ژاکلین دِردِریان، ترانهسرا، آهنگساز و خواننده ارمنیتبار ایرانی، روز یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۴ در لسآنجلس پس از چند سال مبارزه با بیماری سرطان در ۷۳ سالگی درگذشت.
ژاکلین، فرزند ویگن، خواننده مشهور ایرانی ملقب به «سلطان جاز ایران» و اُلگا، نخستین همسر او بود.
او در ۲۸ آذر ۱۳۳۱ در تهران به دنیا آمد و یک خواهر دوقلو به نام آیلین داشت که در عرصه بازیگری سرشناس بود.
ژاکلین از دهه ۱۳۵۰ وارد دنیای موسیقی شد و بهعنوان یکی از معدود زنان آهنگساز و ترانهسرای مطرح موسیقی پاپ ایران شناخته میشد. او علاوه بر سرودن شعر، برای آثار خود ملودی نیز میساخت؛ ویژگیای که به گفته بسیاری سبک او را منحصربهفرد کرده بود.
از میان آثار ماندگار ژاکلین میتوان به ترانه «پرنده» با صدای گوگوش اشاره کرد که در حافظه جمعی موسیقی پاپ ایران جایگاه ویژهای دارد.
او با بسیاری از خوانندگان سرشناس همکاری داشت، از جمله شهره، مهستی، معین، ستار، لیلا فروهر، ابی، اندی، مارتیک، سیاوش قمیشی، شکیلا و نوشآفرین.
اما بیشترین همکاری او با شهره صولتی بود و بسیاری از ترانههای آلبومهای مشهور او مانند «قصهگو»، «عطر»، «سفر» و «هوس» سروده و ساخته ژاکلین بودند.
ژاکلین همچنین آلبومهایی با صدای خود منتشر کرد، از جمله «آشتی»، «اشک پنهونی»، «برای تو»، «مافیا»، «شازدهپسر» و «شکوفههای ایران».
او در سالهای پایانی عمر با سرطان دستوپنجه نرم کرد و سرانجام در ۷۳ سالگی درگذشت.
ژاکلین پیش از این در دیماه ۱۳۸۹ در گفتوگو با برنامه «نگاه تازه» از رادیوفردا، از زندگی شخصی و مسیر هنریاش سخن گفته بود.
او توضیح داد که با وجود مسیحی بودن، چگونه تجربههای دیگر معنویاش، از جمله خوابی درباره امام اول شیعیان و زیارت امام رضا، الهامبخش ترانههایی با تم مذهبی شد. او میگوید آهنگ «پرنده» را پس از سفر به مشهد ساخت و آن را نقطه آغاز جدی کار آهنگسازی خود میداند.
ژاکلین در این مصاحبه همچنین از نقش مادرش در شکلگیری شخصیت هنریاش و نیز از خاطراتش با پدرش ویگن یاد کرد؛ هرچند تأکید داشت که پدرش نقشی مستقیم در مسیر کاری او نداشت.
او در این گفتوگو همچنین میگوید اقلیت ارمنی سهم بزرگی در پیشرفت موسیقی پاپ ایران داشتهاند و بر پیوند فرهنگی میان اقلیتها و جامعه ایران تأکید میکند.
در بخش دیگری از مصاحبه، او از سختیهای آغاز کارش، همکاری با خوانندگان مشهور مانند گوگوش، ابی و دیگران، و شکلگیری استقلال هنریاش سخن میگوید. ژاکلین همچنین درباره ترانه «حسود» توضیح میدهد که بارها بدون اجازه بازخوانی شده و نخستین بار توسط علی شهسواری اجرا شد.