کارگران فصلی در واحد دفع آفات شرکت نیشکر هفت‌تپه تجمع کردند
کارگران فصلی در واحد دفع آفات شرکت نیشکر هفت‌تپه روز شنبه برای پیگیری وضعیت شغلی خود تجمع کردند.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، یکی از تجمع‌کنندگان گفت: کارگران فصلی واحد دفع آفات خواستار تبدیل وضعیت استخدامی خود از فصلی به قراردادی هستند.
این کارگران هشت روز است که در اعتراض به کوتاه شدن مدت قرارداد کار خود از سوی کارفرمای خصوصی شرکت نیشکر هفت‌تپه و اخراج هشت کارگر شرکت در آستانه عید نوروز، تجمع کرده‌اند.
زمان قراردادهای کار از یک سال به شش ماه و از شش ماه به سه ماه کاهش یافته است. همچنین هشت تن از کارگران شرکت‌کننده در اعتراض‌های صنفی سال گذشته، پس از پایان قرارداد کارشان، نیروی مازاد اعلام شده‌اند و قراردادکار با آنها امضا نشده است.
کارگران نیشکر هفت‌تپه در اعتراض به اخراج هشت کارگر و کاهش مدت قرارداد شماری از همکاران خود تجمع کردند
کانال مستقل کارگران هفت تپه خبر داد که کارگران این شرکت روز شنبه در اعتراض به اخراج هشت تن از همکاران خود و نیز کاهش مدت قرارداد شماری از همکاران تجمع کردند.
پیش از این، هشت تن از کارگران نیشکر هفت‌تپه در آستانه سال نو از سوی کارفرمای خصوصی این شرکت اخراج شده بودند.
به گفته اسماعیل بخشی و ابراهیم عباسی منجزی، دو تن از نمایندگان کارگران، این اقدام امید اسدبیگی، برخلاف توافقنامه آبان سال ۹۸ است.
بر اساس این توافقنامه، که نمایندگان کارگران نیشکر هفت‌تپه و اعضای شورای تامین شهرستان شوش نیز آن را امضا کرده بودند، اخراج کارگران، تحت هر عنوان و بدون رای کمیته انضباطی ناممکن اعلام شده بود.
«سال ۹۹، سال بیشترین اعتراض‌های کارگران و بازنشستگان و دیگر اقشار جامعه بود»
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه در بیانیه ای ضمن اینکه سال ۹۹ را یکی از سخت ترین سال ها، برای کارگران، فرودستان و مزدبگیران دانست، نوشت که سال ۹۹، سال بیشترین اعتراض‌های کارگران و بازنشستگان و دیگر اقشار جامعه، به دلیل شرایط سخت معیشتی و سوء مدیریتی عوامل حکومتی و دولتی بود.
این سندیکا با اشاره به افزایش شدید برخوردهای پلیسی، امنیتی و قضایی با فعالین کارگری و صنفی و حامیان طبقه کارگر افزود با صدور آنچه احکام ناعادلانه از سوی دستگاه قضایی خواند، تعدادی از این فعالین و حامیان طبقه کارگر یا در زندانند و یا با احکام سنگین روبرو شده اند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه همچنین با اشاره به شیوع بیماری کرونا که مشکلات بسیار جدی برای مردم ایران به بوجود آورده است، اضافه کرد: در اکثر کشورهای جهان، درصد بالایی از مردم واکسینه شده‌اند اما در ایران، مسئولین حکومتی و دولتی هنوز به یک تصمیم مشترک و فوری برای واکسیناسیون مردم نرسیده‌اند و همچنان درگیر جنگ‌های جناحی و انتخاباتی برای حفظ و رسیدن به قدرت هستند.
این تشکل کارگری در پایان بیانیه اش، خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی فعالان کارگری، معلمان ، دانشجویان، حامیان دربند طبقه کارگر شد.
«سال ۹۹، سال پرمشقتی برای کارگران و مردم زحمتکش و محروم بود»
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، سال ۹۹ را سال پرمشقتی برای کارگران و مردم زحمتکش و محروم نامید.
در این بیانیه آمده است: اما در سال ۹۹، شاهد اعتراض‌ها و مبارزات گسترده کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، زنان و دانشجویان بودیم.
به اعتقاد این تشکل کارگری، این اعتراض‌ها و مبارزات، نشان از زنده و پویا بودن جنبش‌های اعتراضی کارگران و زحمتکشان و مردم محروم و تحت فشار جامعه دارد که در سخت‌ترین شرایط اجتماعی، همچون جویبارهایی، راه خود را از میان سنگ و صخره پیدا می‌کنند و در صورت پیوستن به هم، رود خروشانی را به وجود خواهند آورد.
«سال ۹۹، سال تلاش برای سازمان‌دادن اجزای جامعه علیه فقر و بهبود معیشت بود»
اتحادیه آزاد کارگران ایران در بیانیه‌ای نوشت که سال ۹۹، سال مقابله با تعرض‌ها به جان و معیشت جامعه، اعتراض و تلاش برای سازمان‌دادن اجزای جامعه علیه فقر و بهبود معیشت بود.
