور، خالق دهها آهنگ وتصنیف و مولف چند کتاب آموزش موسیقی. این هنرمند در ۵۴ سالگی بر اثر نارسایی قلبی در تهران در گذشت و پیکر او در زادگاهش، نیشابور در جوار آرامگاه عطار، به خاک سپرده شد.
پرویز مشکاتیان: انسان دارای حالات متفاوتی است، غم، شادی، درد، رنج، شکوه، شکوه و هنرمند صادق، اگر بشود اسم آنها را هنرمند گذاشت کسی است که صادقانه حرف دلش را حرف زمانش را در لحظه بزند.
صدای پرویز مشکاتیان را شنیدید(و خواندید) که از تعهد هنرمند در قبال جامعه‌اش می‌گفت. این هنرمند موسیقی، زاده نیشابور شهر عطار است. از شش سالگی آموزش موسیقی را نزد پدر، حسن مشکاتیان آغاز کرد و پس از تحصیل در دانشکده هنرهای زییای دانشگاه تهران کار حرفه‌ای خود را در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی وابسته به سازمان آن زمان رادیو تلویزیون ملی ایران دنبال کرد.
در اوایل انقلاب بهمن گروه عارف را بنیان گذاشت و همزمان همکاری مشترکی را با استاد محمدرضا شجریان آغاز کرد که ده سالی ادامه داشت. پس از جدایی از شجریان ، پرویز مشکاتیان به سراغ خوانندگان کمتر شناخته شده رفت و در گفت‌وگو با ما در شهر دوسلدرف آلمان معرفی خوانندگان تازه نفس را از هدف‌های گروه عارف برشمرد.
پرویز مشکاتیان: یکی از اهداف ما معرفی خواننده‌های پرتوانی است که شناخت کافی به ردیف، موسیقی و محتوای کلاسیک آواز ایرانی دارند و تا حالا معرفی نشده‌اند. این جزو اهداف گروه هست که در واقع ایرج بسطامی است.
پرویز مشکاتیان به ادبیات کهن ایران عشق می‌ورزید و به شاعران نوگرا هم ارج می‌گذاشت. می‌توان گفت پرویز مشکاتیان از اولین آهنگ‌سازانی است که در دهه نخست انقلاب بهمن سروده شاعران نوگرا را وارد موسیقی آوازی ایران کرد که از آن جمله است تصنیف قاصدک، با شعری از مهدی اخوان ثالث.
به هنگام خاکسپاری پیکر پرویز مشکاتیان در محوطه آرامگاه شاعر نامی ایران عطار، بازار نیشابور به حال تعطیل درآمد و گروهی از دانشجویان دانشکده هنر نیشابور در این مراسم در یک حرکت نمادین سازهای خود را کفن پوش کردند.
