محمود گودرزی می‌گوید ایران بر حسب آمار جهانی، جامعه‌ای افسرده است و«متأسفانه بین ۱۵۰ کشور رتبه یکصد و پنجم را از نظر افسردگی به خود اختصاص داده» است.
به گفته وزیر ورزش و جوانان ایران، این آمار نشان‌دهنده رشد وحشتناک افسردگی در جامعه است. بر این اساس، بین ۱۵۰ کشور فقط مردم ۴۵ کشور، افسرده‌تر از ایرانیان هستند.
گودرزی، ورزش را درمانگر این افسردگی دانسته است. به گفته او آفرینش شادمانی بسیار هزینه‌بر است و باید به این هزینه‌ها به‌عنوان سرمایه‌گذاری کلان نگاه شود.
بنا بر اعلام پایگاه خبری وزارت ورزش، آقای گودرزی یادآور شده کشورهای صنعتی و مقتدر حتی برای کسب یک مدال طلا سرمایه‌گذاری می‌کنند و ایران نباید از این قافله عقب بماند اما «افزایش صددرصدی اعتبارات نیز کفاف حجم عظیم خواسته‌ها را نمی‌دهد.»
وزارت ورزش در شرایطی ورزش را داروی درمان افسردگی جامعه می‌داند که مروری بر سرخط خبرهای ورزشی در خبرگزاری‌های دولتی، حاکی است در خود جامعه ورزش و در جمع نخبگان ورزشی نیز نارضایتی و افسردگی مشهود است!
این روزها پرسپولیس و استقلال به‌عنوان پرطرفدارترین تیم‌های ورزشی، نشاطی را به جامعه تزریق نمی‌کنند و فعلاً با شتاب فزاینده‌ای در مسیر تولید افسردگی هستند.
سرمربی تیم ملی والیبال، سرمربیان تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی، سرمربیان تیم‌های ملی تکواندو، کاراته و وزنه‌برداری نیز به عنوان مدال‌آورترین رشته‌ها، بارها از روحیه نامطلوب و نارضایتی خود و اعضای تیم‌هایشان سخن گفته‌اند.
در این نشست، معاون رئیس‌جمهور و سخنگوی دولت هم حضور داشته و وعده‌ای در خصوص تأمین منابع مالی ورزش کشور در راستای «درمان افسردگی جامعه» نداده است.
نوبخت گفته است: درآمد ۱۱۸ میلیارد دلاری نفت به ۲۴ میلیارد دلار تقلیل یافته و باید کشور را با آن اداره کنیم. در حالی که طرح‌های نیمه‌تمام بسیاری هم روی دستمان مانده.
محمدباقر نوبخت معتقد است: «شرایط کنونی ما به بیماری شباهت دارد که به او می‌گویند علایم بیماری داری اما نسبت به گذشته رو به بهبودی هستی.»
وضعیت در ورزش بانوان به‌مراتب بغرنج‌تر از اوضاع ورزش مردان است و با شرایط کنونی، بعید به نظر می‌رسد ورزش زنان بتواند کمکی به بهبود جایگاه ایران در «رده‌بندی جهانی افسردگی» کند.
یکی از مباحثی که احتمالاً در ترویج افسردگی بین دختران ایرانی بی‌تأثیر نیست، ممانعت از حضور آنان در ورزشگاه‌هاست.
رباب شهریان معاون توسعه امور ورزش بانوان می‌گوید: حضور خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها، مطالبه ورزشی نیست بلکه مطالبه زنان جامعه است اما وزارت ورزش تصمیم‌گیرنده نهایی نیست.
او یادآور شده رشته‌هایی که زمینه مناسب برای حضور بانوان در ورزشگاه‌ها دارند به صورت موردی بررسی شده. با این حال از هیچ رشته ورزشی مشخصی نام نبرد و از معرفی نهادهایی که اتخاذ «تصمیم نهایی» را برعهده دارند، خودداری کرد.
خانم شهریان گفت پست‌های بلاتصدی بانوان در کشور بسیار زیاد است و «متاسفانه متولی خاصی برای ورزش بانوان در شهرستان‌ها وجود ندارد.» او تاکید کرد سهم اختصاص یافته به ورزش بانوان در رسانه‌ها نیز کمتر از هفت درصد است.
احتمالاً رسانه‌های مکتوب یا رادیو مدنظر مسئول ورزش زنان ایران بوده، زیرا سهم ورزش زنان و پخش رقابت‌های آنها در مقایسه با مردان در شبکه‌های تلویزیونی سیمای جمهوری اسلامی، به یک درصد هم نمی‌رسد.
