نوید نگهبان، بازیگر ایرانی هالیوود، که پس از ایفای نقش در سریال آمریکایی پربیننده «هوملند»، به تازگی نیز در فیلم سینمایی ساخته شده در اسرائیل با نام «بابا جون» نقش اول را داشت، در چهارمین سفر خود به اسرائیل گفته است در این کشور «احساس خانگی دارد».
فیلم «بابا جون»، ساخته یووال دلشاد، کارگردانی که والدینش از یهودیان ایرانی مهاجر به اسرائیل بودند، به تازگی هم «اسکار اسرائیلی» را از آن خود کرد و هم به عنوان نماینده اسرائیل به بخش فیلم‌های خارجی در هشتاد و هشتمین رقابت اسکار هالیوود معرفی شد.
نوید نگهبان که ارتباطی با یهودیت ندارد و از خانواده‌ای مسلمان در مشهدزاده شده است، در کنار هنرمندان ایرانی دیگری بود که از سوی کارگردان اسرائیلی «بابا جون» برای ایفای نقش در این فیلم، انتخاب شد؛ فیلم در ماه‌های گذشته در جنوب اسرائیل فیلمبرداری و با آغاز اکران آن نیز مورد توجه جهانی قرار گرفت.
این بار آقای نگهبان برای آغاز اکران «بابا جون» در سینماهای اسرائیل به تل‌آویو آمده بود؛ یک شب بعد از اکران آن برای گروهی دعوت شده، در بسیاری از سینماهای اسرائیل، فیلم بروی صحنه رفته و تبلیغ‌هایی از آن نیز مرتب این روز‌ها از رسانه‌های اسرائیل پخش می‌شود.
«بابا جون» زندگی سه نسل از یهودیان ایرانی‌الاصل در جنوب اسرائیل است؛ پدربزرگ از ایران مهاجرت کرده؛ جز پرورش شترمرغ چیزی نمی‌داند؛ پسرش (نوید نگهبان) یار او در نگاهداری این مزرعه بوده اما نوه ۱۲ ساله می‌گوید، نمی‌خواهد زندگی‌اش به آنها شبیه باشد و عشقش سوار کردن قطعات و کارهای مکانیکی است.
«بابا جون» داغ دل بسیاری از یهودیان ایرانی را در اسرائیل تازه کرده است؛ آنها همیشه زندگی سنتی و آرامی داشته و با خوب و بد ساخته و دم نزده‌اند و یکی از آرام‌ترین مردمان در اسرائیل هستند، و حال یووال دلشاد با این فیلم، به ناگهان زندگی آنها را با صمیمیت بسیار و کاملاً نزدیک به حقیقت و بدور از اغراق سینمایی بروی پرده برده است.
اما با اکران «بابا جون» چهره نوید نگهبان نیز برای همیشه در ذهن سینماروهای اسرائیلی به نیکی و صمیمیت نقشی که او با تبحر زیاد ایفا کرده، ثبت خواهد شد.
هرچند از «بابا جون» در برخی گزارش‌ها به عنوان نخستین فیلم فارسی زبان ساخته شده در اسرائیل نام برده شد اما تنها بخشی از مکالمات این فیلم، فارسی با لهجه و گفتار به سبک یهودیان قدیمی ایرانی است و گفتار اصلی فیلم به زبان عبری است.
نوید نگهبان به‌خاطر نقش خود، ناچار شد که مکالمات فیلم به زبان عبری را بیآموزد اما می‌گوید، این زبان که در قواعد دستوری آن همه چیز مونث و مذکر دارد، برایش بسیار سخت است.
نوید نگهبان در این سفر به تارنمای اسرائیلی وای. نت گفته است با سیاسی کردن این فیلم مخالف است؛ این ادعا که «نخستین فیلم فارسی زبان اسرائیل» بوده، یا اینکه «فیلم فارسی زبان نماینده اسرائیل برای اسکار امسال شده» او را ناخشنود می‌کند زیرا شائبه سیاسی کردن فیلم را القاء می‌کند. به گفته آقای نگهبان، این برچسب زدن‌ها به روح پاک فیلم و پیام بشردوستانه آن لطمه می‌زند.
نوید نگهبان گفته است بردن اسکار برای این فیلم برای او اهمیت ندارد؛ مهم برای او صحنه‌هایی است که برای مثال وقتی این فیلم با حضور خودش در تورونتو اکران شد، ایرانیان بسیاری به او نزدیک شده و گفتند، این فیلم انگار که زندگی آنها نیز بوده است.
