محسن رفیق‌دوست، رئیس سابق بنیاد مستضعفان و از چهره‌های اصولگرا در ایران، در مصاحبه‌ای ضمن تأیید انجام ترورهای برون‌مرزی به دست عوامل جمهوری اسلامی، خود را «فرمانده ترور» شخصیت‌هایی چون شاپور بختیار و فریدون فرخزاد معرفی کرد.
گرچه بارها دست داشتن عوامل حکومت ایران در ترورهای خارج از کشور در رسانه‌ها مطرح شده است، اما این از معدود دفعاتی است که یک چهرهٔ شناخته‌شدهٔ جمهوری اسلامی ایران بر این امر صحه می‌گذارد.
آقای رفیق‌دوست که پیشتر وزیر سابق سپاه بوده و از چهره‌های حزب موتلفه به شمار می‌رود، در مصاحبه‌ای که سایت «دیده‌بان ایران» به‌تازگی منتشر کرده می‌گوید: «من فرمانده ترور تیمسار اویسی، فریدون فرخزاد، پسر اشرف [پهلوی] و شاپور بختیار بودم».
قتل شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر حکومت پهلوی در تابستان ۱۹۹۱، قتل فریدون فرخزاد، شومَن، شاعر و هنرپیشه در بُن آلمان در تابستان ۱۹۹۲ و ترور دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران و یارانش در رستوران میکونوس برلین در سپتامبر ۱۹۹۲ به دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی بازمی‌گردد.
محسن رفیق‌دوست که اکنون ۸۴ سال دارد در مصاحبه این طور توضیح می‌دهد: «تیمی که در آنجا داشتیم اویسی، پسر اشرف، فرخزاد، بختیار و... ترور همه این‌ها را تیم‌هایی که آنجا بودند انجام دادند. معمولاً بچه‌های باسک مأمور اجرا می‌شدند، این‌ها را می‌زدند».
اشاره او به گروه جدایی‌طلبان باسک اسپانیا، اِتا، است که سابقهٔ ده‌ها قتل و بمب‌گذاری در این کشور اروپایی را داشت و در سال ۱۳۸۱ در فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا قرار گرفت.
متهم شدن استفاده جمهوری اسلامی از شبه‌نظامیان مسلح خارجی برای اقدام علیه مخالفان حکومت در خارج از کشور بی‌سابقه نیست، اما ظاهرأ این نخستین بار است که ادعایی درباره ارتباط جمهوری اسلامی با جدایی‌طلبان باسک منتشر می‌شود.
رفیق‌دوست در ادامه مصاحبه خود ادعا می‌کند که برای آزادی انیس نقاش، عامل ترور ناکام شاپور بختیار، وزیر خارجه فرانسه را در دفتر کار خود او تهدید کرده است.
او تعریف می‌کند که خطاب به وزیر خارجه فرانسه گفته است: «اگر من به او [نقاش] گفتم و اعتصاب غذا را شکست این‌ها چه زمانی آزاد می‌شوند؟ گفتند دو هفته طول می‌کشد. گفتم: خب، اگر بعد از دو هفته یک سفارتخانه شما منفجر شد یا یک هواپیمای شما را ربودند دیگر گله نکنید. بعد انیس نقاش را آزاد کردند و آمدند».
جمهوری اسلامی که سابقهٔ حذف فیزیکی مخالفان خود در دوره‌های مختلف تاریخی در داخل و خارج از کشور را دارد، در سال‌های اخیر چندین روزنامه‌نگار و فعال سیاسی را در خارج از کشور از طریق فضای مجازی به حذف فیزیکی تهدید کرده یا به خانواده‌های آن‌ها در داخل کشور فشار آورده است.
مرکز حقوق بشر عبدالرحمن برومند مرداد سال ۱۴۰۰ در گزارشی نوشت که حکومت ایران در زمینه قتل‌های فراقضایی «ید طولایی دارد». بنیاد برومند «در تحقیقات مستمر خود، بیش از ۵۴۰ ایرانی را که قتل یا آدم‌ربایی موفقیت‌آمیز آن‌ها به جمهوری اسلامی ایران منتسب است، شناسایی کرده است».
نام محسن رفیق‌دوست در چندین پرونده سوء استفاده مالی نیز آمده و او متهم شده که با سوء‌استفاده از مقام خود در سپاه در طول جنگ ایران و عراق «ثروت‌اندوزی» کرده است.
عبدالله رمضان‌زاده، سخنگوی دولت محمد خاتمی، یک بار در توئیتی خطاب به او نوشت: «جناب رفیق‌دوست، برانداز کسی است که با پورسانت خرید برای جنگ به نان و نوا رسیده است و در خون رزمندگان با صدام شریک است».
شفیق، اویسی، فرخزاد
ترور شهریار شفیق، فرزند اشرف پهلوی، که افسر ارشد نیروی دریایی ارتش هم بود در آذر ۱۳۵۸ در پاریس، یکی از نخستین ترورهای جمهوری اسلامی علیه مخالفان خود بود. صادق خلخالی، رئیس وقت دادگاه انقلاب اسلامی، با اختیارات تام از روح‌الله خمینی این شاهزاده ۳۴ ساله ایرانی و نوه رضاشاه را که گفته می‌شد در میان نیروهای نظامی وقت ایران محبوبیت زیادی داشت، به اعدام محکوم کرده بود.
چهار سال پس از آن ارتشبد غلامعلی اویسی در بهمن ۱۳۶۲ در پاریس کشته شد. تحقیقات گسترده بعدی نشان داد که گروه جهاد اسلامی در لبنان به رهبری عماد مغنیه که بعداً فرمانده ارشد حزب‌الله شد ارتشبد اویسی را برای حکومت ایران در همکاری فعال با گروه‌های شبه‌نظامی مسلح فعال در اروپا ترور کرد. پیشتر عوامل دیگری در جمهوری اسلامی قتل ارتشبد اویسی را یک مأموریت نظام برای از بین بردن مخالفان در خارج دانسته و با افتخار از آن سخن گفته بودند.
حسین فرجی، روزنامه‌نگار و دوست نزدیک فریدون فرخزاد، در نخستین روزهای پس از ترور او در چند مصاحبه گفت که ترور فرخزاد نمونه‌ای از کشتن مخالفانی بود که علیه جمهوری اسلامی در خارج فعالانه تلاش می‌کردند.
رادیوفردا چند سال پیش یک مستند در مورد قتل فریدون فرخزاد ساخت.
