بازماندگان قربانیان بمب‌گذاری ۲۷ سال پیش در ساختمان مرکزی یهودیان آرژانتین روز یکشنبه ۲۷ تیر ضمن گرامی‌داشت یاد عزیزان خود، بر پیگیری دادخواهی در این پرونده تاکید کردند.
خانواده و دوستان ۸۵ کشته و بیش از ۳۰۰ زخمی بمب‌گذاری سال ۱۹۹۴، گفتند از این‌که با گذشت سال‌های طولانی از آن «رویداد هولناک» هنوز دستگاه قضایی آرژانتین هیچ کسی را به پشت میله‌های زندان نینداخته است، «خشمگین هستند».
به گزارش خبرگزاری فرانسه،مراسم گرامی‌داشت یاد قربانیان انفجار ساختمان «آمیا»، امسال با شعار «۲۷ سال بدون عدالت، اما مملو از خاطره» به صورت مجازی برگزار شد.
آلبرتو فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین، در این مراسم به خانواده‌های قربانیان ادای احترام کرد. وی همچنین در توییتر خود نوشت: «باید متحد شد تا خطاکاران از مجازات رهایی نیابند».
انفجار کامیون حامل بمب‌های پرقدرت در برابر درب ورودی ساختمان مرکزی یهودیان بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، کماکان مهیب‌ترین و خونین‌ترین رویداد تروریستی در تاریخ آرژانتین محسوب می‌شود.
تحقیقات طولانی از سوی بازپرسان و دستگاه قضایی و پلیس آرژانتین در باره آن انفجار تروریستی، به سرعت با فساد مالی و زد و بندهای پیچیده گره خورد و حتی از اهداف اولیه خود دور شد.
قاضی آلبرتو نیسمان، بازپرس ارشدی
که خود از شخصیت‌های یهودی آرژانتین بود و از سال ۲۰۰۶ مسئولیت تحقیقات در این پرونده را بر عهده گرفت، در ژانویه ۲۰۱۵، اندک زمانی پس از آن‌که خانم کریستینا کرشنر، رئیس جمهور وقت آرژانتین را به لاپوشانی پرونده متهم کرد و قرار بود در سنای آرژانتین در این باره شهادت دهد، در خانه‌اش در بوئنوس آیرس با شلیک گلوله کشته شد.
خبرگزاری فرانسه می‌نویسد، قاضی نیسمان نیز به این نتیجه رسیده بود که ایران آمر این بمب‌گذاری بود و اجرای آن را به حزب‌الله لبنان محول کرد.
برخی مقامات اسرائیلی و کارشناسان اسرائیلی متخصص امور حزب‌الله گفته‌اند که ایران این طرح تروریستی را به عماد مغنیه، فرمانده برون‌مرزی میدانی حزب‌الله، سپرده بود.
اما کوشش‌های قاضی نیسمان برای تعقیب پنج مقام ارشد ایرانی، شامل اکبر هاشمی رفسنجانی، که ترور در زمان ریاست جمهوری او رخ داده بود، به دلیل کوتاه آمدن دولت خانم کریستینا کرشنر ناکام ماند.
دولت خانم کرشنر سال‌ها بعد و در زمان دولت محمود احمدی‌نژاد با او به توافقی رسید که به جای تعقیب مقامات ایرانیِ مظنون به ارتباط با آمریت آن بمب‌گذاری، یک کمیسیون مشترک مستقر در تهران، ماجرا را دنبال کند.
هر چند پارلمان آرژانتین توافق خانم کرشنر با دولت ایران را رد کرد، اما جمهوری اسلامی ایران نیز هرگز اجازه مصاحبه با مقامات خود را که در این حادثه مظنون بوده‌اند نداد. مقامات ایران همواره مدعی بوده‌اند که ارتباط نام جمهوری اسلامی ایران با این پرونده، «یک توطئه سیاسی» بوده است.
قاضی نیسمان در آخرین گزارش مشروح خود و با استناد به صدها ساعت شنود، به سنای کشورش نوشته بود که خانم کرشنر در برابر توافق با دولت احمدی‌نژاد، از منافع نفتی و گسترش تجارت با ایران برخوردار شد.
از سوی دیگر، دیوان آرژانتین نه تنها خانم کرشنر را از اتهامات مبرا کرد بلکه این سیاستمدار نیز از هر گونه شائبه ارتباط با قتل قاضی نیسمان دور دانسته شده است.
خانم کرشنر اکنون معاون رئیس جمهور آلبرتو فرناندز است.
ماریسیو ماکری، رئیس جمهور پیشین آرژانتین سوگند خورده بود که تا روشن شدن حقیقت این رویداد و ماجرای مرگ مشکوک قاضی نیسمان از پای ننشیند و عاملان هر دو جنایت را به پای میز عدالت ببرد. اما این سوگند عملی نشد.
با وجود این، دولت آرژانتین در زمان ریاست جمهوری آقای ماکری در سال ۲۰۱۹ و در بیست و پنجمین سالروز آن انفجار، حزب‌الله لبنان را رسما به عنوان بازوی اجرایی ایران در ترور، در سیاهه تروریستی خود قرار داد.
کارلوس منم، رئیس جمهور مسلمان‌زاده آرژانتین که بمب‌گذاری در زمان او روی داد، و اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور وقت ایران، هر دو دیگر در قید حیات نیستند.