در پاسخ به پرسش خبرنگار وای. نت که نظرش در مورد برنامه اتمی ایران چیست، آقای نگهبان گفته است، من از این امر اطلاع زیادی ندارم؛ نمی‌توانم در باره آن اظهار نظر کنم؛ تنها می‌توانم امیدوار باشم روزی برسد که همه کشور‌ها به یکدیگر نزدیک شوند و دیگری را درک کنند؛ همه ما انسان هستیم و روح هیچیک از ما برنامه سیاسی خاصی ندارد و مشکل، حکومت‌هایی هستند که به جای آنکه به مردم خود خدمت کنند، آنها را به انقیاد هدف‌های خود در می‌آورند.
آقای نگهبان در روزهایی در سفر چهارم خود به اسرائیل بود که موج جدید حملات فلسطینی‌ها به رهگذران، اکثراً با چاقو، در جریان است؛ وضعیتی که بسیاری از شئونات زندگی در این کشور را تحت تاثیر قرار داده است.
با وجود این، آقای نگهبان در کنار برخی هنرمندان بین‌المللی دیگری است که درست در همین روز‌ها به اسرائیل دعوت شده و آن را پذیرفته‌اند. نوید نگهبان به وای. نت گفته است، از بودن در اسرائیل احساس راحتی دارد، و افزوده زمانی که دعوت شد تا در جشن شب اول اکران فیلم شرکت کند، «یک لحظه نیز در آمدن به اسرائیل در این وضعیت تردید نکرد».
آقای نگهبان گفته است، من در تلاطم‌های انقلاب ایران بزرگ شده و زندگی کرده و دوستانم را در جنگ ایران و عراق از دست داده‌ام؛ وضعیت امنیتی کنونی اسرائیل کسی مثل من را نمی‌ترساند.
خبرنگار وای. نت در آشپزخانه کوچک یک خانواده یهودی ایرانی به نام سلیمی در خیابان «نخلت بنیامین» در تل آویو با نوید نگهبان ملاقات کرده و نوشته است، این بازیگر جذاب ایرانی با فروتنی بسیار در صف برای خالی شدن یک صندلی در این مطبخ ساده جهت صرف خوراک ایرانی ایستاده؛ غذایی که حتما به شیوه کاشر هم تهیه شده است.
آقای نگهبان گفته است، اینجا او را به یاد محله‌ای در نزدیکی بازار مشهد می‌اندازد که‌زاده شد و در آنجا سال‌های کودکی و نوجوانی خود را گذراند.
آقای نگهبان در سال‌های دهه هشتاد میلادی از ایران خارج شد؛ هشت سال در آلمان زندگی کرد؛ و به‌نوشته وای. نت، با رسیدن به آمریکا حتی با انجام کارهای خرده پا، گذران زندگی را تامین می‌کرد تا اینکه سرنوشت او از سال ۲۰۰۰ تغییر کرد که به هالیوود راه یافت؛ او در آلمان دوره‌های هنری دیده بود.
او در فیلم «سنگسار ثریا» و سپس چند فیلم و سریال دیگر ساخت هالیوود نیز نقش داشته است.
نوید نگهبان در سریال پربیننده آمریکایی «هوملند» نقش ابو نظیر، یکی از فرماندهان تروریست‌های القاعده را بازی کرد.
«هوملند»، روایت جذاب‌تر و مستحکمتر هالیوود از یک سریال اسرائیلی، از سال ۲۰۱۱ در آمریکا و جهان اکران شد.
بخش‌هایی از «هوملند» نیز در منطقه «جافا» در نزدیکی تل‌آویو فیلمبرداری شد؛ آقای نگهبان می‌گوید وقتی صاحبان کسب و کارهای یهودی ایرانی در «جافا» فهمیدند که من ایرانی هستم مرا به نوشیدن چای دعوت می‌کردند.
نوید نگهبان ۴۷ ساله که تنها دختری از همسر پیشین خود دارد، در این مصاحبه، زیبایی و سادگی دخترهای اسرائیلی را که صمیمی و بی‌شیله پیله هستند و از سبک رفتار ایرانی‌های لس آنجلسی کاملاً به‌دورند، مورد تحسین قرار داده است.
او به وای. نت گفته است، زمانی که از من در مورد دلتنگی‌ام برای ایران می‌پرسند، به آنها می‌گویم، «آدمی وطنش را در قلب خود به هر جا می‌برد» (اشاره شاعرانه آقای نگهبان احتمالا ملهم از سروده محبوب دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی سخنسرای بزرگ ایران است؛ «ای کاش آدمی وطنش را می‌شد مانند بنفشه‌ها با خود ببرد»).