به نوشته این بیانیه، اعتراض‌های گسترده معیشت‌خواهی و مطالبه‌گریِ کارگران و دیگر مزدبگیران، هر روز و هر هفته، گسترده‌تر و عمیق‌تر شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران گفت: جامعه دیگر نمی‌خواهد تن به ذلالت، فقر و بندگی تن دهد و درصدد سرنگون کردن مناسبات موجود است.
«سال ۹۹ از تلخ‌ترین ایام تاریخ معاصر ایران بود»
شورای بازنشستگان به مناسبت آغاز سال نو، سال ۹۹ را به عنوان یکی از تلخ‌ترین ایام تاریخ معاصر ایران و بدتر از سال‌های قبل توصیف کرد.
این تشکل صنفی بازنشستگان اشاره کرد که مردم با انزجارعمومی از سودجویان در حلقه قدرت، هیچگاه تلاش و مبارزه خود را در نفی و نپذیرفتن شرایط موجود متوقف نکرده و با برپایی تجمع‌ها، اعتصاب‌ها و جنبش‌های گوناگون اعتراضی کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و سایر جنبش‌های مطالباتی، به طور ممتد و منسجم، به مقابله با شرایط ظالمانه و تبعیض آمیز رفته اند.
مهمترین دغدغه‌های کارگران ایران: امنیت شغلی، حق ایجاد تشکل و معیشت
خبرگزاری ایلنا در گزارشی نوشت: امنیت شغلی، حق ایجاد تشکل و معیشت، مهمترین دغدغه‌های کارگران هستند؛ مطالباتی که صرفا مربوط به امروز و دیروز نیست و سالیانِ سال است که کارگران به آنها دست نیافته‌اند.
ایلنا افزود که در سالِ ۹۹، کرونا آمد و تورم، افسارگسیخت و تیغِ این دو، بیش از همه، گلوی کارگران را نشانه گرفت.
علی خدایی، نایب رئیس کانون عالی شوراهای‌اسلامی کار کشور، به ایلنا گفت: در سال ۹۹، با توجه فشار تورمی و اقتصادی که روی کارگران بود، مسئله معیشت کارگران، پررنگ شد.
وی با اشاره به تأثیر شیوع ویروس کرونا بر کارگران افزود: با سیاستگذاری‌هایی که انجام شد، کمترین دفاع در مقابل ویروس کرونا، مربوط به کارگران بود؛ کارگرانی که مجبور بودند با وجود این تهدید، سرکار بروند.
علی خدایی از آنچه تبعیض در پرداختی‌های بازنشستگان کشوری و لشگری و بازنشستگان تأمین اجتماعی و نیز تبعیض در حضور، در محل کار، بین کارمندان دولت و کارگران نامید، انتقاد کرد.
حسین حبیبی، عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراها، مهمترین و اصلی‌ترین دغدغه کارگران را امنیت شغلی دانست و اضافه کرد: با گسترش قراردادهای موقت از سال ۷۵، قراردادهای دائم از بین رفتند و این موضوع بر امنیت شغلی کارگران اثر گذاشت، به‌طوری که با گسترش این دست قراردادها، تشکل‌های کارگری هم رو به اضمحلال رفتند.
او توضیح داد که کارفرمایان این حق را برای خود قائل شدند که به کمک وزارت کار، بر تشکل‌های کارگری، به ویژه شوراهای اسلامی کار، تسلط یافتند و نمایندگان کارفرمایان را جایگزین تشکل‌های کارگری کردند.
پیشتر هم کارگران برخی از کارخانه‌ها و شرکت‌ها، به ویژه شرکت نیشکر هفت تپه، نمایندگان شورای اسلامی کار را عوامل کارفرمایان دانسته بودند.
به نوشته ایلنا، حسین حبیبی با اشاره به پیامد از بین رفتن امنیت شغلی در نتیجه گسترش قراردادهای موقت افزود: آسیب‌های کار افزایش پیدا می‌کند زیرا حاکمیت اراده در امضای قراردادِ کار از کارگر سلب شده است و او مجبورست برای ماندن در شغل خود به همه چیز تن دهد و چیزی نگوید.
او در این ارتباط بر لزوم ابطالِ دادنامه ۱۷۹ دیوان عدالت اداری تاکید کرد.
همچنین ناصر چمنی، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری، با تأکید بر اینکه کارگران به مطالبات خود نرسیده اند، گفت: از بحث دستمزد و معیشت تا امنیت شغلی و کاهشِ روز به روز درصد کارگرانِ رسمی و بالا رفتن درصدِ کارگران قراردادی در کارهای مستمر و نیز اخراجِ بی‌رویه کارگران، روز به روز به مطالباتِ جامعه کارگری اضافه شده است.
او با اشاره به نبودِ امنیت شغلی افزود: وقتی دستمزدِ کارگری از حداقل دستمزد مصوب هم پایین‌تر باشد، او نمی‌تواند اعتراض کند.
ناصر چمنی اضافه کرد: اگر امنیت شغلی وجود داشته باشد تشکل کارگری هم وجود دارد و اگر تشکل کارگری وجود داشته باشد، کارگر می‌تواند برای جلوگیری از تضییع حقوق کارگران و مطالبه حقوق صنفی خود قدم بگذارد.
برای دسترسی به اخبار و رویدادهای صنفی و کارگری در اسفندماه، کارنامه اسفند ماه ۹۹ را دنبال کنید.