زهرا رهنورد، از رهبران جنبش سبز که در حصر خانگی به سر میبرد، در پیامی به مناسبت روز جهانی زن، نوشته است که «جنگ تن به تن» حاکمان جمهوری اسلامی با زنان همچنان ادامه دارد.
خانم رهنورد در این پیام که روز جمعه ۱۷ اسفند و در آستانۀ روز جهانی زن (۱۸ اسفند، هشتم مارس) منتشر شد، نوشته است در ایران «تحقیر، دستگیری، زندان و اعدام سهم زنان آگاه و آزادیخواهی است که تسلیم جهل و تبعیض یا دخالت در زندگی خصوصی خود نظیر حجاب اجباری نشدهاند».
اشارۀ او به بازداشتها و برخوردهای پلیسی و قضایی با زنانی است که پس از جانباختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد در سال ۱۴۰۱، در اعتراض به این اتفاق و اعمال خشونتآمیز حجاب اجباری، دست به اعتراضهای گسترده و مقاومت مدنی زدند و هنوز نیز ادامه دارد.
این فعال سیاسی بدون اشاره به نام جمهوری اسلامی، حکومت ایران را جزو «نظامهای دیکتاتوری» دانسته که «همچنان، با پررویی و بیخجالت، کوس رسوایی خود را به گوش ملت خود میرسانند و چشم خود را بر واقعیتهای تلخ بینالمللی، عقبافتادگیها، فقر و نابسامانی که گریبانگیر کشور و ملت شده بستهاند.»
زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی، رهبران اعتراضات به نتایج انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸، از ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ خورشیدی در زندان خانگی به سر میبرند.
واکنش به شلاق زدن مهدی یراحی
زهرا رهنورد علاوه بر اشاره به اعتراضات «زن زندگی آزادی»، به اعتراضات سال ۱۳۸۸ به نتیجۀ انتخابات ریاستجمهوری آن سال نیز اشاره کرده و نوشته در جریان هر دو این اعتراضات، «هنرمندان معترض نیز از تیغ تیز حاکمان در امان نبوده و با انواع فشارها، از ممنوعالقلمی، ممنوعالکاری و ممنوعالخروجی تا ممنوعیت برگزاری نمایشگاه و ممنوعیت انتشار آثار هنری روبهرو بودهاند».
او به اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق مهدی یراحی، خوانندۀ معترض و همراه با اعتراضات «زن زندگی آزادی»، اشاره کرده و شلاق زدن یراحی را تازهترین «نمونۀ ظلم و فشار قرون وسطایی» عنوان کرده است.
رهنورد نوشته که «شلاق بر قامت ایستادۀ هنرمندی چون مهدی یراحی، لکهٔ سیاهی است بر پیشانی حاکمان که با آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد.»
اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق مهدی یراحی، خوانندهٔ ترانههای اعتراضی، واکنشهای گستردهای را از سوی هنرمندان و فعالان سیاسی و مدنی در پی داشته و علاوهبر شهروندان عادی، بسیاری از چهرههای سرشناس نیز اجرای این حکم را محکوم کردند.
با این حال خود این هنرمند با تشکر از کسانی که از او حمایت کردهاند و با اشاره به حکم شلاق، نوشت: «آن که حاضر نیست برای آزادی بهایی بپردازد، لایق آزادی نیست.»
نرگس محمدی، برندۀ جایزه صلح نوبل، نیز در یادداشتی که در روزهای گذشته بهمناسبت روز جهانی زن در مجله وُگ منتشر شد، نوشت فمینیستها و زنان جهان با دیدن مبارزاتِ زنان در ایران میتوانند باور و یقین داشته باشند که زنان «قدرت رویارویی با سختترین و محکمترین ابزار سرکوب و سلطهگری» را دارند.
او در بخش دیگری از یادداشت خود، افزود: «زنان به دلیل فشارهای شدید حکومت که در تمام حوزههای عمومی تا عرصۀ خصوصی زندگیشان اعمال میشود، همچون فنری هستند که بهسختی و شدت فشرده شده است و بدیهی است در رهاسازی انرژیِ متراکمشده، بسیار قدرتمند و پرتوان ظاهر شدهاند».