حدود ۱۵۰ تن از فعالان سیاسی و صنفی، هنرمندان و روزنامه نگاران در داخل و خارج از ایران ضمن انتقاد سیاست حکومت در برخورد با شیوع ویروس کرونا نوشتند که «انواع تبعیض، فقدان دسترسی به درمان و امکانات بهداشتی را تشدید کرده و نظام بهداشت و درمان تضعیف‌شده در سایه خصوصی‌سازی به مرز فروپاشی رسیده است».
به گفته این گروه، تدارک لازم برای مقابله با تهدید فراگیر کرونا برای سلامت عمومی انجام نشده و پس از آن نیز اقدامات کافی برای مهار آن صورت نگرفته است.
امضاکنندگان بیانیه با اشاره به آمار رسمی اعلام شده از سوی جمهوری اسلامی افزودند: «تقریباً همه متفق‌القولند که حاکمیت در اطلاع‌رسانی درباره بیماری پنهانکاری کرده و در مدیریت بحران حاصل از آن ناموفق بوده است».
بر اساس آمار رسمی اعلام شده از سوی جمهوری اسلامی، تعداد قربانیان کرونا در ایران تا روز دوشنبه به ۲۷۵۷ تن و تعداد کل بیماران مبتلا به کرونا به ۴۱ هزار و ۴۹۵ مورد رسیده است. در این ارتباط، وزارت بهداشت ایران آمار افرادی را که در استان‌های مختلف به کرونا مبتلا شده‌اند یا جان خود را بر اثر کرونا از دست داده‌اند، به تفکیک اعلام نمی‌کند.
سازمان بهداشت جهانی پیش از این اعلام کرده که شمار موارد رسمی ابتلا در ایران ممکن است تنها یک پنجم شمار واقعی باشد.
آماری هم که رادیو فردا تاکنون از اظهارات پراکنده مقام‌های رسمی محلی و منابع وزارت بهداشت گرد آورده، حاکی است که ۶۶ هزار و ۶۵۷ تن به دلیل داشتن علائم بالینی کرونا در ۳۱ استان ایران بستری شده یا تحت نظر قرار گرفته‌اند.
این آمار همچنین نشان می‌دهد که ۴۲۹۸ تن در ۳۱ استان ایران جان خود را از دست داده‌اند.
در بیانیه ۱۵۰ فعال سیاسی و صنفی با اشاره به «بی‌تدبیری توأمان کوتاه‌مدت و ساختاری برای مقابله با بحران» آمده است: «سال‌ها اجرای سیاست‌های تعدیل اقتصادی، وضعیتی اسفناک در برابر ما ترسیم کرده است. از جمله اینکه میلیون‌ها کارگر در شرایط فقر، بدون بیمه بیکاری و هیچ منبع درآمد دیگری به خانه فرستاده شده و دستفروش‌ها عملاً شغل خود را از دست داده‌اند».
امضاکنندگان بیانیه اضافه کردند: «کولبرها که پیش از این قربانی سرما و گلوله بوده‌اند از همین حرفه پرخطر محروم شده‌اند و آنهایی که هنوز مشغول کارند، از کمترین وسایل و امکانات محافظتی در برابر بیماری برخوردار نیستند».
آنها در عین حال، در توصیف وضعیت زندان‌ها نوشتند که زندانیان، حبس را در سایه مرگ سپری می‌کنند.
به باور دهها امضاکننده بیانیه، در این شرایط، کارگران خدماتی و بهداشتی از حداقل حمایت و امنیت شغلی محرومند.
آنها در بخش دیگری از این بیانیه با در نظر گرفتن تشدید وخامت اوضاع، خواستار «توقف کار در همه بخش‌های غیرضروری و مرخصی باحقوق به کارکنان دارای بیماری‌های پس‌زمینه‌ای در دیگر بخش‌ها، انجام آزمایش فراگیر تشخیص کرونا و نظارت مردمی، به میانجی‌گری نهادها و رسانه‌های مستقل، بر مدیریت بحران کرونا، آمار شیوع آن و تخصیص منابع و کمک‌ها» شدند.
«تخصیص درآمد پایه برای همه کسانی که در قرنطینه هستند یا درآمد کافی برای تامین نیازهای اساسی ندارند، بیمه همگانی رایگان و تأمین وسایل محافظتی بهداشتی برای شاغلان در بخش‌های تولید و توزیع مواد غذایی و سلامت و درمان»، از دیگر خواسته های امضاکنندگان بیانیه هستند.
«رعایت اکید استانداردهای بهداشتی در زندان‌ها، بازپروری‌ها و اردوگاه‌های ترک اعتیاد، اسکان بی‌خانمان‌ها در خانه‌ها و اماکن عمومی خالی و اعطای تسهیلات ویژه برای پرداخت اجاره و هزینه‌های برق، آب و گاز» از دیگر خواسته‌های این فعالان سیاسی و مدنی است.
از جمله امضاکنندگان بیانیه، نعمت آزرم، امیرعباس آزرم‌وند، آنیشا اسداللهی، فروغ اسدپور، مهرداد امامی، اعظم بهرامی، عابد توانچه، امیر جواهری لنگرودی، رضا حاجی‌حسینی، محسن حکیمی، مینا خانی، مزدک دانشور، فرج سرکوهی و عباس سماکار هستند.
فاطمه صادقی، پرویز صداقت، ناصر زرافشان، بهروز فراهانی، مراد فرهادپور، کاوه قریشی، سپیده قلیان، پرویز قلیچ‌خانی، فرشین کاظمی‌نیا، علی کشتگر، عمار گلی، محمد مالجو، کامران متین، حسن مرتضوی، اکبر معصوم‌بیگی، شهرام موصلچی، باقر مومنی، مریم وحیدیان و نسرین هزاره مقدم، نیز از دیگر امضاکنندگان بیانیه هستند.
