رضا شهابی، فعال کارگری و عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه که حین مراجعه به اداره گذرنامه بازداشت شده بود، پس از نزدیک به دو ساعت آزاد شد.
خبرگزاری ایلنا گزارش داده که آقای شهابی ظهر روز چهارشنبه (۱۵ فروردین)، پس از مراجعه به اداره گذرنامه برای دریافت گذرنامه خود، بازداشت شد.
این خبرگزاری که در ابتدا از علت بازداشت شهابی، اظهار بی‌اطلاعی کرده بود، در خبر دیگری به نقل از دوستان این فعال کارگری نوشت که بازداشت وی به موضوع «ممنوع‌الخروج بودن» شهابی مربوط بوده است.
رضا شهابی که ساعت ۱۴ امروز بازداشت شده بود، پس از انتقال به دادسرای اوین در ساعت ۱۵:۴۰ آزاد شد. بحث ممنوع‌الخروجی آقای شهابی در حالی مطرح است که او سه‌شنبه شب ۲۲ اسفند ۹۶ از زندان اوین آزاد شد. رضا شهابی در خرداد سال ۸۹ به دست ماموران امنیتی بازداشت شد و سپس در دادگاه انقلاب اسلامی، به اتهام‌های امنیتی به پنج سال زندان، شش سال محرومیت از فعالیت سندیکایی و پرداخت جریمه‌ای هفت میلیون تومانی محکوم شده بود.
با این حال، به گفته کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری و کمپین دفاع از رضا شهابی، مقام‌های زندان اوین به او گفته‌اند که بر اساس قانون تجمیع احکام، حکم آزادی‌اش صادر شده است.
همچنین به رضا شهابی گفته شده که به مدت دو سال حق فعالیت سندیکایی و حضور در احزاب و گروه‌ها را ندارد.
هنوز مشخص نیست که آیا ممنوع‌الخروجی شهابی نیز به وی ابلاغ شده بود یا خیر.
شهابی در سال‌های اخیر به دلیل آنچه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، «صدمات جسمی ناشی از برخورد خشن ماموران امنیتی در حین دستگیری و بازجویی» نامیده، در دو مرحله تحت عمل جراحی از ناحیه گردن و کمر قرار گرفت و مرخصی پزشکی او از سوی پزشکی قانونی مرحله به مرحله تا پایان حبس مورد تایید قرار گرفته بود.
این فعال کارگری پس از آنکه دوباره در مرداد سال ۹۶ زندانی شد، با درخواست برای آزادی دست به اعتصاب غذایی ۵۰ روزه زد که پس از وعده «یک مقام عالی‌رتبه امنیتی» و درخواست خانواده، همکاران و تشکل‌های کارگری در ایران و جهان، به اعتصاب غذای خود پایان داد.
این در شرایطی بود که رضا شهابی در ماه‌های اخیر، دو بار سکته کرده بود و به گفته پزشک متخصص در بیمارستان «امام خمینی» تهران، بدن او تحمل زندان را نداشت.
با این همه، مقام‌های قوه قضائیه تنها چندی پیش رضا شهابی را از زندان رجایی‌‌شهر به زندان اوین منتقل کرده و به گفته تشکل‌های کارگری، اقدامی در جهت آزادی و یا درمان بیماری‌هایش انجام نداده بودند.
این موضوع انتقاد شدید تشکل‌های کارگری، اتحادیه‌های بین‌المللی کارگری و سازمان‌های حقوق بشری را به همراه داشت و آنها بارها خواستار آزادی او شده بودند.
