سالواتوره کوتونیو، خواننده و ترانه‌سرای سرشناس ایتالیایی، در ۸۰ سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
کوتونیو معروف به توتو در خانواده‌ای سیسیلی و در استان توسکانی ایتالیا به دنیا آمد و چندی پس از تولد همراه خانواده به لاسپتزیا، شهری ساحلی در لیگوریا، مهاجرت کرد.
او از نوجوانی فعالیت در زمینۀ موسیقی را شروع کرد و در ۱۹ سالگی اولین گروه خود «توتو و تاتی‌ها» را تأسیس کرد.
توتو در دوران کار حرفه‌ای خود با هنرمندان و خوانندگان شناخته‌شده‌ای همکاری داشت. ترانه‌های معروف «و اگر تو نبودی..» و «تابستان هندی» از شاهکارهای ژو دسن، خواننده و ترانه‌سرای فرانسوی، و همچنین «دوشنبه، سه‌شنبه... بگذار برقصم» از دالیدا از مهم‌ترین نمونه‌های این همکاری‌هاست.
توتو از سال ۱۹۷۶ در جشنوارۀ موسیقی سن‌رمو شرکت می‌کرد، اما تنها در سال ۱۹۸۰ و با ترانه «فقط ما» توانست به رتبه اول این جشنواره برسد. با این حال، ترانه‌ای که او را جهانی کرد، سه سال بعد در سال ۱۹۸۳ در سن‌رمو اجرا شد.
ترانۀ «ایتالیایی» در حقیقت برای آدریانو چلنتانو، هنرمند سرشناس ایتالیایی، نوشته شده بود، اما او حاضر نشد این کار را اجرا کند و توتو خودش آن را خواند و اجرا کرد. با این‌که این ترانه جایی بهتر از رتبۀ ششم را در جشنوارۀ آن سال پیدا نکرد، اما به‌خاطر متن آن که یادآور خاطرات و رسم و رسوم ایتالیایی است، در بین جمعیت مهاجران ایتالیایی سراسر دنیا بسیار محبوب شد و موجب شد این ترانه به نماد ایتالیایی‌ها تبدیل شود و به گوش همۀ دنیا برسد.
ترانۀ «ایتالیایی» توتو به آهنگ شماره یک رادیوهای اروپایی تبدیل شد و حتی در زمان جنگ سرد در بلوک شرق نیز در لهستان، اوکراین، چکسلواکی و روسیه توجه بسیاری به خود جلب کرد. در میان هنرمندان ایرانی نیز لیلا فروهر این آهنگ را بازخوانی کرده است.
توتو در سال ۱۹۹۰ نیز با ترانۀ «با هم» برندۀ جایزۀ یوروویژن شد؛ ترانه‌ای که در ستایش اتحاد کشورهای اروپایی و تشکیل اتحادیه اروپا بود و با عبارت «با هم اتحاد، اتحاد، اروپا» شروع می‌شد.
در سال ۲۰۱۹ نمایندگان پارلمان اوکراین، به‌خاطر «همدلی» او با روس‌ها، خواستار ممنوعیت اجرای توتو در کی‌یف شدند؛ اما او که تنها دو سال قبل در کی‌یف کنسرت داشت، در واکنش به این موضوع گفت که «من دوست مردم روسیه هستم، نه دوست پوتین. پوتین را به حال خود رها کنیم. من بدترین‌ها را برای او آرزو می‌کنم».
توتو که از سال ۲۰۰۷ با بیماری سرطان پروستات می‌جنگید و در دوره‌ای هم بهبود یافته بود، در آخرین شب‌های مرداد در بیمارستان سن رافائلو شهر میلان درگذشت. اروس رامازوتی، خوانندۀ سرشناس ایتالیایی، در گرامی‌داشت او نوشت: «خداحافظ توتو. استاد بزرگ، دل‌مان برایت تنگ می‌شود.»
