پس از کاپ جهانی کبدی در ملبورن، دو بازیکن ایرانی حاضر به بازگشت نشدند و در استرالیا ماندند.
فدراسیون کبدی جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده بود دو بازیکن تیم ملی به ایران برمی‌گردند اما آنها در مصاحبه اختصاصی با رادیو فردا، رسماً از پناهندگی به استرالیا خبر داده‌اند.
تیم اعزامی از ایران در کنار نمایندگان هندوستان، پاکستان، نیوزلند، آمریکا، کانادا و استرالیا رقابت کرد و به مقام پنجم رسید.
مجتبی شادکام و امیر دهقانی، ورزشکارانی بودند که از بازگشت به ایران خودداری کردند.
امیر دهقانی در شش سال گذشته، بارها در مسابقات جهانی و آسیایی بازی کرده. از سکوهای آسیایی صعود کرده و نشان برنز سال ۲۰۱۴ جهان را به دست آورده‌است.
مجتبی شادکام هم مدال برنز جهان و آسیا را به گردن آویخته. او عناوین قهرمانی ملی در کشتی آزاد و پهلوانی نیز دارد.
شادکام می‌گوید: «فضای بسیار فاسدی بر ورزش ما حکمفرماست. رؤسای اغلب فدراسیون‌ها امنیتی و سپاهی‌اند. دغدغه ورزش ندارند و در خدمت دیکتاتوری اسلامی‌اند.»
شادکام گفت: «کدام ملی‌پوش است که دلش از فساد در ورزش خون نشده باشد. کدام ملی‌پوش می‌خواهد بیلبورد تبلیغاتی یک نظام فاسد باشد. ملی‌پوش واقعی یعنی افتخارآفرین و شادکننده دل مردم.»
از شادکام پرسیدیم: «شما با وجود اینکه عضو تیم ملی هستید و مدال جهانی دارید، چرا تصمیم به پناهندگی گرفتید؟»
او پاسخ داد: «در ایران به هر کسی که کمی متفاوت باشد انگ می‌زنند. ملی‌پوشان را تحت فشار می‌گذارند و زیر ذره‌بین دائمی هستیم تا مطمئن شوند رفتارمان حتی خارج از میادین ورزشی، در راستای ایدئولوژی نظام است. از ما انتظار عملگی برای نظام جمهوری اسلامی را دارند.»
شادکام در پاسخ به این پرسش که «به‌طور مشخص، چه مشکلی باعث شد که حالا تصمیم بگیرید به ایران برنگردید؟»، گفت: «به عنوان قهرمان کشتی پهلوانی، با همین روحیه بزرگ شدم و هرگز نتوانستم مجیزگو باشم. با زحمت به تیم ملی رسیدم اما به خاطر روحیه منتقدم بارها آسیب دیدم و همواره با فدراسیون درگیر بودم.»
امیر دهقانی هم گفت: «همیشه بابت حق‌خوری‌ها و زورگویی‌ها درگیر بودیم. در جریان مسابقات ملبورن نیز با رئیس فدراسیون درگیر شدیم. تهدید کرد در تهران به سختی تنبیه‌مان خواهد کرد. به جرم اینکه به گفتهٔ او از خطوط قرمز نظام خارج شده‌ایم.»
شادکام با اشاره به ماجرای رعایت حجاب اسلامی از سوی مربی مرد تیم تایلند در قهرمانی آسیا به میزبانی ایران می‌گوید: «ما هم از آن اتفاق متأسف شدیم. چون بازی با آبروی ورزش ایران و ما ایرانی‌ها بود.»
شادکام می‌گوید: «همه تصمیمات‌شان همینجوری است. حتی یک لحظه به این فکر نکردند که روسری سر کردن یک مرد، چقدر مضحک است و شأن و شخصیت ما را زیر سؤال می‌برد. تصور کنید ما در یک چنین مجموعه‌ای، عضو تیم ملی بودیم و همین‌ها برای ما تصمیم می‌گرفتند. سال‌ها سوختیم و ساختیم.»
این دو ورزشکار می‌گویند «هر کجای دنیا که باشیم، ورزشکار می‌مانیم و برای کسب موفقیت و افتخار، تلاش می‌کنیم.»
سخنان رئیس فدراسیون کبدی در تکذیب این خبر
در همین حال، عباس خواجه اورسجی، رئیس فدراسیون کبدی، به خبرگزاری مهر گفت که آنها به ایران برمی‌گردند و قصد پناهندگی ندارند. بلکه مانده‌اند تا برای یک باشگاه در لیگ جهانی انتخاب شوند.
رئیس فدراسیون کبدی بر «عدم پناهندگی» دو ملی‌پوش ایران تأکید کرده و گفت: «مثل این است که بگویید می‌خواهم فردا بمیرم. من هنوز نمرده‌ام چطور می‌خواهید بگویید من مرده‌ام.»
مجید بهرامی سرمربی تیم ملی به خبرگزاری مهر گفت: قصد دارند در لیگ انگلیس، کانادا یا استرالیا بازی کنند. مانده‌اند تا یک پولی گیرشان بیاید.
آقای بهرامی دربارهٔ اینکه آنها روز قبل از بازگشت و با هدف پناهندگی هتل را ترک کرده‌اند، گفت: «امکان ندارد. اصلاً این‌طور نیست. کار و زندگی‌شان در ایران است. یکی از آنها تاجر خرید و فروش ماشین است و زندگی‌اش اینجاست. قطعاً برمی‌گردند.»
