هزاران جوان کاتولیک از چندین کشور روز یکشنبه ۱۶ شهریور در میدان سنپیتر واتیکان گرد هم آمدند تا شاهد لحظهای باشند که تاریخ کلیسا آن را نقطه عطفی میداند: کارلو آکوتیس، نوجوان ایتالیایی متولد بریتانیا که در سال ۲۰۰۶ در ۱۵ سالگی بر اثر سرطان خون درگذشت، نخستین «قدیس نسل دیجیتال» لقب گرفت.
این نسل، یعنی نسل هزاره، نخستین گروهی است که در دوران جوانی یا نوجوانی با اینترنت، تلفن همراه، شبکههای اجتماعی و فناوری دیجیتال رشد کرده و به همین دلیل اغلب «نسل دیجیتال» یا «نسل اینترنت» هم نامیده میشود.
آکوتیس به دلیل علاقه و استعداد در علوم رایانهای، از همان سالهای کودکی به کدنویسی روی آورد و به سراغ طراحی وبسایتهایی رفت که هدفشان ترویج مذهب کاتولیک بود.
کارلو آکوتیس، با وجود بیاعتقادی والدینش به دین، زندگیاش را وقف ایمان کاتولیکی، کمک به بیخانمانها و استفاده از مهارتهای خودآموخته در برنامهنویسی برای مستندسازی «معجزات مذهبی» کرد.
پروژه اصلی او، پایگاهی چندزبانه درباره «معجزات عشاء ربانی» بود، سایتی که در روزگاری که اینترنت هنوز در انحصار حرفهایها بود، با دستهای نوجوانی ساخته شد که بعدتر لقب «مخاطبیاب بزرگ خدا» را به خود گرفت.
داستان او توجه گستردهای از جوانان کاتولیک را به خود جلب کرده است و اکنون او در همان سطح مادر ترزا و فرانسیس آسیزی قرار دارد.
قدیس شدن به این معنی است که کلیسای کاتولیک معتقد است شخصی زندگی مقدسی داشته و اکنون در بهشت و در کنار خدا است.
بسیاری از جوانان کاتولیک ماهها مشتاقانه منتظر اعلام قدیس شدن آکوتیس بودند. در ابتدا قرار بود این مراسم در ماه آوریل سال جاری برگزار شود، اما پس از مرگ پاپ فرانسیس به تعویق افتاد.
مراسم قدیسسازی به ریاست پاپ لئو چهاردهم، نخستین پاپ آمریکایی، برگزار شد. او به جمعیت جوانی که از میدان و از طریق بلوار اصلی رم به واتیکان سرازیر شده بودند، گفت: «همه شما، همه ما با هم، فراخوانده شدهایم تا قدیس باشیم.»
او همچنین گفت: «بزرگترین خطر زندگی این است که آن را بیرون از طرح و برنامهٔ خدا تلف کنیم. آکوتیس و پییر جورجو فراساتی زندگیشان را به شاهکار بدل کردند.»
فراساتی، جوان ایتالیایی دیگری که در دهه ۱۹۲۰ بر اثر فلج اطفال درگذشت و به دلیل خدماتش به فقرا شناخته میشود، همزمان قدیس اعلام شد.
اما آنچه فعالیتهای آکوتیس را برای کلیسای کاتولیک مهم میکند، پیوند میان باور دینی او و توان او در فناوری است.
او ساعتها در برابر محراب عشاء ربانی دعا میکرد، تنها یک ساعت در هفته بازی ویدئویی انجام میداد و باور داشت که ارتباط انسانی از هر فضای مجازی مهمتر است. همین انضباط، برای کلیسایی که از «خطرات دنیای دیجیتال» نگران است، به الگویی الهامبخش بدل شد.
مقامهای کلیسای کاتولیک در تلاش بودهاند تا آیین پرستش عشاء ربانی را ترویج کنند، زیرا به نوشتهٔ خبرگزاری آسوشیتدپرس، بنا بر نظرسنجیها، بیشتر کاتولیکها باور ندارند که مسیح بهطور جسمانی در نانهای عشاء ربانی حضور دارد.
جسد آکوتیس در شهر آسیزی، زادگاه فرانسیس مقدس، به خاک سپرده شده و در تابوتی شیشهای با لباسهای روزمرهاش، یعنی شلوار جین، کفشهای نایک و یک ژاکت ورزشی، هر روز هزاران زائر جوان را به خود جذب میکند. برخی حتی بخشهایی از قلب او را که بهعنوان یادگار مذهبی به نقاط مختلف دنیا فرستاده شده، دیدهاند.
مراسم یکشنبه نخستین آیین قدیسسازی دوران پاپ لئو بود؛ آیینی که به گفته یک برنامهنویس ۲۴ ساله حاضر در مراسم «دستی است که کلیسا به سوی نسل جوان دراز کرده.»
از دیگر قدیسان که در جوانی درگذشتند میتوان به ترزا لیزیو، که در سال ۱۸۹۷ در ۲۴ سالگی درگذشت و به خاطر ترویج «راه کوچک» خیریه شناخته میشد، و آلویسیوس گونزاگا که در سال ۱۵۹۱ در ۲۳ سالگی پس از مراقبت از قربانیان یک بیماری همهگیر در رم درگذشت، اشاره کرد.