آمارهای نهادهای بهداشتی در برزیل نشان می‌دهد که تا پایان ماه ژوئیه، ۱۱ مرداد، هفت هزار و ۲۸۴ مورد از ابتلا به «تب اوروپوچه» شناسایی شده است. در حالی که تعداد مبتلایان به این بیماری در سال گذشته میلادی حدود ۸۳۰ نفر بود.
تاکنون دو زن جوان بر اثر این بیماری جان خود را از دست داده و مواردی از سقط جنین ناخواسته و تولد نوزدان با نقص عضو نیز به همین دلیل شناسایی شده است.
درمورد «تب اوروپوچه» که عامل آن ویروسی به همین نام است و اولین بار در دهه پنجاه میلادی در جلگه رودخانه‌ای به همین نام در کشور ترینیداد و توباگو، واقع در جنوب ناحیه کارائیب، کشف و شناسایی شد اطلاعات چندانی وجود ندارد.
این بیماری علاوه بر برزیل، در بولیوی، کلمبیا و کوبا نیز در حال شیوع است و روی هم رفته بیش از هشت هزار مورد ابتلا در این کشورها شناسایی شده است.
عامل انتقال این ویروس پشه و ریزپشه بومی مناطق نوگرمسیری یا جنگل‌های حاره در آمریکای مرکزی و جنوبی هستند.
کارشناسان هشدار می‌دهند که تحت تأثیر تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین زیست‌بوم این حشرات گسترش یافته و ویروس «اوروپوچه» را در مناطق گسترده‌تری پخش می‌کنند.
دانشمندان پیش‌تر گفته بودند که تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی در افزایش بی‌سابقهٔ موارد ابتلا به تب دنگی نیز نقش مهمی دارند.
اولین قربانیان «تب اوروپوچه» که مرگ آن‌ها در جهان ثبت شده دو زن ۲۱ ساله و ۲۴ ساله ساکن ایالت باهیا در برزیل هستند که خبر آن را وزارت بهداشت این کشور در روز ۲۵ ژوئیه اعلام کرد. مرگ یک مرد ۵۷ ساله نیز که احتمالاً بر اثر این بیماری فوت کرده در دست بررسی است.
رئیس مرکز کنترل بیماری‌های مسری و عفونی در ایالت باهیا گفت ابتلای یکی از قربانیان به «تب اوروپووچه» به رغم دو بار مراجعه او به مراکز درمانی تشخیص داده نشد و پزشکان بیماری او را با تب دنگی اشتباه گرفتند.
او تأکید کرد که دامنه شیوع «تب اوروپوچه» گسترش یافته و مراکز درمانی باید آن را جدی بگیرند.
در ماه ژوئن نهادهای بهداشتی برزیل از چند مورد سقط جنین ناخواسته بر اثر ابتلای مادران به این بیماری خبر دادند.
آزمایش‌ها در مورد چهار نوزادی که با نقص عضو میکروسفالی (کوچک بودن غیرعادی سر نوزاد) متولد شده‌اند نشان داد که پادتن ویروس «اوروپوچه» در بدن آن‌ها وجود داشت. البته این آزمایش‌ها ثابت نمی‌کنند که عامل یا تنها عامل نقص عضو این ویروس بوده است.
متخصصان بیماری‌های عفونی مناطق حاره می‌گویند مرگ مبتلایان به «تب اوروپوچه» یا سقط جنین ناخواسته کاملاً تازگی دارد. آن‌ها یادآوری می‌کنند که در گذشته نیز شیوع این بیماری در آمریکای مرکزی و جنوبی ثبت شده بود ولی ابعاد و گستره آن هیچ‌گاه در این حد نبوده است.
به گفته آن‌ها پیامدهای شدید ابتلا به این بیماری نظیر مرگ و سقط جنین ناخواسته لزوماً به این معنی نیست که قدرت یا اثرگذاری ویروس افزایش یافته بلکه ممکن است به این دلیل باشد که تعداد مبتلایان در مقایسه با سال‌های قبل، دست کم در برزیل، تقریباً ده برابر شده است.
شاید یکی از دلایل افزایش تعداد مبتلایان شناسایی دقیق‌تر موارد ابتلا باشد.
ویروس «اوروپوچه» معمولاً در میان پستانداران ساکن جنگل‌های حاره در آمریکای جنوبی و مرکزی و به خصوص تنبل‌ها، گونه‌ای پستاندار درخت‌پیما، شیوع پیدا می‌کند و از طریق نیش پشه و ریزپشه به بدن انسان منتقل می‌شود.
پژوهشی که ماه ژانویه در مجله پزشکی «لنست» منتشر شد «تب اوروپوچه» را بیماری فراموش شده توصیف کرد و هشدار داد که به دلیل شناخت پزشکی و علمی ناکافی می‌تواند به یک خطر بالقوه جدی بدل شود.
عوارض ابتلا به «تب اوروپوچه» معمولاً شبیه سرماخوردگی است و حدود یک هفته طول می‌کشد ولی در مواردی ممکن است به بیماری‌های شدید نظیر مننژیت منجر شود.
