بابک نمازی، پسر محمدباقر نمازی، شهروند ایرانی آمریکایی، روز پنج‌شنبه در واشینگتن با اشاره به وخامت حال پدرش از مقام‌های ایران خواست اجازه دهند پدرش برای مداوا از ایران خارج شود.
بابک نمازی، که همراه با وکیل خانوادگی خود پس از دیدار با مقام‌های کاخ سفید و وزارت خارجه ایالات متحده در واشینگتن در جمع خبرنگاران حاضر شده بود گفت: «من اینجا هستم تا از حکومت ایران التماس کنم تا رأفت نشان داده و اجازه دهند پدرم برای درمان بیمای‌هایش ایران را ترک کند.»
محمدباقر نمازی از مقام‌های سابق یونیسف در ایران و استاندار خوزستان پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ ایران بود. او که برای پیگیری وضعیت پسر بزرگش، سیامک نمازی، به ایران سفر کرده بود در اسفند ۱۳۹۴ بازداشت شد.
آقای نمازی مبتلا به بیماری قلبی است. اوایل امسال او به دلیل کاهش فشار خون و ضربان نامنظم قلب در بیمارستان بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت.
باقر نمازی اکنون در یک مرخصی استعلاجی بیرون از زندان بسر می برد.
جرد گنسر، وکیل خانواده نمازی، در شهریورماه امسال اعلام کرد که موکل ۸۲ ساله او «مدت قابل‌توجهی است» که به دلیل بیماری و سالخوردگی «در مرخصی درمانی به سر می‌برد».
سیامک نمازی، پسر بزرگ‌تر محمدباقر نمازی که او نیز ملیت دوگانه ایرانی و آمریکایی دارد، بازرگانی بود که تلاش می‌کرد به رابطه بیشتر ایران و غرب کمک کند. او از مهرماه سال ۱۳۹۴ در جریان سفر به تهران، بازداشت شد. هر دوی آنها در دادگاه به اتهام «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» به ده سال زندان محکوم شدند.
جرد گنسر و بابک نمازی روز پنج‌شنبه در جمع خبرنگاران تاکید کردند که خواست آنها از حکومت ایران، «صرفا انسان‌‌دوستانه است، نه سیاسی».
در عین حال وکیل خانواده نمازی افزود: «روشن است آنچه در دو سال گذشته انجام شده، نتیجه ای در بر نداشته است.»
در حال حاضر دست‌کم سه شهروند آمریکایی یا دارای اقامت دائم این کشور در ایران زندانی هستند.
علاوه بر سیامک نمازی، ژیائو وانگ، شهروند آمریکایی دیگری است که در حال حاضر در ایران در زندان به سر می‌برد.
کارن وفاداری، شهروند آمریکایی به اتفاق همسرش آفرین نیساری، و همچنین نزار زکا، شهروند لبنانی که اجازه اقامت دائم در آمریکا را دارد، نیز در ایران زندانی شده‌اند.
در واپسین روز تیرماه گزارش شده بود که آقای وفاداری و خانم نیساری با قرار وثیقه آزاد شده‌اند.
سازمان ملل متحد فروردین‌ماه امسال با محکوم کردن بازداشت این افراد، این اقدام جمهوری اسلامی را بخشی از «الگوی رایج» تهران برای بازداشت شهروندان دو تابعیتی این کشور خواند.
پیش از این در شهریورماه امسال، جرد گنسر، وکیل خانواده باقری بر پایه استفاده ایران از «پیمان مودت بین ایران و آمریکا» برای لغو تحریم‌ها، خواستار آن شده بود تا احکام مربوط به نمازی‌ها که مستند بر «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» است لغو شوند.
وزارت خارجه آمریکا و گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، آذرماه پارسال در گزارش های جداگانه‌ای، «بازداشت‌های خودسرانه» شهروندان دوتابعیتی و خارجیان را به عنوان «الگوی رایج در حکومت ایران» محکوم کرده بودند.
وزارت خارجه ایالات متحده پیشتر از بازگرداندن باقر نمازی به زندان، آن هم در حالی‌که «او به کمک‌های پزشکی مداوم نیاز فوری دارد»، «عمیقا» ابراز تاسف کرده بود.
در بهمن ماه ۹۶ نیز بابک نمازی از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته بود با توجه به وخامت وضعیت سلامت پدرش، اجازه دهند او باقی محکومیتش را در خانه سپری کند.
تحلیلگران بر این باورند که ایران از بازداشت شهروندان دو ملیتی یا خارجیان، به عنوان ابزاری برای مذاکره با غرب بهره می‌برد.
در پایان نشست خبری بابک نمازی، زمانی که خبرنگاران از دلیل بازداشت و زندانی شدن پدر و برادرش در ایران از او پرسیدند او گفت : «من نمی دانم، تنها این را می‌دانم که خانواده من بی‌گناه هستند.»
