دولت باراک اوباما موافقت خود با طرح انتقال گاز جمهوری آذربايجان به اروپا را با شرط عدم مشارکت جمهوری اسلامی اعلام کرد. با این شرط ممکن است پروژه با تاخير پيش رود.
به گزارش خبرگزاری رويترز، دولت اوباما روز جمعه به کنگره آمريکا اعلام کرد که قاطعانه از خط انتقال گاز دريای خزر به اروپا که باعث کاهش نياز انحصاری اروپا به گاز روسيه خواهد شد حمايت می‌کند.
با توجه به این که روسيه بزرگ‌ترين تولیدکننده گاز اروپاست، در سال‌های اخير به دليل اختلاف‌های این کشور با اوکراين بر سر انتقال گاز، بازار انرژی اروپا بارها با مشکل قطع گاز روبه‌رو شده است.
ريچارد مورنينگ استار، نماينده امور انرژی آمريکا در منطقه اروپا و آسيا، در این باره به کميته روابط خارجی مجلس نمايندگان آمريکا گفت: «از نقطه نظر اهداف سياست خارجی آمريکا، بهتر است در اولين فرصت و در سريع‌ترين حالت ممکن، گاز آسيا به بخش‌هايی از اروپا منتقل شود.»
آقای مورنينگ استار گفت: «سه کنسرسيوم خط لوله برای انتقال گاز حوزه گازی «شاه دنيز» جمهوری آذربايجان به اروپا با هم رقابت می‌کنند و نتيجه سرمايه‌گذاری در آن (از سوی آمريکا) بايد تا قبل از پايان سال جاری ميلادی گرفته شود.»
به گفته وی، ديگر کشورها از جمله ترکمنستان در اين طرح حضور خواهند داشت و حتی مقدمات زيربنايی ساخت از سوی ترکمنستان قرار است انجام شود.
او همچنين افزود که عراق هم پس از رسيدن به سطح توليدی که بازار داخلی را تامين کند، می‌تواند از اين خط لوله برای صادرات گاز خود استفاده کند.
ريچارد مورنينگ استار گفت: «با اين حال، ايالات متحده آمريکا نمی‌خواهد ايران در اين خط لوله نقش يا حضور يا مشارکت داشته باشد.»
وی افزود: «آمريکا در مورد حوزه گازی شاه دنيز با تصميم سخت و دشواری روبه‌رو است، چرا که به دليل حضور شرکت ملی نفت ايران در ۱۰ درصد از اين پروژه، امکان تحريم کامل اين پروژه را هم بايد بررسی کند. اگر آمريکا به اين نتيجه برسد که اين پروژه را مورد تحريم قرار دهد، کريدور انتقال انرژی به اروپا دچار مشکل و اخلال می‌شود و به جای آن، گاز از سوی ايران، چين و روسيه منتقل خواهد شد.»
ريچارد مورنينگ استار گفت: «ايران به دليل فشار تحريم‌ها مايل است از اين موقعيت استفاده کند و در آن حضور داشته باشد. به هر حال، اين يکی از تصميم‌های سخت و دشوار در حوزه سياست‌گذاری (آمريکا) است.»
ايران دارای منابع غنی گاز طبيعی است، ولی هنوز نتوانسته است به ظرفيت بالايی در صادرات گاز برسد.
در همین حال ترکمنستان برای رسيدن به ظرفيت بالای صادرات گاز تلاش می‌کند و حتی قراردادی با هند امضا کرد که از راه افغانستان و پاکستان، گاز خود را به هند صادر کند.
ايده احداث اين خط لوله ۱۷۰۰ کيلومتری برای نخستين بار در سال ۱۹۹۵ مطرح شد، ولی با توجه به حاکميت طالبان در افغانستان و ناامنی اين کشور امضای توافق‌نامه‌ای در اين باره سال‌ها به تعويق افتاده است.
خط لوله انتقال گاز ترکمنستان به پاکستان و هند که تی. ای. پی. آی نام دارد، قرار است سالانه بيش از ۳۰ ميليارد متر مکعب گاز طبيعی را از ميدان گازی دولت‌آباد، واقع در جنوب شرقی ترکمنستان، به هند و پاکستان منتقل کند.
در اين ميان دولت افغانستان انتظار دارد با اجرای اين پروژه به درآمد قابل توجهی از طريق دريافت حق ترانزيت انتقال گاز دست يابد.
همچنين هاروهيکو کورودا، رئيس بانک توسعه آسيا، نيز از خط لوله انتقال گاز ترکمنستان با عنوان «پروژه‌ای تاريخی» ياد کرده و گفته است: «اجرای اين پروژه ساده نيست. بايد برای تأمين امنيت اين پروژه تمهيدات لازم انديشيده شود و بانک توسعه آسيا آماده کمک به اجرای آن است.»
ترکمنستان که پنجمين دارنده بزرگ ذخاير گاز طبيعی جهان به شمار می‌رود، علاوه بر امضای توافق‌نامه انتقال گاز خود به هند و پاکستان در پروژه انتقال گاز حوزه دريای خزر به اروپا، موسوم به نابوکو، نيز مشارکت دارد و به ايران و چين نيز گاز صادر می‌کند.
از سوی ديگر مشارکت هند در پروژه انتقال گاز ترکمنستان به اين کشور از طريق افغانستان و پاکستان در حالی صورت گرفته است که دهلی‌نو به رغم موافقت اوليه خود تاکنون حاضر به مشارکت در پروژه انتقال گاز ايران به پاکستان و هند نشده است.
