رسانه‌های اجتماعی آنچنان با زندگی مدرن امروز گره خورده‌اند که حالا دیگر گفتن «پس در فیس‌بوک پیدایت می‌کنم» از «یک قراری بگذاریم همدیگر را ببینیم» شایع‌تر شده است. اما مشکلی که ما در سایت‌هایی مثل فیس‌بوک یا لینکدین داریم این است که آنها هم تبدیل به «دفترچه تلفن» ما شده‌اند. ما دوستان و آشنایان و فامیل را در آن پیدا و دنبال می‌کنیم. فوقش از طریق آنها به آدم‌های تازه‌ای بر بخوریم که ممکن است -مثلا از طریق عکس‌هایشان- متوجه شویم علایق یکسانی داریم. مثلا آنها هم به سفر با کوله‌پشتی علاقه‌مند هستند یا از قایق‌سواری خوششان می‌آید. یا اینکه از نظراتشان در خصوص اخبار و سیاست لذت می‌بریم و دلمان می‌خواهد بتوانیم با ایشان یک گپ مفصل در خصوص انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری بزنیم. اما خب باید خیلی بخت یارمان باشد که آنها هم نزدیک به محل زندگی ما زندگی کنند تا ما بتوانیم با هم یک برنامه‌ریزی برای سفر یا گپ در یک کافه بکنیم.
اما فرض کنید شما تازه به شهر تازه‌ای رفته‌اید یا حتی در شهر قدیمی خودتان دلتان می‌خواهد یک تجربه تازه داشته باشید: والیبال بازی کنید، برای بچه‌تان همبازی پیدا کنید، یا اینکه بخواهید گروهی را که به آنها علایق مشترک دارند پیدا کنید: بتوانید با آنها در خصوص مالیات بالای مواد غذایی حرف بزنید، روز تعطیل به کوهپیمایی بروید، آشپزی کنید و هزاران کار دیگر که با گروه بیشتر به دل می‌نشینند.
سایت میت آپ (MeetUp) یا همان دیدار یکی از قدیمی‌ترین سایت‌هایی است که در زمینه یافتن افراد با علایق و سلایق مشترک فعالیت می‌کند. ورزش، سیاست، غذا، حمایت از حیوانات، آموزش، هنر و ..تنها چند نمونه از صدها موضوعی هستند که در این سایت می‌توانید بر اساس آن افراد هم سلیقه خود را در منطقه زندگی خود بیابید. میت آپ از قدیمی‌ترین سایت‌های اجتماعی است که در ابتدا سایتی بود که هواداران کارزار انتخاباتی هاوارد دین (نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴) برای آگاه شدن از مکان نشست‌ها و بحث‌های انتخاباتی به راه انداخته بودند. اما اسکات هیفرمن، طراح و پدیدآورنده سایت تصمیم گرفت که آن را-در ابتدا در شهر نیویورک- گسترش دهد. این سایت حالا بیش از بیست میلیون کاربر و نزدیک به دویست هزار گروه در بیش از صد و هشتاد کشور جهان دارد.
اما اگر ما از آن دسته افرادی باشیم که از مواجه با گروه- حتی گروهی که با آنها علایق مشترک داریم- وحشت داشته باشیم چه؟ یا نخواهیم در مرحله اول خودمان را متعهد به دیدار منظم با گروهی از افراد کنیم چه؟ اینجاست که پیپل هانت (People Hunt) به کمک شما می‌آید. شما ممکن است که به یاد گرفتن زبان اسپانیایی علاقه‌مند باشید در این صورت از پیپل هانت می‌خواهید که شما را به کسی معرفی کند که اسپانیایی‌اش خوب است! یا شما ممکن است خودتان آشپزی نکنید، اما بخواهید با کسی دوست شوید که دوست دارد به بقیه آشپزی یاد بدهد!
قبل از اینکه به سراغ سرویس بعدی برویم، لازم است سایت فور اسکور (FourSquare) را بشناسیم. فوراسکور که در سال ۲۰۰۹ در شهر نیویورک آغاز به کار کرد، به شما می‌گوید که در دور و برتان چه مکان‌های دیدنی، امکانات تفریحی، هنری، ورزشی، رستوران‌‌ها و ...وجود دارد. شما می‌توانید- مانند فیس‌بوک- به بقیه افراد عضو این سایت بگویید که کجا هستید، چه غذایی می‌خورید، از چه موزه‌ای دیدن می‌کنید و ….
سایت اگور (اAgora) از این خاصیت فور اسکور (و البته توییتر)استفاده می‌کند و شما را به افراد دیگری که در همان منطقه هستند معرفی می‌کند. فرض کنید شما برای پیاده‌روی به یکی از تپه‌های خارج از شهر رفته‌اید. اگورا شما را به دیگر افرادی که برای پیاده‌روی به آن منطقه از شهر آمده‌اند معرفی می‌کند. شاید هفته بعد شما با هم پیاده‌روی کنید!
وبسایت/ اپلیکشن وان (ONE) و همینطورسایت/ اپلیکشن هیک‌کاپ (Hicup) هم تقریبا همین عمل را انجام می‌دهد. شما منطقه جغرافیایی خود را مشخص می‌کنید و به آن می‌گوید که به چه کارهایی علاقه‌مندید. در مرحله بعدشما با افراد دیگری که در همان منطقه به همان فعالیت‌ها علاقه‌مند هستند معرفی می‌شوید.
اما همه اینها سرویس‌های دوست‌یابی بر اساس علایق مشترک بود. اگر بخواهیم با کسی، همینطوری و بدون هیچ پیشینه‌ای دوست شویم چه؟ شاید فکر کنیم که خب می‌رویم به آنها سلام می‌کنیم! اما واقعیت این است که ما این کار را نخواهیم کرد. اگر کسی هم در خیابان به سراغ ما بیاید و بگوید بیا با هم یک چایی بخوریم، احتمالا فکر می‌کنیم قصد مزاحمت دارد! اما اگر همین کار را کامپیوتر یا تلفنمان انجام دهد چه؟ سرویس اسکوت قرار است همین‌کار را بکند! شما به این اپلیکشن می‌گویید که کجا هستید! اپلیکشن به طور اتفاقی فرد دیگری را که در آن منطقه است (و البته از این سرویس هم استفاده می‌کند)را به شما معرفی می‌کند. بدیهی است که شما باید این اجازه را به این سرویس بدهید!
