هفته گذشته ترجمه فارسی رمان ژاک قضا و قدری و اربابش، اثر دنيس ديدرو، نويسنده، متفکر و از پيشگامان نطری انقلاب کبير فرانسه در قرن هيجدهم، با ترجمه مينو مشيری و مقدمه ای به قلم احمد سميعی گيلانی منتشر شد.
ديدرو ژاک قضا و قدری و اربابش را در سال های ۱۷۶۵ تا ۱۷۸۴ نوشت و اين رمان ۱۲ سال پس از مرگ او در سال ۱۷۹۷ به چاپ رسيد.
ديدرو به همراه کسانی چون ولتر و مونتسکيو از نويسندگان دائره المعارفی بودند که نه فقط بر انقلاب کبير فرانسه، که بر جنبش روشنگری قرن هجدهم اروپای غربی، تاثيری ماندگار بر جای نهاد.
ديدرو از مبشران با نفوذ جنبش روشنگری و عقل گرائی بود و گرايش های فلسفی و نظری او، و به ويژه خرافه ستيزی و ديدگاه انتقادی او، در قالب طنزی برا و عميق، بر رمان ژاک قضا و قدری و اربابش سايه افکنده است.
اين رمان به دوران انتشار خود بر روند انديشه فلسفی و سياسی اروپای غربی تاثير بسيار داشت و بزرگانی چون گوته و شيلر و فلاسفه ای چون هگل از آن متاثر شدند.
بايزيد از منظر شمس و عطار
سلطان العارفين بايزيد بسطامی، تاليف عبدالرفيع حقيقت، که چاپ هشتم آن در هفته گذشته منتشر شد، تلاشی است ارزشمند در تصوير چهره يکی از بزرگ ترين موسسان مکتب عرفان شرقی از منظر سرآمدانی چون شمس تبريزی و عطار نيشابوری.
بايزيد و شيخ ابوالسعيد ابوالخيراز بانيان مکتبی بودند که در قرن های دوم تا چهارم هجری در خراسان پا گرفت، بر بخش مهمی از ادبيات غنی کلاسيک فارسی، از مناجات خواجه عبدالله انصاری تا شعرهای مولوی و حافظ، تاثير نهاد و بعدها با نام هایی چون عرفان شرقی، عرفان ايرانی و عرفان ذوقی از عرفان فلسفی متمايز شد.
مولف در فصل های گوناگون کتاب خود با عنوان هایی چون بايزيد، نخستين بازگوکننده فلسفه ايران باستان، ذکر بايزيد بسطامی در تذکرة الاولياء عطار، مناجات شيخ بايزيد و در حکايات و کرامات شيخ بايزيد بسطامی، کوشيده است تا چهره اين عارف بزرگ را، از منظر هم مشربان او، برای معاصران تصوير کند.
شوهر من و سه داستان ديگر
شوهر من و سه داستان ديگر، اثر ناتاليا گينزبورگ، نويسنده مطرح ايتاليایی، که با ترجمه زهره بهرامی در هفته گذشته منتشر شد، ۴ داستان شوهر من، جاده ای که به شهر می رود، فقدان و برج قوس را در بر می گيرد. هر ۴ داستان از منظر زنی جوان روايت می شوند.
گينزبورگ در سال ۱۹۱۶ چشم به جهان گشود و در سال ۱۹۶۳ با انتشار رمان الفبای خانوادگی، جايزه معتبر استره گا را به دست آورد.
الفبای خانوادگی، ظهور و سقوط فاشيسم را درايتاليا، در قالب ساختاری سنجيده و استادانه و به دور از تصنع، تصوير می کند.
جستاری در فرهنگ ايران
جستاری در فرهنگ ايران، که ويرايش تازه ای از آن در هفته گذشته منتشر شد، گزيده ای است از مقالات و مصاحبه های اسطوره شناس معتبر ايرانی دکتر مهرداد بهار.
در اين کتاب که با ويرايش ابوالقاسم اسماعيل پور منتشر شده است، مقالاتی چون درباره اساطير ايران، کنگ دژ و سياوش گرد، سخنی چند درباره شاهنامه، شاهنامه از اسطوره تا حماسه، عمر کارکردهای شاهنامه به سر رسيده است، ورزش باستانی ايران و ريشه های تاريخی آن و اسطوره، بيان فلسفی با استدلال تمثيلی به چاپ رسيده است.
سفرنامه مکه معظمه
سفرنامه مکه معظمه، گزارش سفر ميرزا عبدالحسين خان افشار ارومی، از صاحب منصبان دوران قاجار، که در هفته گذشته منتشر شد، تصويری زنده و خواندنی از شهرهای ايران، عراق و عربستان سعودی را در حوالی سال ۱۲۹۹ هجری قمری به دست می دهد.
ميرزا عبدالحسين خان افشار ارومی از ايل افشار و اهل اروميه بود و در سال ۱۲۹۹ هجری قمری به قصد زيارت خانه خدا از قزوين، رشت، انزلی، بادکوبه، تفليس و استانبول به جده و مکه رفت و در ۱۳۰۰ هجری قمری از طريق عراق و کرمانشاهان به تهران بازگشت و در بازگشت ديدنی و ماجراهای سفر ۱۰ ماهه خود را ، که روزانه يادداشت کرده بود، در قالب کتابی تدوين کرد.