به گزارش خبرگزاری رويترز، دولت اوباما روز جمعه به کنگره آمريکا اعلام کرد که قاطعانه از خط انتقال گاز دريای خزر به اروپا که باعث کاهش نياز انحصاری اروپا به گاز روسيه خواهد شد حمايت می‌کند.
با توجه به این که روسيه بزرگ‌ترين تولیدکننده گاز اروپاست، در سال‌های اخير به دليل اختلاف‌های این کشور با اوکراين بر سر انتقال گاز، بازار انرژی اروپا بارها با مشکل قطع گاز روبه‌رو شده است.
ريچارد مورنينگ استار، نماينده امور انرژی آمريکا در منطقه اروپا و آسيا، در این باره به کميته روابط خارجی مجلس نمايندگان آمريکا گفت: «از نقطه نظر اهداف سياست خارجی آمريکا، بهتر است در اولين فرصت و در سريع‌ترين حالت ممکن، گاز آسيا به بخش‌هايی از اروپا منتقل شود.»
آقای مورنينگ استار گفت: «سه کنسرسيوم خط لوله برای انتقال گاز حوزه گازی «شاه دنيز» جمهوری آذربايجان به اروپا با هم رقابت می‌کنند و نتيجه سرمايه‌گذاری در آن (از سوی آمريکا) بايد تا قبل از پايان سال جاری ميلادی گرفته شود.»
به گفته وی، ديگر کشورها از جمله ترکمنستان در اين طرح حضور خواهند داشت و حتی مقدمات زيربنايی ساخت از سوی ترکمنستان قرار است انجام شود.
او همچنين افزود که عراق هم پس از رسيدن به سطح توليدی که بازار داخلی را تامين کند، می‌تواند از اين خط لوله برای صادرات گاز خود استفاده کند.
ريچارد مورنينگ استار گفت: «با اين حال، ايالات متحده آمريکا نمی‌خواهد ايران در اين خط لوله نقش يا حضور يا مشارکت داشته باشد.»
وی افزود: «آمريکا در مورد حوزه گازی شاه دنيز با تصميم سخت و دشواری روبه‌رو است، چرا که به دليل حضور شرکت ملی نفت ايران در ۱۰ درصد از اين پروژه، امکان تحريم کامل اين پروژه را هم بايد بررسی کند. اگر آمريکا به اين نتيجه برسد که اين پروژه را مورد تحريم قرار دهد، کريدور انتقال انرژی به اروپا دچار مشکل و اخلال می‌شود و به جای آن، گاز از سوی ايران، چين و روسيه منتقل خواهد شد.»
ريچارد مورنينگ استار گفت: «ايران به دليل فشار تحريم‌ها مايل است از اين موقعيت استفاده کند و در آن حضور داشته باشد. به هر حال، اين يکی از تصميم‌های سخت و دشوار در حوزه سياست‌گذاری (آمريکا) است.»
ايران دارای منابع غنی گاز طبيعی است، ولی هنوز نتوانسته است به ظرفيت بالايی در صادرات گاز برسد.
در همین حال ترکمنستان برای رسيدن به ظرفيت بالای صادرات گاز تلاش می‌کند و حتی قراردادی با هند امضا کرد که از راه افغانستان و پاکستان، گاز خود را به هند صادر کند.
ايده احداث اين خط لوله ۱۷۰۰ کيلومتری برای نخستين بار در سال ۱۹۹۵ مطرح شد، ولی با توجه به حاکميت طالبان در افغانستان و ناامنی اين کشور امضای توافق‌نامه‌ای در اين باره سال‌ها به تعويق افتاده است.
خط لوله انتقال گاز ترکمنستان به پاکستان و هند که تی. ای. پی. آی نام دارد، قرار است سالانه بيش از ۳۰ ميليارد متر مکعب گاز طبيعی را از ميدان گازی دولت‌آباد، واقع در جنوب شرقی ترکمنستان، به هند و پاکستان منتقل کند.
در اين ميان دولت افغانستان انتظار دارد با اجرای اين پروژه به درآمد قابل توجهی از طريق دريافت حق ترانزيت انتقال گاز دست يابد.
همچنين هاروهيکو کورودا، رئيس بانک توسعه آسيا، نيز از خط لوله انتقال گاز ترکمنستان با عنوان «پروژه‌ای تاريخی» ياد کرده و گفته است: «اجرای اين پروژه ساده نيست. بايد برای تأمين امنيت اين پروژه تمهيدات لازم انديشيده شود و بانک توسعه آسيا آماده کمک به اجرای آن است.»
ترکمنستان که پنجمين دارنده بزرگ ذخاير گاز طبيعی جهان به شمار می‌رود، علاوه بر امضای توافق‌نامه انتقال گاز خود به هند و پاکستان در پروژه انتقال گاز حوزه دريای خزر به اروپا، موسوم به نابوکو، نيز مشارکت دارد و به ايران و چين نيز گاز صادر می‌کند.
از سوی ديگر مشارکت هند در پروژه انتقال گاز ترکمنستان به اين کشور از طريق افغانستان و پاکستان در حالی صورت گرفته است که دهلی‌نو به رغم موافقت اوليه خود تاکنون حاضر به مشارکت در پروژه انتقال گاز ايران به پاکستان و هند نشده است.
