رضا براهنی، شاعر هنجارگریزِ شعر عبور

رضا براهنی را به سبب وارد کردن نظریه‌های ادبی‌اش به شعر معاصر ایران و دگرگون کردن شکل شعر فارسی می‌شناسند. شاعری که در هشتاد و ششمین بهار زندگی‌اش متوقف شد ایرادهایی را گریبانگیر شعر نیمایی و شعر سپید می‌دانست. نظریه های آقای براهنی که تاثیر گرفته از شعر پسا مدرن با نگاهی به نظریه های ادبی غربی فرمالیسم و شالوده شکنی است،در دو مجموعه «خطاب به پروانه ها» و «چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم» نمود پیدا می کند. مسایلی مانند شعر چند صدایی،استفاده از صوت و قطع روایت، همراه با توجه به خود زبان و نوشتن. محمد ضرغامی در گفت و گو با علی قنبری شاعر تجربه گرای دهه ۷۰ خورشیدی در تهران از تاثیر و تاثر رضا براهنی گفته است.