احمد لطفی نماينده اراک در مجلس شورای اسلامی شکايت خود را ازهفته نامه امير پس گرفت. در پی شکايت اين نماينده مجلس از اين نشريه به خاطر انتشار کاريکاتور او، کاريکاتوريست اين هفته نامه محمود شکراييه به ۲۵ ضربه شلاق محکوم شده بود.
بسياری از وبسايت ها در خارج از کشور و رسانه های ايرانی در اين رابطه کارزاری راه انداخته بودند و کاريکاتورهای زيادی از اين نماينده مجلس در وبسايت ها انتشار يافت.
راديو فردا در گفت وگو با نيک آهنگ کوثر ، کاريکاتوريست ايرانی، ابتدا از علت آغاز کارزار کاريکاتوريست ها پرسيده است.
اين پيشنهادی بود که مانا نيستانی مطرح کرد در مطلبی که در سايت مردمک و بعد در فيس بوک خود نوشته بود، مبنی بر اين که برای حمايت از آقای شکرايه در مقابل مجازاتی که برای او تعيين شده است، هر کدام از کاريکاتوريست‌ها طرحی از نماينده مجلس اراک بکشند.
اين کار کوچک به يک کار بزرگتر تبديل شد وقتی ما توانستيم تماس‌هايی با سايت‌های بين المللی داشته باشيم و با همراهی شبکه‌های بين المللی اين کار گستردگی بيشتری يافت و شبکه‌های تلويزيونی و راديويی هم به آن توجه نشان دادند و در نهايت تعدادی از طرح‌های کارتونيست‌های ايرانی و حتی انگليسی در روزنامه گاردين منتشر شد.
شبکه دفاع از حقوق کارتونيست‌ها نيز فعاليت خود را آغاز کرد و ما توانستيم با دفتر گزارشگر ويژه حقوق بشر ايران تماس بگيريم و قرار شد حتی کار به جايی کشيده شود که اين امر به عنوان يکی از موارد نقض حقوق بشر مطرح شود، اما خوشبختانه با پس گرفته شدن شکايت از طرف نماينده شهر اراک اين مسئله متوقف شد.
اکنون که نماينده اراک قرار است شکايت خود را پس بگيرد، چه احساسی داريد؟
خيلی خوشحال هستم که کارتونيست‌های ايرانی نشان دادند می‌توان برای حمايت از يک همکار در سطح ملی و بين المللی کاری کرد و خوشبختانه ديديم نتيجه آن مثبت بود.
اما مسئله بعدی اين بود که به آقای شکرايه که چند روزی بابت اين حکم نگران بود دلداری دهيم که هميشه حمايتش خواهيم کرد. البته اين حمايت برای همه همکاران می‌تواند باشد که اگر دچار مشکل شوند بقيه تلاش خواهند کرد از هر طريقی به آنها کمک کنند.
به نظر من اين می‌تواند حتی درسی باشد برای روزنامه نگاران ايرانی که در اين چند سال دچار مشکل شده‌اند.
پس به گمان شما علت اين که نماينده اراک می‌خواهد شکايت خود را پس بگيرد به خاطر تاثير اين کارزار بوده است؟
بله، به نظر من وقتی اين مسئله از سطح ملی به سطح بين المللی کشيده شد تاثيرگذار بود. همين الان هم در داخل کشور کارتون‌های تندتری از مقامات ايرانی کشيده می‌شود از رئيس جمهور گرفته تا رئيس مجلس و مقام های ديگر و فقط روحانيون کشيده نمی‌شوند ولی وقتی نماينده يک شهر به کارتونی درباره خود اين قدر معترض می‌شود نشان می‌دهد ظرفيت پذيرش يک انتقاد ساده را هم نداشته و اين کار به ضررش بود.
چند نفر از دست اندرکاران امور فرهنگی و هنری ايران هم که به دولت نزديک بودند سعی کردند با اين نماينده و مقام‌های مخاتلف تماس بگيرند و ماجرا را خاتمه دهند اما چون حکم صادر شده بود و آقای شکرايه درخواست تجديد نظر نکرده بود تنها راهی که می‌توانستند مانع اجرای حکم شوند اين بود که آقای لطفی آشتيانی شکايتش را پس بگيرد که خوشبختانه اين اتفاق افتاد.
اين مسئله ثابت کرد نبايستی به هيچ عنوان در مقابل چنين اقداماتی عقب کشيد چون اگر همه عقب می‌کشيدند و اين حکم اجرا می‌شد از اين پس هر کارتونيستی در داخل کشور بابت طرح‌هايش بايد نگران حکم شلاق بود به خاطر ناراحت شدن فرد مورد انتقاد.
