انتقاد سیاستمداران اروپا از رفتار نظامیان آمریکا با زندانیان گوانتانامو، از دید یک مولف و استاد فلسفه در فرانسه: عوامفریبی

سران اتحادیه اروپا در دیدار تاریخی امروز خود در وین با جرج بوش، رئیس جمهوری آمریکا، اتهام بدرفتاری با زندانیان مظنون به عضویت در القاعده در بازداشتگاه گوانتانامو را پیش می‌کشند. از نظر یک صاحبنظر فرانسوی، اقدام سران اروپا به خصوص مقامات فرانسه، عوامفریبی است، و نادیده گرفتن حقایق آشکار و تاریخ جنگها و سابقه رفتار خود اروپائیان با زندانیان جنگی در جنگهای گذشته. وی می‌نویسد این اتهام بخشی از آمریکاستیزی روشنفکران اروپائی است که با جریان گوانتانامو به مراحل جنون‌آمیزی رسیده است. وی می نویسد آمریکا خطا بسیار دارد اما گوانتانامو یکی از خطاها نیست بلکه یک ضرورت است و رفتار با زندانیان گوانتانامو تفاوتی با رفتار اروپا و متحدان آن با اسرا در جنگهای دیگر ندارد و خودکشی سه زندانی در گوانتانامو هم نمی تواند دلیلی برای بسته شدن بازداشتگاه باشد همانطور که خودکشی 115 زندانی در فرانسه باعث بسته شدن زندان های فرانسه نمی شود. خبرگزاری رویتر از وین گزارش می‌دهد رئیس جمهوری آمریکا تلاش می‌کند اعضای اتحادیه اروپا را برای مقابله با برنامه اتمی ایران با آمریکا همداستان کند، و خواهان پرداخت مبالغی است که اروپائیان برای کمک به بازسازی عراق سال گذشته و سال پیش از آن تعهد کرده‌اند. اما بنا گزارش خبرگزاری‌ها، سران اتحادیه اروپا در دیدار تاریخی امروز خود در وین با جرج بوش، رئیس جمهوری آمریکا، اتهام بدرفتاری با زندانیان مظنون به عضویت در القاعده در بازداشتگاه گوانتانامو را پیش می‌کشند. از نظر یک صاحبنظر فرانسوی، اقدام سران اروپا به خصوص مقامات فرانسه، عوامفریبی است، و نادیده گرفتن حقایق آشکار و تاریخ جنگها و سابقه رفتار خود اروپائیان با زندانیان جنگی در جنگهای گذشته. وی می‌نویسد این اتهام بخشی از آمریکاستیزی روشنفکران اروپائی است که با جریان گوانتانامو به مراحل جنون‌آمیزی رسیده است. ایو روکوت Yves Roucaute فیلسوف و استاد علوم سیاسی دانشگاه نان‌تر Nanterre در فرانسه، در روزنامه وال استریت جورنال امروز می نویسد. بهنام ناطقی (رادیو فردا، نیویورک): آقای ایو روکوت، که اخیرا کتابی به فرانسوی در باره اندیشه نومحافظه‌کاری در آمریکا منتشر کرد، در مقاله‌ای در وال استریت جورنال، به بررسی جزئیات اتهام بدرفتاری به زندانیان گوانتانامو و اتهام وجود زندان‌های مخفی سازمان «سیا» در اروپا پرداخته است که از سوی کمیسیون اروپائی مطرح شد و سیاستمداران اروپائی، حتی صدراعظم آلمان، در دیدارهای خود با مقامات ارشد آمریکا مدام به آن اشاره می‌کنند. آقای ایو روکوت تاکید سیاستمداران اروپا بر اتهام بدرفتاری با زندانیان گوانتانامو را ناشی از بحران اخلاقی در اروپا می‌بیند نه ضعف اخلاقی در آمریکا و می‌نویسد آمریکا ممکن است مرتکب خطا شود گوانتانامو خطا نیست بلکه ضرورت است درحالیکه سروصدای جنون آمیز اروپائیان بر سر گوانتانامو، خطا ست. فیلسوف فرانسوی می‌افزاید عوامفریبان، به خصوص قانونگذاران اروپائی که از همه گوشخراش‌تر هستند، مدعی هستند که نمی‌شود بدون محاکمه عده‌ای را به مدت طولانی در بازداشت نگه داشت. با این حرف، آنها سنت حقوقی و انگیزه‌های اساسی بشری برای حفظ خود را منکر می‌شوند. مردانی که در گوانتانامو تحت بازداشت هستند، چه جنگجوی قانونی بدانیم‌شان چه جنگجوی غیرقانونی، اسلحه بدست دستگیر شده‌اند واگر رها شوند، باز اسلحه بدست می‌گیرند. مفهوم زندانی کردن آنها این است که از بازگشت یک عده جنگجو به میدان جنگ جلوگیری شود، کاری ژنرال‌های فرانسه با زندانیان آلمانی در سال 1914 انجام دادند و کدام ژنرال آمریکائی حاضر بود 10 میلیون سرباز آلمانی را که در جریان جنگ دوم دستگیر شدند، پیش از پایان جنگ آزاد کند؟ آزادی یک سوم از زندانیان گوانتانامو بدون اینکه اتهامی علیه آنها اعلام شود، دلیل نمی‌شود که بقیه که در زندان مانده‌اند هم بی‌تقصیر هستند. چنانکه آزاد شدن برخی از سربازان آلمان نازی از زندان‌های ارتش آمریکا هم دلیل نبود که آنهای دیگر در جنایات جنگی شرکت نداشتند و اینکه میلیون‌ها سرباز و افسر آلمانی بعد از جنگ در نورنبرگ محاکمه نشدند هم دلیل بی‌تقصیر بودن آنها نبود. فقط آنهائی محاکمه شدند که جنایات آنها علیه بشریت در دادگاه قابل اثبات بود. عوامفریبان اروپائی همچنین از انزوای جغرافیائی زندان گوانتانامو انتقاد می‌کنند واز مخفی‌کاری که شرایط آنجا را احاطه کرده است. اما مگر چرچیل نبود که اسرای آلمانی را به همین دلیل به جزائر دورافتاده می‌فرستاد، و مگر دستور نداده بود آنها را برای جلوگیری از توطئه کردن جدا از هم نگه دارند؟ روکوت اتهام مخفی‌کاری را هم بی‌اساس می‌داند و می‌پرسد در کدام جنگی، اصل بر مخفی‌کاری نیست؟ وی در ادامه مقاله‌ای که به اتهامات سیاستمداران اروپا در باره طرز نگه‌داری مظنونان به تروریسم در گوانتانامو پاسخ می‌دهد، اتهام شکنجه را نیز رد می‌کند و می‌نویسد این اتهام را اتحادیه اروپا تنها بر اساس اظهارات زندانیان آزاد شده عنوان می‌کند در حالیکه هیچکدام از نویسندگان گزارش کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در این باره حاضر نشدند از بازداشتگاه گوانتانامو دیدار کنند. به علاوه، بارها شاهد بودیم که دادگاه‌های آمریکا برای سربازان و افسرانی که در رفتار با زندانیان قانون‌شکنی کردند، مجازات‌های سنگینی تعیین کردند. جشنواره فیلم برلین اخیرا یکی از جوائز عمده خود را به فیلمی داد تحت عنوان «راه گوانتانامو» براساس اظهارات سه بریتانیائی پاکستانی‌تبار که مدعی شدند فقط برای شرکت در یک عروسی به پاکستان رفته بودند اما فیلم توضیح نمی‌دهد که چطور شد این سه نفر هزار و 200 کیلومتر دورتر از آن عروسی، اسلحه‌بدست درکنار افراد القاعده در حال راهپیمائی به سوی مرز پاکستان، دستگیر شدند. مدعیان اروپائی خودکشی سه زندانی در گوانتانامو را دلیل دیگری برای لزوم تعطیل شدن این بازداشتگاه می‌دانند، در حالیکه در زمان جنگ دوم کشورهای اروپا زندانیان آلمانی را بعد از خودکشی ژنرال‌هائی مثل گورینگ و هس آزاد نکردند. وی می‌پرسد آیا فرانسه که در سال 2004 تعداد 115 نفر در زندان‌های آن خودکشی کردند باید زندان‌های خود را تعطیل کند؟ استاد علوم سیاسی دانشگاه نان‌تر فرانسه آنگاه به اتهامی که بارها از سوی رئیس فراکسیون سوسیالیست‌ها در پارلمان اروپا اشاره می‌کند مبنی بر وجود زندان‌های مخفی سیا در اروپا، که می‌گوید بارها و بارها مطرح‌کنندگان آن اعتراف کرده‌اند که هیچ سندی برای اثبات این ادعا ندارند. وی با اشاره به حضور سربازان پیمان ناتو در افغانستان، می‌نویسد در حالیکه سربازان جمهوری‌های آزاد برادرانه در کنار یکدیگر در جنگ با دشمن تروریست و در راه آزادی افغانستان تلاش می‌کنند، عوامفریبان در بروکسل و استراسبورگ، مقرهای اتحادیه اروپا و کمیسیون اروپا، با آمریکا می‌جنگند، و دارند اتحادیه اروپا را به دامی که ترویست‌های برایش گسترده‌اند هدایت می‌کنند. ایو روکوت، فیلسوف و مولف فرانسوی، می‌نویسد قدرت جمهوری‌ها در شجاعت برای دفاع نهفته است و این شجاعت در طرف اروپائی اقیانوس اطلس وجود ندارد.