نیکولا سرکوزی، رئیس جمهوری فرانسه، روز سه شنبه پنجم خرداد، پایگاه نظامی فرانسه را در امارات متحده عربی افتتاح کرد.
شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان، رئیس دولت امارات، افتتاح این پایگاه را گام مهمی در همکاری‌های نظامی و دفاعی دو کشور توصیف کرد و آن را عامل مهمی در برقراری امنیت منطقه دانست.
گزارش رسانه‌های فرانسوی حاکی از آن است که حدود ۵۰۰ نفر در این پایگاه مستقر خواهند شد.
پايگاه فرانسه در امارات که به وسيله نيکلاس سرکوزی افتتاح شد، اولين پايگاه اين کشور در منطقه خليج فارس است و آنگونه که مقام‌های فرانسوی و اماراتی گفته‌اند، اين پايگاه که «پايگاه صلح» ناميده شده به بهبود ثبات و امنيت خليج فارس کمک خواهد کرد.
ايجاد اين پايگاه علاوه بر اهداف اعلام شده نشانگر يک گردش اساسی در سياست نظامی و امنيتی دولت نيکولا سرکوزی است که مايل است حضوری آشکار در خليج فارس داشته باشد و روابط نظامی، اقتصادی و تجاری فرانسه را با کشورهای جنوب خليج فارس افزايش دهد.
اما اين پايگاه به چه صورت می تواند به امارات کمک کند؟
تئودور کراسيک، مدير پژوهش «مؤسسه مطالعات نظامی خاورنزديک و خليج فارس» در دوبی، در مورد اين مسئله به راديو فردا می‌گويد: «اين پايگاه بر پايه مذاکرات نظامی که بين فرانسه و امارات متحده عربی جريان دارد گشايش يافته است. اين کار به امارات اجازه می‌دهد که شرکا و همکاران خود را در زمينه دفاعی متنوع کند و به يک کشور ويژه تکيه نداشته باشد. در اين راستا و در چهارچوب طرح امنيتی امارات که تدوين آن پس از جنگ عراق آغاز شده و در حال نهايی شدن است، فرانسه نقشی را بر عهده گرفته است.»
اما کمک‌های اين پايگاه نظامی فرانسه تا چه حد مؤثر خواهد بود، در حالی که فرماندهی ناوگان پنجم آمريکا در بحرين مستقر است و بخشی از ستاد «فرماندهی مرکزی» آمريکا موسوم به «سنت‌کام» در دوحه قرار دارد و امارات از پشتيبانی همه جانبه حضور نظامی آمريکا برخوردار است. اساساً چه نيازی به حضور ۵۰۰ نفر نظامی فرانسوی است که قابل مقايسه با تعداد نظاميان آمريکايی نيست؟
تئودور کراسيک در پاسخ به اين سؤال می‌گويد: «قبل از هر چيز بايد بگويم که نظاميان فرانسوی مستقر درامارات هر چند ماه يک بار تعويض خواهند شد، يعنی اين طور نيست که نظاميان معينی برای مدت طولانی مثلاً يک سال در امارات بمانند. نکته ديگر اين که نظاميان فرانسوی و نظاميان امارات با همکاری نزديک و مشترک در گشت‌های شناسايی و آموزش شرکت خواهند کرد و تحولات منطقه را از نزديک زير نظر خواهند داشت.»
وی می‌افزايد: «پايگاه فرانسه منحصر به امور دريايی نيست. فرانسه يک پايگاه هوايی در نزديکی ابوظبی خواهد داشت و نشانه‌ها حاکی از آن است که فرانسه می‌خواهد جت‌های جنگنده رافائل را به امارات بفروشد و توان نيروی هوايی امارات را افزايش دهد. همه اينها تحولات بزرگی است و سبب خواهد شد که کارايی ارتش امارات افزايش يابد.»
نيکولا سرکوزی، رئيس جمهوری فرانسه، پس از افتتاح اين پايگاه گفت اين پايگاه عليه هيچ کشوری نيست، ولی بسياری از کارشناسان بر اين باورند که پايگاه مذکور برای رويارويی با چالش‌های ناشی از ايران ايجاد شده است.
تئودور کراسيک در اين باره می گويد: «به عقيده من بخشی از اين حرف درست و بخشی از آن نادرست است. درست به اين معنی که ايران، از بابت تهديدهايی که متوجه کشورهای عرب خليج فارس است، مايه نگرانی است و از سوی ديگر مسايلی مانند دزدی دريايی، قاچاق مواد مخدر، بزهکاری‌های فراملی، قاچاق انسان و پاکسازی آلودگی‌های زيست محيطی هم مطرح است. بنابراين از جهتی درست است بگويم که پايگاه فرانسه عليه کشور خاصی نيست، زيرا اهداف آن رويارويی با گستره‌ای از مسايل است.»
وجود اين پايگاه و اقدام امارات متحده عربی برای متنوع کردن شرکای دفاعی و امنيتی خود اين سؤال را مطرح می‌کند که ديگر کشورهای منطقه به ويژه در سطح «شورای همکاری خليج فارس» چه خواهند کرد و به وضع موجود رضايت خواهند داد يا اين که علاوه بر آمريکا از کمک نظاميان کشورهای فرامنطقه‌ای برای بهبود و افزايش قدرت نظامی خود بهره خواهند گرفت؟
رهبران ايران همواره گفته‌اند که وجود قدرت‌های خارجی در خليج فارس مضر به امنيت کشورهای منطقه است و بارها از کشورهای عرب منطقه خواسته‌اند که با همکاری يکديگر، خود امنيت خليج فارس را تأمین کنند.
