فهرست برکنارشدههای دولت در چند روز گذشته، فهرست قابل توجهی است: منوچهر متکی، وزیر امور خارجه، مهرداد بذرپاش، رئیس سازمان ملی جوانان و محمد علی رامین، معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی.
حالا باید به این فهرست نام ۱۴ مشاور رئیس دولت دهم را اضافه کرد که به ناگاه برکنار شدهاند.
برکناری در دولت احمدینژاد ديگر امری طبيعی به شمار می آيد. و البته او اين موضوع را کتمان نمیکند.
محمود احمدینژاد در این باره میگوید: «ما فکر میکنيم اين يک مسئله طبيعی است. جابه جايی در ايران در مديريتها يک امر طبيعی است.»
مهدی کلهر، مشاور فرهنگی وی در گفتوگو با خبرگزاری مهر تاييد کرده در جلسهای از آنها تقدير و تشکر شده و سمت مشاوره رئيس دولت از اين ۱۴ نفر گرفته شده است.
اما ابوالفضل توکلی بينا، مشاور امور اصناف محمود احمدینژاد و از اعضای بلندپايه حزب موتلفه اسلامی در گفتوگويی تاکيد کرده از اين تصميم رئيس دولت بیخبر بوده است.
توکلی بينا به سايت فردا گفته است بنا به پيشنهاد آيت الله خامنهای در دولتهای پيشين نيز همين سمت را عهدهدار بوده است.
چند روز پيشتر مهدی خورشيدی دبير گروه مشاوران جوان رئيس جمهور که داماد محمود احمدینژاد هم هست از تغيير تيم جديد مشاوران جوان رئيس دولت خبر داده بود.
مجتبی واحدی، سردبير سابق روزنامه آفتاب يزد و تحليلگر مسائل سياسی ايران در پاسخ به این پرسش رادیو فردا که آيا اين تغييرات به معنای آن است که طراحی جديدی در دولت محمود احمدینژاد در حال شکل گيری است، میگوید: «عنوان طراحی در دولت آقای احمدینژاد يک تهمت است و يک اهانت به آقای احمدینژاد و دوستانش است. به نظر من طراحی و برنامهريزی در دولت آقای احمدینژاد خيلی غريب است. يعنی مشخص شده کارهايی که انجام میدهند، خلق الثانيه است. يعنی واقعاً طراحی من در دولت ايشان نمیبينم.»
در ميان مشاوران برکنار شده محمود احمدی نژاد نامهای آشنايی هم هست: کاظم وزيری هامانه، داود دانش جعفری، وزرای نفت و امور اقتصادی و دارايی دولت نخست محمود احمدینژاد و حاجی علی اکبری، رئيس پيشين سازمان ملی جوانان مشاورانی هستند که اين بار از سمت مشاوره شان نيز برکنار شدهاند. سمتی که شايد در اين سالها تنها روی کاغذ بوده است. برخی ديگر از مشاوران برکنار شده هم کارهای دوم و سوم ديگری دارند. سرتيپ پاسدار محمد رويانيان رئيس ستاد حمل و نقل و سوخت ايران است. مهدی چمران رئيس شورای شهر تهران و مهدی کلهر عضو فرهنگستان هنر است. علی زارعی نجف دری، سوسن کشاورز، مجتبی رحماندوست، مهدی مصطفوی، ستار وفايی، علی منتظری، محمدرضا اعتماديان و ابوالفضل توکلی بينا از ديگر مشاوران محمود احمدینژاد هستند که بدون اطلاع قبلی و ناگهانی برکنار شدند.
