نرگس محمدی، مدافع حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، با ارسال نامهای سرگشاده به مقامهای سازمان ملل متحد، خواستار توجه ویژه مستندسازی دقیق موارد ترور و ناپدیدسازی مخالفان جمهوری اسلامی در داخل و خارج از ایران شد.
در این نامه که خطاب به فولکر ترک، کمیساریای عالی حقوق بشر، سارا حسین، رئیس کمیته حقیقتیاب، و مایی ساتو، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر در امور ایران نوشته شده، محمدی میگوید که جمهوری اسلامی از زمان تأسیس خود تاکنون با استفاده از «مجازات اعدام، سرکوب سیستماتیک و اقدامات تروریستی فرامرزی»، جان بسیاری از مخالفان و کنشگران سیاسی را گرفته یا به خطر انداخته است.
او در بخشی از نامه خود با اشاره به تمدید نامحدود مأموریت کمیته حقیقتیاب و گزارشگر ویژه توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل در تاریخ ۳ آوریل، این تصمیم را «تاریخی و سرنوشتساز» خوانده و آن را نماد ایستادگی جامعه جهانی در برابر «قانون زورگویی» دانسته است.
نرگس محمدی در ادامه به مواردی چون تهدید زندانیان عقیدتی به «مرگ بدون برجای ماندن اثری» در بازجوییها، قتلهای مشکوک داخل کشور، و اقدامات تروریستی جمهوری اسلامی در خاک کشورهای اروپایی و آمریکایی اشاره کرده و خواستار مستندسازی دقیق این موارد شده است.
او همچنین با استناد به صدور حکم محکومیت دو متهم در آمریکا به اتهام تلاش برای ترور مسیح علینژاد، روزنامهنگار ایرانی-آمریکایی، از سازمان ملل خواسته است تا موضوع ترور و سرکوب فرامرزی را در اولویت بررسی خود قرار دهد. در این پرونده، دادستانها اعلام کردهاند که دولت ایران برای «خاموش کردن علینژاد» مبلغ ۵۰۰ هزار دلار جایزه تعیین کرده بود.
خانم محمدی در پایان، گردآوری شواهد و مستندات دربارهٔ این اقدامات را «شرطی ضروری برای گذار دموکراتیک و مسالمتآمیز در ایران» دانسته و تأکید کرده که همکاری نهادهای بینالمللی با جامعه مدنی ایران، تنها راه پایان دادن به مصونیت آمران و عاملان سرکوب است.
نرگس محمدی که چهرههای اصلی کارزار علیه اعدام و مدافع حقوق زنان در ایران بهشمار میرود، به ۱۳ سال و ۹ ماه زندان محکوم شده است. او از ۱۴ آذر ۱۴۰۳ با تعلیق ۲۱ روزه حکم زندان آزاد شده و تحت درمان پزشکی قرار دارد.