بیشتر بخوانید:
گزارش رسانه‌های فرانسوی حاکی از آن است که حدود ۵۰۰ نفر در این پایگاه مستقر خواهند شد.
پايگاه فرانسه در امارات که به وسيله نيکلاس سرکوزی افتتاح شد، اولين پايگاه اين کشور در منطقه خليج فارس است و آنگونه که مقام‌های فرانسوی و اماراتی گفته‌اند، اين پايگاه که «پايگاه صلح» ناميده شده به بهبود ثبات و امنيت خليج فارس کمک خواهد کرد.
ايجاد اين پايگاه علاوه بر اهداف اعلام شده نشانگر يک گردش اساسی در سياست نظامی و امنيتی دولت نيکولا سرکوزی است که مايل است حضوری آشکار در خليج فارس داشته باشد و روابط نظامی، اقتصادی و تجاری فرانسه را با کشورهای جنوب خليج فارس افزايش دهد.
اما اين پايگاه به چه صورت می تواند به امارات کمک کند؟
تئودور کراسيک، مدير پژوهش «مؤسسه مطالعات نظامی خاورنزديک و خليج فارس» در دوبی، در مورد اين مسئله به راديو فردا می‌گويد: «اين پايگاه بر پايه مذاکرات نظامی که بين فرانسه و امارات متحده عربی جريان دارد گشايش يافته است. اين کار به امارات اجازه می‌دهد که شرکا و همکاران خود را در زمينه دفاعی متنوع کند و به يک کشور ويژه تکيه نداشته باشد. در اين راستا و در چهارچوب طرح امنيتی امارات که تدوين آن پس از جنگ عراق آغاز شده و در حال نهايی شدن است، فرانسه نقشی را بر عهده گرفته است.»
اما کمک‌های اين پايگاه نظامی فرانسه تا چه حد مؤثر خواهد بود، در حالی که فرماندهی ناوگان پنجم آمريکا در بحرين مستقر است و بخشی از ستاد «فرماندهی مرکزی» آمريکا موسوم به «سنت‌کام» در دوحه قرار دارد و امارات از پشتيبانی همه جانبه حضور نظامی آمريکا برخوردار است. اساساً چه نيازی به حضور ۵۰۰ نفر نظامی فرانسوی است که قابل مقايسه با تعداد نظاميان آمريکايی نيست؟
تئودور کراسيک در پاسخ به اين سؤال می‌گويد: «قبل از هر چيز بايد بگويم که نظاميان فرانسوی مستقر درامارات هر چند ماه يک بار تعويض خواهند شد، يعنی اين طور نيست که نظاميان معينی برای مدت طولانی مثلاً يک سال در امارات بمانند. نکته ديگر اين که نظاميان فرانسوی و نظاميان امارات با همکاری نزديک و مشترک در گشت‌های شناسايی و آموزش شرکت خواهند کرد و تحولات منطقه را از نزديک زير نظر خواهند داشت.»
وی می‌افزايد: «پايگاه فرانسه منحصر به امور دريايی نيست. فرانسه يک پايگاه هوايی در نزديکی ابوظبی خواهد داشت و نشانه‌ها حاکی از آن است که فرانسه می‌خواهد جت‌های جنگنده رافائل را به امارات بفروشد و توان نيروی هوايی امارات را افزايش دهد. همه اينها تحولات بزرگی است و سبب خواهد شد که کارايی ارتش امارات افزايش يابد.»
نيکولا سرکوزی، رئيس جمهوری فرانسه، پس از افتتاح اين پايگاه گفت اين پايگاه عليه هيچ کشوری نيست، ولی بسياری از کارشناسان بر اين باورند که پايگاه مذکور برای رويارويی با چالش‌های ناشی از ايران ايجاد شده است.
تئودور کراسيک در اين باره می گويد: «به عقيده من بخشی از اين حرف درست و بخشی از آن نادرست است. درست به اين معنی که ايران، از بابت تهديدهايی که متوجه کشورهای عرب خليج فارس است، مايه نگرانی است و از سوی ديگر مسايلی مانند دزدی دريايی، قاچاق مواد مخدر، بزهکاری‌های فراملی، قاچاق انسان و پاکسازی آلودگی‌های زيست محيطی هم مطرح است. بنابراين از جهتی درست است بگويم که پايگاه فرانسه عليه کشور خاصی نيست، زيرا اهداف آن رويارويی با گستره‌ای از مسايل است.»
وجود اين پايگاه و اقدام امارات متحده عربی برای متنوع کردن شرکای دفاعی و امنيتی خود اين سؤال را مطرح می‌کند که ديگر کشورهای منطقه به ويژه در سطح «شورای همکاری خليج فارس» چه خواهند کرد و به وضع موجود رضايت خواهند داد يا اين که علاوه بر آمريکا از کمک نظاميان کشورهای فرامنطقه‌ای برای بهبود و افزايش قدرت نظامی خود بهره خواهند گرفت؟
رهبران ايران همواره گفته‌اند که وجود قدرت‌های خارجی در خليج فارس مضر به امنيت کشورهای منطقه است و بارها از کشورهای عرب منطقه خواسته‌اند که با همکاری يکديگر، خود امنيت خليج فارس را تأمین کنند.
