پس از نسل زد و آلفا، اکنون صحبت از نسل بتا به میان آمده و بر اساس تحقیقات برخی کارشناسان، نوزادان متولدشده در سال ۲۰۲۵ وارد نسل بتا می‌شوند.
در حالی که بخشی از افراد نسل بتا قرن بیست‌ودوم را خواهند دید، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که این نسل جدید به‌طور گسترده‌ای با هوش مصنوعی پرورش خواهند یافت.
مک‌کریندل، جمعیت‌شناس استرالیایی، و شرکت تجزیه و تحلیل آماری زیر نظر او با مطالعهٔ ویژگی‌های گروه‌های سنی مختلف ارزیابی کرده‌اند که از اول ژانویه ۲۰۲۵ نسل جدیدی ایجاد خواهد شد.
براساس این ارزیابی، افرادی که بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۹ متولد می‌شوند، نسل بتا را تشکیل خواهند داد و مشخصهٔ این نسل زندگی در زمانه‌ای است که هوش مصنوعی به‌طور کامل در زندگی روزمره ادغام می‌شود.
در واقع، عنوان «نسل بتا» توسط تیم تحقیقاتی این جمعیت‌شناس استرالیایی رایج شده است.
او در وب‌سایت خود توضیح داده که این عنوان یک «رویکرد جامعه‌شناختی» برای تحلیل نسلی است که در آن انتقال‌ها و آموزش‌ها «با رویدادها، فناوری‌ها و تغییرات فرهنگی زمان خود تعریف می‌شود».
بنابراین، نسل بتا، با ادغام هوش مصنوعی در زندگی روزمره، در دنیایی زندگی خواهد کرد که در آن جهان دیجیتالی و فیزیکی به‌گفته مک کریندل «تفکیک‌ناپذیر» خواهد بود.
براساس این ارزیابی، افراد این نسل احتمالاً اولین نسلی خواهند بود که سیستم حمل‌ونقل خودران در مقیاس بزرگ، فناوری‌های موسوم به «سلامت همراه» و محیط‌های مجازی فراگیر را به‌عنوان جنبه‌های استاندارد زندگی روزمره تجربه می‌کنند.
با این حال، زندگی نسل بتا با چالش‌های اجتماعی مهمی همراه خواهد بود، از جمله «تغییرات آب‌وهوایی، رشد جمعیت جهانی و شهرنشینی سریع» که به‌عنوان بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی این نسل خواهد بود. همچنین مسئلهٔ پایداری برای این نسل نه تنها یک اولویت، بلکه یک آرزو خواهد بود.
به‌گفتهٔ محققان، پیش‌بینی می‌شود که نسل بتا در مواجهه با جهان «بازتر، جامعه‌محورتر و مشارکتی‌تر» از نسل‌های قبل از خود باشد.
به‌گفتهٔ آژانس تحقیقاتی مک کریندل، نسل بتا تا سال ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد از جمعیت جهان را تشکیل خواهد داد و بسیاری از این کودکان به اندازه‌ای عمر خواهند کرد که قرن ۲۲ را خواهند دید.
نام نسل بتا به دنبال نام نسل قبلی، یعنی نسل آلفا که شامل متولدان بین ۲۰۱۰ و ۲۰۲۴ تعریف می‌شد، انتخاب شده است.
قبل از نسل آلفا هم نسل «بومرها» (۱۹۴۶-۱۹۶۴)، نسل ایکس (۱۹۶۵-۱۹۷۹)، نسل هزاره یا ایگرگ (۱۹۸۰-۱۹۹۴) و نسل زِد (۱۹۹۵-۲۰۰۹) بودند.
آقای مک‌کریندل می‌گوید از زمانی که می‌خواستند نسل آلفا را نامگذاری کنند، به الفبای یونانی روی آوردند تا نشان دهند که نسل‌های جدید در دنیایی کاملاً متفاوت با دنیایی که قبلاً شناخته شده بود، شکل خواهند گرفت؛ جایی که فناوری‌های جدید کاملاً یکپارچه خواهند شد.
اگرچه نامگذاری نسل‌ها چند سالی است رایج شده، اما برخی محققان می‌گویند که نباید به چنین نامگذاری‌ای اعتماد کرد.
برای نمونه، مرکز تحقیقات پیو، که یک اندیشکدهٔ آمریکایی مستقر در واشینگتن دی‌سی است و در زمینه نگرش‌ها و روندهای شکل‌دهندهٔ جهان تحقیق می‌کند، سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که تحقیقات دربارهٔ نسل‌ها «مملو از محتواهایی است که اغلب به‌عنوان تحقیق فروخته می‌شود، اما بیشتر برای جلب مخاطب و بازاریابی است.»
مهم‌ترین انتقادی که به این تقسیم‌بندی می‌شود این است که که افراد متولدشده در بازه ۱۵ تا ۱۸ ساله را در یک گروه قرار می‌دهد، درحالی‌که از نظر شرایط جغرافیایی، بسیار از هم فاصله دارند و دارای افکار و تجربیات به‌شدت متفاوت هستند.
به‌عقیدهٔ مخالفان تقسیم‌بندی نسلی، چنین تقسیم‌بندی‌ای می‌تواند موقعیت‌های پیچیده را بیش از حد ساده کند و به ریشه‌های اجتماعی و قومیتی و دیگر ویژگی‌های افراد توجه نکند.
