ناظران «سازمان امنيت و همکاری اروپا»، با انتقاد از روند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روز یکشنبه ازبکستان این رای گیری را «غیر دموکراتیک» خواندند.
انتخابات رياست جمهوری ازبکستان در حالی برگزار شد که اسلام کريمف، رييس جمهوری فعلی اين کشور با سه رقيب کمتر شناخته شده که گفته می شود حاميان او هستند، رقابت می کرد.
ناظران «سازمان امنيت و همکاری اروپا» که بر اين انتخابات نظارت می کردند، آن را «زير خط استاندارد انتخابات دموکراتيک» ناميدند.
اين سازمان در بيانيه ای اعلام کرد:«انتخابات رياست جمهوری ازبکستان به تاريخ ۲۳ دسامبر ۲۰۰۷، به شدت کنترل شده و بدون هيچ فضایی برای حضور مخالفان بود و به طور عمومی به الزامات انتخابات دموکراتيک اين سازمان دست پيدا نکرد.»
فعالان حقوق بشر و سياستمداران مخالف دولت هم به اين انتخابات اعتراض کردند.
نیاگارا خیدویاتوا، رهبر حزبی غیر دولتی گفت که اين انتخابات امکان هيچ نوع انتخابی را به مردم نمی داد و خواستار مداخله کشورهای غربی شد.
سه ديگر نامزد کمتر شناخته شده اين انتخابات، عبارت بودند از ديلوروم تاشموخامدووا، از حزب عدالت، اصل الدين رستم اف، از حزب دموکراتيک مردم و آکمال سعيداف، يک نماينده مجلس بودند که بختی برای پيروزی در انتخابات ندارند.
انتخابات به شدت کنترل شده
مردم ازبکستان روز يکشنبه، ۲۳ دسامبر به پای صندوق های رای رفتند و با توجه به سيطره دولت اسلام کريمف بر تمام روندهای سياسی اين کشور، وی خواهد توانست بار ديگر زمامداری خود را در مقام رياست جمهوری تمديد کند.
طی ۱۸ سال زمامداری کريمف، وی مخالفان سياسی خود را به زندان و تبعيد محکوم کرده و به دليل نقض حقوق بشر از جمله «شکنجه و دادگاه های نمايشی» مورد انتقاد شديد قرار گرفته است.
آقای کريمف از زمانی که غرب از او به خاطر سرکوب خونين شورش در شهر انديجان در سال ۲۰۰۵ انتقاد کرد، خصومت زيادی را با کشورهای غربی پيشه کرد و به محض اين انتقادها، دستور داد پايگاه هوايی آمريکا در اين کشور تعطيل شود.
گروه های فعال حقوق بشر گفته اند که در شورش های اين شهر در سال ۲۰۰۵، نيروهای مسلح اين کشور، حدود ۷۰۰ نفر مردم اغلب غير مسلح را به قتل رساندند.
آقای کريمف که ماه آينده هفتاد ساله می شود، در سال ۱۹۸۹به رياست حزب کمونيست و جمهوری ازبکستان در داخل اتحاد جماهير شوروی رسيد.
بعد از فروپاشی شوروی، وی دو بار در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۹ انتخابات رياست جمهوری را برد و رياست جمهوری او دو بار توسط پارلمان و همه پرسی تمديد شد، اما هيچ کدام از انتخابات از نظر ناظران بين المللی، «آزاد» نبوده است.
