گونه‌ای از جلبک‌های کوچک دریایی می‌تواند برای جان به در بُردن از تبعات منفی گرم‌شدن هوای زمین به سرعت تکامل یابد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، دانشمندان این رفتار قابل توجه جلبک‌ها در مقابل تغییرات جوی را نشانه‌ای از مقاومت آبزیان در برابرافزایش دما و اسیدی شدن محیط زیست این موجودات دانسته‌اند.
فرگشت - یا همان تکامل یا تطور - معمولاً در پیش‌بینی‌های علمیِ نتایجِ گرم شدنِ کُره زمین گنجانده نمی‌شود، چراکه تغییرهای ژنتیکی در بیشتر مواقع، و به خصوص در مورد جانوران بزرگتر مانند ماهی‌های تُن، ماهی‌های روغن یا وال‌ها، بسیار کُند اتفاق می‌افتند.
با این همه بر پایه پژوهشی جدید، نوعی از جلبک‌های میکروسکوپی که توانایی تولید «۵۰۰ نسل در سال» را دارد - و به طور متوسط بیش از یک بار در روز تولید مثل می‌کند - در معرض حرارت و اسیدی شدن آب اقیانوس همچنان زنده می‌ماند.
این جلبک - که نام علمی آن «امیلیانا هاکسلِیی فیتوپلانکتون» است - از منابع اصلی خوراک ماهی‌ها و دیگر انواع آبزیان اقیانوس است و که در طول مدت رشد خود مقادیر زیادی از دی‌اکسیدکربن محیط را جذب می‌کند که اصلی‌ترین بخش تشکیل دهنده گازهای گلخانه‌ای است. مناطق پوشش این نوع جلبک گاه آنقدر رشد می‌کنند که از فضا نیز قابل مشاهده هستند.
در بخشی از گزارش یافته‌های اخیر که در نشریه «نیچر» چاپ شد آمده، «در پیش‌بینی تأثیرات گرم‌شدن کره زمین و اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها بر فیتوپلانکتون‌ها روند فرگشت را نیز می‌بایست مدنظر داشت».
«تورشتن روش»، نویسنده پژوهش فوق از مرکز تحقیقات اقیانوسی «جئومار» در عین حال معتقد است که یافته‌های اخیر تنها درباره یک گونه از جلبک‌های «در محیط آزمایشگاهی و در آبی بدون شکارچیان طبیعی و بیماری‌های مخصوص این گونه» انجام شده است.
وی می‌گوید بحث بر سر این نیست که گرم شدن کُره زمین آنقدرها که تصور می‌شد جدی نیست، چرا که حتی در صورت تکامل سریع برخی گونه‌ها، جانورانی که عمر طولانی‌تری دارند، از ماهی گرفته تا صدف‌ها، نخواهند توانست از این مهلکه جان سالم به در ببرند.
در همین حال گروهی از دانشمندان سازمان ملل متحد اعلام کرده‌اند که گازهای گلخانه‌ای ساخت بشر که درون جَو پخش شده‌اند موجب گرم شدن کُره زمین شده‌اند. دی‌اکسیدکربن، جزء اصلی تشکیل‌دهنده گازهای گلخانه‌ای، به هنگام حل شدن در آب نوعی اسید ضعیف تشکیل می‌دهد که به مرور زمان آب اقیانوس‌ها را اسیدی می‌کند.
یک سال پیش نیز گروهی متشکل از ۵۴۰ متخصص پژوهشی را انجام دادند که بر پایه آن اعلام کردند که روند اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها «توفانی در سکوت» در اقیانوس‌ها ایجاد کرده و حیات آبزیان را از آب‌سنگ‌های مرجانی تا انواع ماهیان به خطر انداخته است. بر این اساس در‌یاهای کره زمین تا سال ۲۱۰۰ میلادی در مقایسه با پیش از انقلاب صنعتی «۱۷۰ درصد اسیدی‌تر» خواهند شد.