هرچند مجتبی واحدی روزنامه نگار و تحليل گر سياسی مقيم آمريکا اين تغييرات و برکناریها را چندان مهم نمیداند و آن را استراتژی شخص محمود احمدینژاد توصيف میکند:
مجتبی واحدی میگوید: «مگر شما قبلاً گمان میکرديد مشاوران واقعاً مشاوره هايشان در تصميمات احمدینژاد اثر دارد که حالا عوض کرد تغيير کند. به نظر من تغيير نخواهد کرد و فقط سوژه سازیهای احمدینژاد است برای اينکه ذهن مردم را از بیکفايتیهای دولت، از خرابکاریهای دولت و بیبرنامگیهای آن منحرف کند. آقای احمدینژاد در ۵ سال گذشته ثابت کرده که برای منحرف کردن مردم و سياستمداران سوژههای جديد درست میکند. سوژههای معمولاً کم خطری هم هست. يعنی اين افرادی که برکنار شدهاند، آنقدر در دوره مشاورهشان مجيز گويی نسبت به احمدینژاد کردهاند که هيچ وجهه و حيثيت خاصی در بين مردم و مسئولان ندارند که حالا کسی ناراحت شود و دلسوزی کند. حتی در بين بسياری از اصولگرايان. اما بالاخره يک سوژه خبری میشود. در اين موضوع به خصوص به نظر من آقای احمدینژاد بعد از اينکه به خاطر ايستادگی در برابر آقای خامنهای فقط متکی را برکنار کرد؛ نحوه برکناری آنقدر رسوا و مفتضح بود که خيلی واکنش داخلی و خارجی داشت. به نظر من احمدینژاد فکر کرده يک دفعه ۱۴ نفر برکنار کند حجم اين عدد خيلی جلب توجه میکند و ديگر توجهات از آن عزل مفتضح قبلی معطوف میشود به اين عزل جديد.»
خروج ۱۴ مشاور از ساختار مشاوران رئيس جمهوری با ورود ديگرانی به عنوان مشاور رئيس دولت همراه بوده. احمد موسوی، سفير ايران در سوريه، به عنوان مشاور در امور فلسطين و حميد مولانا به عنوان مشاور امور بينالملل توانستند جای خود را حفظ کنند و همچنان مشاور رئيس جمهور باقی بمانند تا شتر برکناری دير يا زود پشت درهای اتاقشان بخوابد.
حالا باید به این فهرست نام ۱۴ مشاور رئیس دولت دهم را اضافه کرد که به ناگاه برکنار شدهاند.
برکناری در دولت احمدینژاد ديگر امری طبيعی به شمار می آيد. و البته او اين موضوع را کتمان نمیکند.
محمود احمدینژاد در این باره میگوید: «ما فکر میکنيم اين يک مسئله طبيعی است. جابه جايی در ايران در مديريتها يک امر طبيعی است.»
مهدی کلهر، مشاور فرهنگی وی در گفتوگو با خبرگزاری مهر تاييد کرده در جلسهای از آنها تقدير و تشکر شده و سمت مشاوره رئيس دولت از اين ۱۴ نفر گرفته شده است.
اما ابوالفضل توکلی بينا، مشاور امور اصناف محمود احمدینژاد و از اعضای بلندپايه حزب موتلفه اسلامی در گفتوگويی تاکيد کرده از اين تصميم رئيس دولت بیخبر بوده است.
توکلی بينا به سايت فردا گفته است بنا به پيشنهاد آيت الله خامنهای در دولتهای پيشين نيز همين سمت را عهدهدار بوده است.
چند روز پيشتر مهدی خورشيدی دبير گروه مشاوران جوان رئيس جمهور که داماد محمود احمدینژاد هم هست از تغيير تيم جديد مشاوران جوان رئيس دولت خبر داده بود.
مجتبی واحدی، سردبير سابق روزنامه آفتاب يزد و تحليلگر مسائل سياسی ايران در پاسخ به این پرسش رادیو فردا که آيا اين تغييرات به معنای آن است که طراحی جديدی در دولت محمود احمدینژاد در حال شکل گيری است، میگوید: «عنوان طراحی در دولت آقای احمدینژاد يک تهمت است و يک اهانت به آقای احمدینژاد و دوستانش است. به نظر من طراحی و برنامهريزی در دولت آقای احمدینژاد خيلی غريب است. يعنی مشخص شده کارهايی که انجام میدهند، خلق الثانيه است. يعنی واقعاً طراحی من در دولت ايشان نمیبينم.»
