ذوب شدن یخچال‌های طبیعی در رشته‌کوه‌های آلپ، دو کشور همسایه سوئیس و ایتالیا را مجبور کرده تا بخشی از مرز زمینی مشترک خود را که از این کوه‌ها می‌گذرد، دوباره ترسیم کنند.
ذوب شدن این یخچال‌ها به دلیل تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین است که منشاء آن انسانی است.
سوئیس و ایتالیا که بخش‌هایی از رشته‌کوه آلپ در این دو کشور واقع است، توافق کرده‌اند که به دلیل ذوب شدن یخچال‌های طبیعی در قله‌های این رشته‌کوه، مرزهای تعریف‌شده تاریخی را تغییر دهند.
این تغییر مربوط به مرزهای مشترک دو کشور در دامنه کوه ماترهورن است که یکی از مرتفع‌ترین کوه‌های اروپا به شمار می‌رود و منطقه زرمات سوئیس و دره آئوستا ایتالیا را در خود جای داده است.
اروپا در میان قاره‌های دیگر جهان سریع‌ترین روند افزایش میانگین دما را تجربه می‌کند. به همین دلیل، یخچال‌های طبیعی به ویژه در رشته کوه آلپ با سرعتی تند در حال ذوب شدن هستند.
تاکنون بخش‌هایی از خطوط مرزی سوئیس و ایتالیا در این رشته‌کوه با یخچال‌های طبیعی و برف دائمی پوشیده بود، اما اکنون که دیگر از برف دائمی خبری نیست، حاکمیت کشورها بر برخی مناطق باید مشخص‌تر شود.
دو کشور توافق کرده‌اند که مرزهای خود را اطراف نقاط دیدنی و پیست‌های اسکی بر اساس منافع اقتصادی خود تغییر دهند.
پس از برگزاری یک کمیسیون مشترک میان ایتالیا و سوئیس در ماه مه ۲۰۲۳ در این زمینه، سوئیس این توافق را روز جمعه به طور رسمی تأیید کرد و ایتالیا نیز باید در آینده‌ای نزدیک آن را امضا کند.
طبق اعلام آکادمی علوم سوئیس، یخچال‌های طبیعی این کشور در سال گذشته میلادی چهار درصد از حجم خود را از دست دادند که دومین رکورد کاهش سالانه یخچال‌ها در این کشور است.
بالاترین رکورد در این زمینه مربوط به سال ۲۰۲۲ است که در آن سال ۶ درصد از یخچال‌های سوئیس از بین رفتند.
این فاجعه زیست‌محیطی به حدی است که اکنون هیچ یخی در برخی از یخچال‌های طبیعی سوئیس باقی نمانده است.
سال گذشته، بقایای یک کوهنورد آلمانی که نزدیک به ۴۰ سال قبل از آن، هنگام عبور از یک یخچال طبیعی در نزدیکی ماترهورن ناپدید شد، به دلیل ذوب یخ‌ها کشف شد.
کارشناسان ایتالیایی نیز به تازگی گفته‌اند که یخچال طبیعی مارمولادا، که بزرگترین و نمادین‌ترین یخچال منطقه کوهستانی دولومیتی است، ممکن است تا سال ۲۰۴۰ به علت افزایش متوسط دما کاملاً ذوب شود.
ریزش بخشی از این یخچال طبیعی در سال ۲۰۲۲ جان ۱۱ نفر را گرفت.
اندازه‌گیری این یخچال طبیعی که از سال ۱۹۰۲ آغاز شده، به عنوان «دماسنج طبیعی» تغییرات آب و هوایی در نظر گرفته می‌شود.
