آیدا کیخایی از بازیگران شناخته شدۀ تئاتر دو دهه اخیر ایران است که در تعدادی از نمایش‌های شاخص دهه‌های ۸۰ و ۹۰ خورشیدی مانند «یک دقیقه سکوت»، «خشکسالی و دروغ» و «نوشتن در تاریکی» به کارگردانی محمد یعقوبی حضور داشت. او به پادکست «صحنۀ» رادیو فردا می‌گوید محدودیت و ممنوعیت را هم در مقاطع مختلف کاری‌اش در ایران بارها تجربه کرده بود اما از زمانی به بعد متوجه شد «چیزهایی است که وقتی در ایران زندگی‌می کردم نمی‌فهمیدم چقدر اشتباه و بی‌عدالتی است. شاید باید فاصله می‌گرفتم تا چیزهایی را بفهمم و دیدم دیگر نمی‌توانم آنها را تحمل کنم. نمی‌توانم بگویم باشه چون می‌خواهم کار کنم اینها را بپذیرم و چشمم را روی هم بگذارم و نادیده بگیرم. دیگر نمی‌شد. اگر این کار را می‌کردم دیگر خودم نبودم و باید روی خودم پا می‌گذاشتم.» او الزام حجاب برای بازیگری زن ایران پس از انقلاب را ناشی از پذیرش آن در سال‌های ابتدایی تداوم فعالیت‌های نمایشی در ایران می‌داند و می‌گوید «نسل او با حجاب دنیا را دید و نسلی که حجاب را پذیرفت به نسل ما بدهکار است. آنها برای ما تصمیم گرفتند.»