نماينده جمهوری اسلامی در سازمان «اوپک» می گويد اگر واشينگتن از تحريم ايران دست بردارد، توليد نفت اين کشور تا هشت سال ديگر به شش تا هفت ميليون بشکه در روز خواهد رسيد.
در گفت گويی با روزنامه «شرق» چاپ تهران، که روز سه شنبه انتشار يافت، حسين کاظم پور اردبيلی، نماينده جمهوری اسلامی در هيات عامل «اوپک» می گويد: اگر مخالفت آمريکا با سرمايه گذاری در ايران متوقف شود، توليد نفت اين کشور تا سال ۲۰۱۵ ميلادی به حداقل شش ميليون و حد اکثر هفت ميليون بشکه در روز خواهد رسيد.
بر پايه گزارش ماه ژوئن سازمان «اوپک»، ميانگين توليد روزانه نفت ايران در ماه مه سال جاری ميلادی سه ميليون و ۸۳۸ هزار بشکه بود.
بدين سان، با ارزيابی حسين کاظم پور اردبيلی، که مشاور عالی وزير نفت جمهوری اسلامی نيز هست، در صورت رفع تحريم واشينگتن عليه جمهوری اسلامی و متوقف شدن فشار آمريکا عليه سرمايه گذاری شرکت های غير امريکايی در ايران، توليد نفت اين کشور می تواند تا هشت سال ديگر به سطح سال های پيش از انقلاب اسلامی باز گردد.
شرايط کنونی در وضعيتی معکوس، در راستای شدت گرفتن فشار های بين المللی عليه صنايع نفت و گاز جمهوری اسلامی تحول می يابد.
چند روز پيش در تهران اعلام شد دولت جمهوری اسلامی، به منظور خنثی کردن تحريم بانکی آمريکا و يافتن راهی برای تامين مالی پروژه های نفت و گاز ايران، قصد دارد در خارج از کشور، احتمالا بحرين يا دوبی، صندوق سرمايه گذاری ايجاد کند.
روزنامه «لوموند» چاپ پاريس در شماره نوزدهم ژوئن خود نوشت بازار های مالی بين المللی در قبال ايجاد احتمالی چنين صندوقی از سوی جمهوری اسلامی، اشتياق زيادی از خود نشان نداده اند.
جذب سرمايه و تکنولوژی خارجی به منظور مقابله با فرسايش روز افزون ميدان های نفتی ايران، يکی از بزرگ ترين چالش های اقتصادی جمهوری اسلامی است. مقابله با اين فرسايش به ويژه از آن رو اهميت دارد که مصرف داخلی نفت در ايران به سرعت رو به افزايش می رود.
بر پايه آمار انتشار يافته از سوی سازمان «اوپک»، مصرف فرآورده های نفتی ايران از ۵۱۷ هزار بشکه در روز همزمان با انقلاب اسلامی، به يک ميليون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز در حال حاضر رسيده است.
به بيان ديگر ميانگين مصرف روزانه فرآورده های نفتی در ايران در دوران پس از انقلاب اسلامی حدود يک ميليون و ۲۰۰ هزار بشکه افزايش يافته، حال آنکه ميانگين توليد روزانه نفت خام کشور، طی همان مدت، حدود دو ميليون بشکه کمتر شده است.
اوج گيری مصرف نفت ايران، اگر با آهنگ سه دهه گذشته ادامه يابد، توان صادراتی اين کشور را به شدت کاهش خواهد داد، مگر آنکه ايران بتواند طی چند سال آينده، با جذب ده ها ميليارد دلار سرمايه گذاری خارجی، ظرفيت توليدی خود را بالا ببرد.