در ميان مشاوران برکنار شده محمود احمدی نژاد نامهای آشنايی هم هست: کاظم وزيری هامانه، داود دانش جعفری، وزرای نفت و امور اقتصادی و دارايی دولت نخست محمود احمدینژاد و حاجی علی اکبری، رئيس پيشين سازمان ملی جوانان مشاورانی هستند که اين بار از سمت مشاوره شان نيز برکنار شدهاند. سمتی که شايد در اين سالها تنها روی کاغذ بوده است. برخی ديگر از مشاوران برکنار شده هم کارهای دوم و سوم ديگری دارند. سرتيپ پاسدار محمد رويانيان رئيس ستاد حمل و نقل و سوخت ايران است. مهدی چمران رئيس شورای شهر تهران و مهدی کلهر عضو فرهنگستان هنر است. علی زارعی نجف دری، سوسن کشاورز، مجتبی رحماندوست، مهدی مصطفوی، ستار وفايی، علی منتظری، محمدرضا اعتماديان و ابوالفضل توکلی بينا از ديگر مشاوران محمود احمدینژاد هستند که بدون اطلاع قبلی و ناگهانی برکنار شدند.
هرچند مجتبی واحدی روزنامه نگار و تحليل گر سياسی مقيم آمريکا اين تغييرات و برکناریها را چندان مهم نمیداند و آن را استراتژی شخص محمود احمدینژاد توصيف میکند:
مجتبی واحدی میگوید: «مگر شما قبلاً گمان میکرديد مشاوران واقعاً مشاوره هايشان در تصميمات احمدینژاد اثر دارد که حالا عوض کرد تغيير کند. به نظر من تغيير نخواهد کرد و فقط سوژه سازیهای احمدینژاد است برای اينکه ذهن مردم را از بیکفايتیهای دولت، از خرابکاریهای دولت و بیبرنامگیهای آن منحرف کند. آقای احمدینژاد در ۵ سال گذشته ثابت کرده که برای منحرف کردن مردم و سياستمداران سوژههای جديد درست میکند. سوژههای معمولاً کم خطری هم هست. يعنی اين افرادی که برکنار شدهاند، آنقدر در دوره مشاورهشان مجيز گويی نسبت به احمدینژاد کردهاند که هيچ وجهه و حيثيت خاصی در بين مردم و مسئولان ندارند که حالا کسی ناراحت شود و دلسوزی کند. حتی در بين بسياری از اصولگرايان. اما بالاخره يک سوژه خبری میشود. در اين موضوع به خصوص به نظر من آقای احمدینژاد بعد از اينکه به خاطر ايستادگی در برابر آقای خامنهای فقط متکی را برکنار کرد؛ نحوه برکناری آنقدر رسوا و مفتضح بود که خيلی واکنش داخلی و خارجی داشت. به نظر من احمدینژاد فکر کرده يک دفعه ۱۴ نفر برکنار کند حجم اين عدد خيلی جلب توجه میکند و ديگر توجهات از آن عزل مفتضح قبلی معطوف میشود به اين عزل جديد.»
خروج ۱۴ مشاور از ساختار مشاوران رئيس جمهوری با ورود ديگرانی به عنوان مشاور رئيس دولت همراه بوده. احمد موسوی، سفير ايران در سوريه، به عنوان مشاور در امور فلسطين و حميد مولانا به عنوان مشاور امور بينالملل توانستند جای خود را حفظ کنند و همچنان مشاور رئيس جمهور باقی بمانند تا شتر برکناری دير يا زود پشت درهای اتاقشان بخوابد.